Atak padaczki: pierwsza pomoc. Jak postępować?

Ataki padaczki mogą mieć różny przebieg, nie zawsze są to drgawki i utrata przytomności. Wszystko zależy od rodzaju epilepsji, na którą cierpi chory. Napadem padaczkowym mogą być np. nagłe i gwałtowne symetryczne ruchy rąk albo chwilowa utrata kontaktu z otoczeniem, przypominająca zamyślenie się. Najważniejsze to wiedzieć, jak udzielić pierwszej pomocy podczas ataku padaczki, tak aby chory nie ucierpiał.

Atak padaczki

Charakterystycznym objawem epilepsji są ataki padaczki, które zazwyczaj trwają od kilku sekund do ok. 3 minut. Widok chorego, który doświadcza napadu padaczkowego, jest niepokojący, ponieważ najczęściej towarzyszą mu:

drgawki
sztywnienie ciała
utrata przytomności
zasinienie
toczenie piany z ust
przygryzanie języka
bezwiedne oddawanie moczu.

Inne rodzaje epilepsji mogą jednak objawiać się zupełnie inaczej. Jednak takie duże ataki padaczki wymagają umiejętnego udzielania pomocy, by chory nie doznał urazu mózgu, uderzając głową o twarde podłoże, a także dlatego, że podczas napadu może dojść do zatrzymania oddychania.

Padaczka: pierwsza pomoc

Jeśli jesteś świadkiem ataku padaczki, przede wszystkim:

zachowaj spokój,
zabezpiecz otoczenie tak, by choremu nic się nie stało,
ułóż chorego w bezpiecznej pozycji, najlepiej na boku,
podłóż coś miękkiego pod głowę,
kontroluj oddech chorego,
nie przytrzymuj siłą kończyn, nie otwieraj szczęk i nie wkładaj niczego do ust chorego,
rozluźnij ubranie w okolicy szyi, bu ułatwić oddychanie,
zostań do czasu odzyskania świadomości,
jeśli atak się przedłuża (ponad 3 minuty) lub wystąpi kolejny w ciągu godziny, wezwij pogotowie.

Pierwsza pomoc podczas ataku padaczki

padaczka pierwsza pomoc infografika — Adobe Stock / mamotoja.pl

Ważne: Po napadzie padaczki chory jest zmęczony, zdezorientowany, senny, odczuwa ból mięśni i głowy. Miewa zaburzenia mowy. Okres ponapadowy trwa od kilku minut do kilku godzin. Zdarza się, że atak padaczki poprzedza tzw. aura, czyli zaburzenia zmysłowe. Chory czuje dziwne smaki i zapachy, słyszy muzykę.

Zobacz także

Napady padaczkowe

Opisane wyżej objawy ataku padaczki są najbardziej dramatyczne i nazywa się je dużymi lub toniczno-klonicznymi. Jednak napady padaczkowe mogą przebiegać też zupełnie inaczej. Te uogólnione dzielą się na sześć typów:

toniczno-kloniczne (duże) - na początku pojawia się skurcz kończyn, który następnie przechodzi w wygięcie ciała, Po około 20 sekundach dochodzą drgawki,
toniczne — nagłe zesztywnienie mięśni, zatrzymanie oddechu,
kloniczne — drgawki,
miokloniczne — silne krótkie szarpnięcia rękami lub nogami,
atoniczne – nagły zanik napięcia mięśniowego, chory upada, a potem podnosi się i idzie dalej,
napady nieświadomości – zaburzenia świadomości, dziwne zachowania, automatyzmy (np. mlaskanie).

Objawy padaczki u dzieci często są nietypowe. Bez względu na wiek chorego, najważniejsze to nie zostawiać go samego podczas napadu padaczkowego. Jeśli jest to pierwszy napad, warto wezwać pogotowie. Nie wkładaj do ust chorego żadnych przedmiotów, pomimo lęku, że może przygryźć sobie język. Grozi to zatrzymaniem oddychania lub zadławieniem się wymiotami.

Zobacz też: