Współczesne mamy często stawiają sobie bardzo wysoko poprzeczkę. Są niezależne, zdeterminowane, chcą sprostać wielu wyzwaniom i oczekiwaniom wyznaczanym sobie i tym, które stawia przed nimi najbliższe otoczenie. Dynamiczne tempo życia, potrzeba szybkiego powrotu do pracy, pracowanie aż do „dnia porodu” to scenariusz, który łączy wiele kobiet.
- Ten wielozadaniowy tryb życia, powoduje że mamy nie mają czasu na to, aby spokojnie przygotować się do nowej roli. – uważa Izabela Surmacz. - Prosto z pracy jadą na salę porodową, a potem przechodzą do realizacji kolejnego „zadania” albo „projektu”, który nazywa się macierzyństwo. Nie są same. Wspiera je promowany w telewizji model fitness-mamy i biznes-mamy, która miesiąc po porodzie jest w świetnej kondycji, a dwa miesiące później już wraca do pracy.
Współczesne mamy często odczuwają wewnętrzny konflikt pomiędzy swoimi priorytetami związanymi z karierą i rodziną. Coraz bardziej propagowany trend rodzicielstwa bliskości zwraca jednak uwagę wielu rodzin na potrzebę i wartość poddania się naturalnemu rytmowi życia, kiedy etap oczekiwania i narodzin, a następnie bycia z dzieckiem, wychowywania, nie jest postrzegany jako „zadanie do wykonania" czy też jako hamulec rozwoju zawodowego.
- Coraz bardziej dochodzi do świadomości zapracowanych mam, jak ważny jest też ich własny wypoczynek i znalezienie w natłoku codziennych zajęć czasu na relaks – uważa trener Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej.
- Samochód bez paliwa, bez energii w którymś momencie po prostu się zatrzymuje - uważa Izabela Surmacz. - Podobnie dzieje się gdy człowiek w odpowiednim momencie nie zauważy, że jest przeciążony obowiązkami, zadaniami i planami. Dlatego tak ważne jest aby w codziennym zagonieniu i gąszczu załatwiania wielu mniej i bardziej ważnych spraw znaleźć czas na wypoczynek. Codzienna regeneracja i dbanie o swoje dobre samopoczucie jest o wiele prostsze niż odbudowanie swojego organizmu dopiero w momencie, kiedy zupełnie opadniesz z sił. Łatwiej wydobyć się z poziomu energii, zero na plus pięć niż z poziomu minus pięć na zero!
Odnajdź więc swój choćby najmniejszy kawałek życia, w którym ty będziesz najważniejsza. Im niższe będzie twoje napięcie każdego dnia, tym więcej zyskasz energii i motywacji, która zasili twoje akumulatory. Powszechnie mówi się, że szczęśliwa mama to szczęśliwe dzieci.
- Weź to na poważnie i pamiętaj, że nie wszystkim szczęście dają zawsze idealny porządek w szafie i pozmywane naczynia - mówi trenerka SWPS. - Zacznij wolne chwile spędzać w sposób, który lubisz.
Źródło: www.strefapsyche.swps.pl
Czytaj także: Jestem mama i pracuję.
Mogliby być dziadkami, są rodzicami Trish i Rob Gregory spokojnie mogliby być dziadkami a mają dwójkę malutkich dzieci . Za rok planują kolejne. Trish ma 49 lat a Rob 46. Poznali się gdy byli po 40. Po kilku latach bycia razem odkryli, że "znaleźli druga połówkę jabłka” i postanowili powiększyć rodzinę . Po dwóch latach starań o dziecko wiedzieli, że z naturalnym poczęciem będą mieli kłopot. Wówczas z pomocą przyszła nowoczesna medycyna - czytamy w MailOnline. Pożyczyli komórkę jajową od młodszej kobiety, by spełnić się w roli rodziców Para zdecydowała się na zapłodnienie in vitro przy wykorzystaniu komórki jajowej młodszej dawczyni . Tak Trish zaszła w pierwszą ciążę. I z powodzeniem przyszło na świat ich pierwsze dziecko: Darcey. - Pomimo wieku ciążę znosiłam bardzo dobrze i roznosiła mnie energia - mówi Trish w wywiadzie dla MailOnline. Ma 50 lat i planuje trzecie dziecko Zachęceni sukcesem Trish i Rob zdecydowali się na kolejne dziecko . Po dwóch latach na świat przyszła Bea. Para jest zachwycona macierzyństwem. Trish uważa, że „bycie starszą matką sprawia, że jest o wiele spokojniejszym i zdystansowanym rodzicem” niż pozostałe mamy. Dlatego para chce w przyszłym roku, gdy Trish skończy 50 lat, mieć trzecie dziecko . Późne macierzyństwo coraz bardziej popularne na świecie Kobieta przyznaje, że jest krytykowana za to, że w zdecydowała się na tak późne macierzyństwo . - Jestem odbierana jako kobieta, która najpierw robi karierę, a potem decyduje się na posiadanie dzieci – opowiada Trish. – Ale ze mną było inaczej. Kocham swoją prace, ale nigdy nie przekładałam jej nad macierzyństwo. Po prostu tak ułożyło się moje życie, że dopiero w tym wieku mogłam i zdecydowałam się na posiadanie dziecka . Podobnie uważa rumuńska pisarka i wykładowca uniwersytecki,...
