Kobieta równa się feministka – dlaczego idę na Sufrażystkę

Celem akcji Lepszy poród jest poprawienie opieki okołoporodowej i zwrócenie uwagi na fakt łamania praw kobiet na porodówkach. Organizatorki akcji podkreślają, że nie chcą straszyć kobiet porodem, ale przeciwnie: uświadamiać je, do czego mają prawo na oddziale położniczym. Każda z nas może dołączyć do akcji, np. wysłając kartkę z opisem swojego porodu albo  podpisując petycję do premier Ewy Kopacz o zmiany na porodówkach, zamieszczoną na stronie akcji www.lepszyporod.pl. Poród – to nie ból jest problemem Według matek, które dołączyły do  akcji, to nie ból porodowy jest najgorszy. O bolesnych skurczach łatwo się zapomina, ale raniące słowa albo upokarzające traktowanie zostają z nami na długo. – To było osiem lat temu, a ja do dziś pamiętam wszystko dokładnie. Słowa ginekologa, że mam się nie drzeć, bo przecież on wie, że to aż tak nie boli… Opinię położnej, że moje dziecko umrze, bo nie umiem je nakarmić. To nie była wina systemu, że mój pobyt w szpitalu wyglądał jak z koszmaru, ale wyłącznie, jak to się mówi, czynnika ludzkiego. Często słyszę o tym, że powodem błędów na porodówkach jest przemęczenie personelu medycznego i nawet potrafię zrozumieć położną, która pod koniec dyżuru nie umie się powstrzymać, żeby powiedzieć: „Ciszej”, ale jeżeli ktoś mówi: „Nie drzyj ryja” albo komentuje owłosienie łonowe, mówiąc, że za jego czasów goliły się tylko prostytutki, to już nie jest to kwestia przemęczenia czy niskich zarobków, ale absolutnego niedopasowania osoby do zawodu. Nie wierzę, że ten ktoś zmieni swoje nastawienie do rodzącej kobiety, gdy dostanie podwyżkę albo dodatkową osobę do pomocy – mówi Katarzyna Gręziak, jedna z organizatorek akcji „Lepszy poród”, mama trójki dzieci. Zgadza się z nią Hanna Banaś, mama rocznego synka, która na swoim blogu Omatkowariatko.pl zachęca inne mamy, by nie wstydziły się...

"Feminizm to nadużywany termin. Kobiety mają ciała, żeby produkować dzieci. Nie chcę być mężczyzną. Chcę któregoś dnia gotować obiad dla męża i dzieci. Nie chcę być zawodową feministką " – to te słowa wypowiedziane przez modelkę i aktorkę Lisę Haydon wywołały w Internecie burzę. Sandhya Menon, mama 2 dzieci, bardzo trafnie opisała, dlaczego Haydon jest w błędzie. Przeczytajcie wpis Menon: "Negowanie feminizmu głęboko mnie rani. Czym jest zawód feministki? Dobrze tam płacą? Gdzie mogę się zapisać? Po udzielonym wywiadzie, Haydon napisała na swoim Instagramie (który jest już skasowany) coś, czym się pogrążyła jeszcze bardziej: To ważne, żeby nie zapomnieć, że jesteśmy kobietami stworzonymi do najwspanialszej roli – do powoływania na świat nowego życia. To coś, z czego powinnyśmy być dumne! Naszą prawdziwą siłą jest dar, którego mężczyźni nigdy nie będą mieć. Nasze ciała tworzą życie. Jeśli feministki mają z tym problem, to nie feminizm jest ich prawdziwym zmartwieniem... To natura! Lisa Haydon, rozumiem to. Mylisz się. Ale to rozumiem. Lata temu, zanim wiedziałam, że chcę mieć dziecko, przeczytałam książkę Adrienne Rich. Podczas pierwszej ciąży , powrót do tej książki pomógł mi zrozumieć, że to, czego od siebie wymagałam, było tak naprawdę tym, czego wymagali ode mnie inni. Podobnie jak Haydon, uczyłam się czym jest "macierzyństwo" przez wszystkie stereotypy, którymi byłam otoczona. Po lekturze tej książki, zaczęłam obserwować moje własne doświadczenie. Teraz jestem samotną mamą 6-latka i 7-latki. Jestem ich głównym wzorem do naśladowania. Nie jestem idealna, ale próbuję. Niezależnie od tego, co pokazują reklamy i filmy, moje dzieci widzą, że wykonuję "męskie" prace tak samo, jak "kobiecie". Widzą, że nikt nie dba o to, kto wykonuje jakąś pracę, dopóki robi to dobrze. (...) Lisa Haydon i ja korzystamy z wolności,...

Każdy człowiek nosi w sobie seksualne fantazje i są one normalnym elementem życia. Czasami to tylko ucieczka od nieciekawej rzeczywistości, czasem sposób partnerów na łóżkowe kłopoty. Jak fantazjujemy? Kobiety fantazjują inaczej niż mężczyźni. W prawdziwym życiu zmuszone są często do praktycznych działań, dlatego ich fantazje są tego przeciwieństwem. Gdy kobieta pozwala sobie na niczym nieograniczone marzenia seksualne, ich tematyka jest niezwykle bogata, a erotyczne przygody wprost niewiarygodne. Często akcja takich fantazji rozgrywa się w samochodzie, na basenie, w windzie. Zdecydowanie częściej z osobą znaną (najczęściej z filmów lub telewizji) niż z zupełnie obcym mężczyzną. Mimo że kobiety częściej przyznają się do takiej seksualnej wyobraźni, szybko usiłują się jej pozbyć, ponieważ są przekonane, że to, o czym myślą, jest „grzeszne” i „zboczone”. Przeciętna kobieta sądzi, że takie wizje nachodzą jedynie osoby perwersyjne. Dlatego czuje, że szybko musi usunąć je z głowy. Paradoksem bywa również fakt, że właśnie te kobiety, które mają niczym nieskrępowaną wyobraźnię erotyczną, nie potrafią się wykazać śmiałością w łóżku. Nie chcą, aby mężczyzna sądził, iż ma do czynienia z kobietą wyuzdaną... Mężczyźni fantazjują seksualnie, wyobrażając sobie stosunek płciowy i genitalia – najczęściej nieznanej kobiety. Niektórych fantazji lepiej nie zdradzać Co dziesiąta kobieta przyznaje się, że jej fantazje dotyczą zniewolenia przez partnera, gwałtu, który dokonuje na niej obcy mężczyzna. Jest to jednak jedynie fantazja. Gdyby taka scena miała miejsce w rzeczywistości, kobieta prawdopodobnie wcale nie czułaby spełnienia, ale wręcz przeciwnie – udrękę, ból, nienawiść. Między innymi właśnie dlatego partnerzy raczej nie powinni opowiadać sobie nawzajem własnych fantazji. Takie zwierzenia są często początkiem...