Kobieta równa się feministka – dlaczego idę na Sufrażystkę

Celem akcji Lepszy poród jest poprawienie opieki okołoporodowej i zwrócenie uwagi na fakt łamania praw kobiet na porodówkach. Organizatorki akcji podkreślają, że nie chcą straszyć kobiet porodem, ale przeciwnie: uświadamiać je, do czego mają prawo na oddziale położniczym. Każda z nas może dołączyć do akcji, np. wysłając kartkę z opisem swojego porodu albo  podpisując petycję do premier Ewy Kopacz o zmiany na porodówkach, zamieszczoną na stronie akcji www.lepszyporod.pl. Poród – to nie ból jest problemem Według matek, które dołączyły do  akcji, to nie ból porodowy jest najgorszy. O bolesnych skurczach łatwo się zapomina, ale raniące słowa albo upokarzające traktowanie zostają z nami na długo. – To było osiem lat temu, a ja do dziś pamiętam wszystko dokładnie. Słowa ginekologa, że mam się nie drzeć, bo przecież on wie, że to aż tak nie boli… Opinię położnej, że moje dziecko umrze, bo nie umiem je nakarmić. To nie była wina systemu, że mój pobyt w szpitalu wyglądał jak z koszmaru, ale wyłącznie, jak to się mówi, czynnika ludzkiego. Często słyszę o tym, że powodem błędów na porodówkach jest przemęczenie personelu medycznego i nawet potrafię zrozumieć położną, która pod koniec dyżuru nie umie się powstrzymać, żeby powiedzieć: „Ciszej”, ale jeżeli ktoś mówi: „Nie drzyj ryja” albo komentuje owłosienie łonowe, mówiąc, że za jego czasów goliły się tylko prostytutki, to już nie jest to kwestia przemęczenia czy niskich zarobków, ale absolutnego niedopasowania osoby do zawodu. Nie wierzę, że ten ktoś zmieni swoje nastawienie do rodzącej kobiety, gdy dostanie podwyżkę albo dodatkową osobę do pomocy – mówi Katarzyna Gręziak, jedna z organizatorek akcji „Lepszy poród”, mama trójki dzieci. Zgadza się z nią Hanna Banaś, mama rocznego synka, która na swoim blogu...

Każdy człowiek nosi w sobie seksualne fantazje i są one normalnym elementem życia. Czasami to tylko ucieczka od nieciekawej rzeczywistości, czasem sposób partnerów na łóżkowe kłopoty. Jak fantazjujemy? Kobiety fantazjują inaczej niż mężczyźni. W prawdziwym życiu zmuszone są często do praktycznych działań, dlatego ich fantazje są tego przeciwieństwem. Gdy kobieta pozwala sobie na niczym nieograniczone marzenia seksualne, ich tematyka jest niezwykle bogata, a erotyczne przygody wprost niewiarygodne. Często akcja takich fantazji rozgrywa się w samochodzie, na basenie, w windzie. Zdecydowanie częściej z osobą znaną (najczęściej z filmów lub telewizji) niż z zupełnie obcym mężczyzną. Mimo że kobiety częściej przyznają się do takiej seksualnej wyobraźni, szybko usiłują się jej pozbyć, ponieważ są przekonane, że to, o czym myślą, jest „grzeszne” i „zboczone”. Przeciętna kobieta sądzi, że takie wizje nachodzą jedynie osoby perwersyjne. Dlatego czuje, że szybko musi usunąć je z głowy. Paradoksem bywa również fakt, że właśnie te kobiety, które mają niczym nieskrępowaną wyobraźnię erotyczną, nie potrafią się wykazać śmiałością w łóżku. Nie chcą, aby mężczyzna sądził, iż ma do czynienia z kobietą wyuzdaną... Mężczyźni fantazjują seksualnie, wyobrażając sobie stosunek płciowy i genitalia – najczęściej nieznanej kobiety. Niektórych fantazji lepiej nie zdradzać Co dziesiąta kobieta przyznaje się, że jej fantazje dotyczą zniewolenia przez partnera, gwałtu, który dokonuje na niej obcy mężczyzna. Jest to jednak jedynie fantazja. Gdyby taka scena miała miejsce w rzeczywistości, kobieta prawdopodobnie wcale nie czułaby spełnienia, ale wręcz przeciwnie – udrękę, ból, nienawiść. Między innymi właśnie dlatego partnerzy raczej nie powinni opowiadać sobie nawzajem własnych fantazji. Takie zwierzenia...

Kiedyś było niewyobrażalne, by mężczyzna przekroczył próg porodówki. Dziecko pokazywano mu przez okno i mógł je zobaczyć z bliska dopiero przy wypisie ze szpitala. Wiele lat potrzeba było, by nastąpiło równouprawnienie w tym zakresie, by mężczyźni nabyli prawo do uczestniczenia w tym magicznym cudzie narodzin. Kiedy więc słyszymy słowa lekarza,  że mężczyźni nigdy nie powinni przekraczać progu porodówek, zastanawiamy się: dlaczego? Znany francuski położnik, dr Michel Odent tak argumentuje swoje stanowisko w tej sprawie: gdy kobieta jest sama, łatwiej się relaksuje, a to może przyspieszyć poród po porodzie kobieta potrzebuje chwili dla siebie i dziecka, także, by urodzić łożysko  gdy matka jest sama z dzieckiem, nikt nie odwraca niepotrzebnie jej uwagi, może się ona skoncentrować wyłącznie na maleństwie, nawiązać z nim głęboką więź wielu mężczyzn przeżywa po wspólnym porodzie traumę, depresję, nie chcą się zbliżać  do kobiet w sposób intymny większa prywatność jest lepsza, poród to misterium, zostawmy to tylko dla siebie Opinie lekarza pobudziły wiele osób do wymiany spostrzeżeń. Oczywiście znalazły się osoby, które poparły opinię dra Odenta. Była ich jednak mniejszość. Więcej osób i to zarówno mężczyzn, jak i kobiet była zdania, że partner musi być obecny w tak niesamowitym zjawisku , jakim są narodziny dziecka.  Oto kilka opinii: "Jeśli mężczyzna nie towarzyszy kobiecie podczas porodu, jest zwykłym tchórzem!" "Ja wolałabym rodzić z inną kobietą  u boku. Mąż mi niewiele pomógł." "Jestem ojcem i byłem przy porodzie dwa razy. Nie wyobrażam sobie,  że mógłbym być wtedy gdzie indziej. Przyznaję, że to był straszny czas, martwiłem się o  żonę, o dziecko, ale to był najbardziej magiczny moment w moim życiu, kiedy przeciąłem...