Chcesz już teraz zaplanować sobie, kiedy wziąć urlop? Dobrą opcją jest wykorzystanie dni ustawowo wolnych od pracy. Przy dobrej organizacji można mieć naprawdę długi wypoczynek, nie tracąc zbyt wielu dni urlopowych. Podpowiadamy, kiedy wypadają dni wolne od pracy w 2020 roku. Dni wolne od pracy 2020: kiedy wypadają? W tym roku kalendarz dni ustawowo wolnych od pracy wygląda następująco: 1 stycznia – Nowy Rok (środa), 6 stycznia – Trzech Króli (poniedziałek), 12 kwietnia – Wielkanoc (niedziela), 13 kwietnia – Poniedziałek Wielkanocny (poniedziałek), 1 maja – Święto Pracy (piątek), 3 maja – Święto Konstytucji 3 maja (niedziela), 31 maja – Zesłanie Ducha Świętego (niedziela), 11 czerwca – Boże Ciało (czwartek), 15 sierpnia – Święto Wojska Polskiego i Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (sobota), 1 listopada – Wszystkich Świętych (niedziela), 11 listopada – Święto Niepodległości (środa), 25 grudnia – Boże Narodzenie (piątek), 26 grudnia – drugi dzień świąt Bożego Narodzenia (sobota). Długie weekendy 2020 W tym roku sporo świąt wypada w sobotę i niedzielę, dlatego nie będzie okazji do zbyt wielu długich weekendów. Warto jednak skorzystać z tych, które się pojawią. Już na początku roku można mieć aż 6-dniowy wypoczynek, jeśli weźmie się dwa dni urlopu – 1 i 2 stycznia. Kolejne długie weekendy wypadają dopiero w święta wielkanocne, a potem w majówkę . Wówczas możemy mieć 3 dni wolnego bez wykorzystywania żadnego dnia urlopowego. W czerwcu warto wziąć wolny piątek po Bożym Ciele, wówczas uzyska się 4-dniowy weekend. W tym roku 11 listopada wypada w samym środku tygodnia , w środę. Jeśli zdecydujemy się na urlop 9 i 10 listopada lub 12 i 13, wówczas, możemy liczyć na 5-dni wolnego. Boże Narodzenie wypada w piątek, więc wtedy...
Choć nosimy dzieci w chustach i kangurujemy, mamy problem z dotykiem – mówi Izabela Chlewińska, która jest twórczynią instalacji performatywnej „MaMoMi” dla dzieci do 2 lat i ich opiekunów w Nowym Teatrze w Warszawie. W rozmowie z nami opowiada, jak dla całej rodziny ważna jest bliskość i zwykłe wygłupy na dywanie. Jako rodzice za mało przytulamy swoje dzieci, za rzadko je dotykamy? Pracujemy dziś ciężko i coraz dłużej, dlatego czas na nawiązywanie fizycznej więzi z dzieckiem bardzo się skurczył. Problem jednak nie dotyczy jedynie relacji z dzieckiem, ale również nas, dorosłych. Można powiedzieć, że rodzinnie mamy za mało czasu na bliskość. A może winien jest nie tylko brak czasu? Gdy patrzę na rodziców w naszej instalacji „MaMoMi”, to mam wrażenie, że dotyk jest im obcy. Nie mają z nim problemu, gdy chcą dziecko przesunąć, postawić czy podnieść. Kłopot pojawia się, gdy chodzi o dotyk bezinteresowny, o bliskość, która płynie z serca, a nie z głowy . Zaczęłam zastanawiać się, dlaczego tak się dzieje. Dzieci przecież są otwarte na bliskość, są skomunikowane ze swoim ciałem w sposób oczywisty, a my, dorośli, nawet wobec siebie i naszych partnerów zachowujemy duży dystans i powściągliwość, jeśli chodzi o kontakt fizyczny. Z czego Pani zdaniem to wynika? W Polsce ciało jest tematem tabu. Być może wstydzimy się, być może nie mamy takich doświadczeń bliskościowych, bo sami byliśmy wychowywani z dystansem . Dzisiejsi rodzice, 30-, 40-latkowie, to pokolenie, które raczej wypłakiwało się w łóżeczkach . Nie noszono nas często, nie przytulano... Martwimy się o rozwój intelektualny swoich dzieci. Często słyszę, jak ogromną wagę rodzice przywiązują do nauki czytania, już gdy dziecko ma dwa latka. Mocno zwracają uwagę, aby od wczesnych lat znało języki. Próbują zabezpieczyć przyszłość maluchów...
