Wiele mówi się o depresji poporodowej, ale depresja to problem, który może dotknąć nas na każdym etapie macierzyństwa. jak sobie wtedy pomóc? Każdemu zdarzają się gorsze dni. Takie, kiedy jakoś nam smutno, chcielibyśmy zaszyć się pod kołdrą i przespać cały dzień. Jakoś nic nie cieszy, pogoda nie taka, w pracy problemy, znowu pokłóciłaś się z mężem... Czujesz, że masz chandrę, ale nie wiesz, czy to nie są początki depresji. Jak odróżnić zły nastrój od depresji?
Szacuje się, że w Polsce obecnie ok. 8 milionów Polaków cierpi na zaburzenia psychiczne, z czego ok. 1,5 mln na depresję. Liczba zachorowań na depresję wzrasta – co do tego nie ma złudzeń. Zdaniem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 2030 roku choroba ta będzie najczęstszym zaburzeniem na świecie. Mimo skali problemu, wiele osób nie wie, czym naprawdę jest depresja i określa tym mianem także stany przygnębienia, chwilowego pogorszenia nastroju, okresów wzmożonego napięcia czy stresu. Warto poznać prawdziwe objawy depresji, żeby nie przegapić momentu, w którym konieczna jest pomoc specjalisty.
O depresji możemy mówić, kiedy zaobserwujemy u siebie lub znajomej osoby następujące objawy:
- Trudno jednoznacznie stwierdzić, kiedy należy interweniować i rozpocząć terapię – wyjaśnia dr Magdalena Nowicka, psycholog różnic indywidualnych z Uniwersytetu SWPS. - Depresja może minąć nieleczona, z reguły jednak powraca w postaci kolejnych epizodów. Nawet jeśli ustąpi bez podjęcia leczenia farmakologicznego czy pomocy psychologicznej, kolejne epizody zwiększają szansę, że pojawią się następne. Odpowiednim momentem, by zareagować, szukać profesjonalnej pomocy i podjąć leczenie może być uświadomienie sobie, że od dłuższego czasu ma się problem z wykonywaniem codziennych czynności - dbaniem o higienę osobistą, wychodzeniem z własnego pokoju, mieszkania i kontaktowaniem się z innymi ludźmi – tłumaczy psycholog.
Depresja to problem naszych czasów, który będzie przybierał na sile. Według teorii socjobiologicznych, depresja jest formą reakcji adaptacyjnej, która nakazuje zwolnić, po to, żeby organizm zregenerował siły, których mu zabrakło. - Przez zawrotne tempo życia przestajemy dostrzegać rzeczy, które sprawiają nam radość – mówi dr Nowicka. - Funkcjonując w ciągłym pędzie, nie możemy pozwolić sobie na dłuższy odpoczynek, bo sądzimy, że powinniśmy skupić się na karierze, zarobkach i konsumpcji. W pewnym momencie doprowadzamy do stanu, w którym nasz organizm odmawia posłuszeństwa i odczuwa potrzebę wytchnienia- tłumaczy.
Pomocne w uchronieniu się przed depresją, oprócz zwolnienia tempa życia - zdaniem dr Nowickiej - jest przestrzeganie następujących rzeczy:
Pamiętajmy, że smutek czy zły nastrój nie jest niczym niepokojącym, to normalna część życia. Jeśli jednak utrzymuje się dłużej, a poza tym obserwujemy u siebie inne wyżej wymienione objawy depresji, to dzwonek alarmowy, że należy szukać pomocy specjalisty – lekarza psychiatry i psychoterapeuty. Jeśli nie wiesz, gdzie się udać, porozmawiaj najpierw z lekarzem pierwszego kontaktu.
Zobacz też:
Kathy DiVincenzo jest mamą dwójki dzieci i doulą, która każdego dnia musi zmagać się z depresją poporodową , zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi. Kathy opublikowała na Facebooku dwa zdjęcia, które podsumowują jej codziennie życie. Do zdjęć dołączyła wzruszający opis, w którym tłumaczy, czym dla niej jest depresja poporodowa i jak pomóc młodym mamom, które się z nią zmagają. Depresja po porodzie "Jest szansa, że czujesz się teraz bardzo niekomfortowo (wierz mi, ja też). Chcę zmusić cię do porzucenia tego narzuconego przez społeczeństwo dyskomfortu, który towarzyszy poporodowym zaburzeniom psychicznym. [...] Prawda jest taka, że oba te zdjęcia reprezentują moje życie, w zależności od dnia. Czułabym się komfortowo, dzieląc się tylko jedną z tych rzeczywistości i to jest problem. Jedyną rzeczą bardziej wyczerpująca od posiadania tych zaburzeń jest udawanie, że ich nie mam. Staram się z całych sił ukryć tę rzeczywistość, bo boję się, że poczujesz dyskomfort. Boję się, że pomyślisz, że jestem słabą, szaloną, okropną matką albo milion innych rzeczy. Wiem, że nie jestem sama z takimi myślami. Musimy przestać udawać, że połóg jest równoznaczny z euforią, bo w jednym na siedem przypadków nie jest. Musimy zacząć pytać młodych rodziców, jak się mają w głębszym sensie, tak, by nie dostać odpowiedzi, że wszystko gra. Musimy poznać objawy, symptomy, zagrożenia i plany wsparcia w kontekście zaburzeń po porodzie . Musimy przełamać tabu i przerwać milczenie, musimy zacząć dzielić się naszymi historiami i pokazać innym, że nie są same. [...] W razie, gdyby nikt ci tego nie powiedział – naprawdę świetnie sobie radzisz. Jesteś kochana i jesteś wartościowa. Nie jesteś sama. [...]" – napisała Kathy na Facebooku. Nie lekceważ objawów depresji Na depresję poporodową cierpi...
