Postawą Porozumienia bez Przemocy jest przekonanie, że za każdym naszym uczuciem stoi konkretna potrzeba. Jaka? To już nasze zadanie, aby ją umieć określić i wyrazić. Być może za naszą złością na dziecko stoi potrzeba odpoczynku, snu albo ucieczki od codziennej rutyny.
Każdy z nas nie raz złapał się na tym, że jednego dnia to samo zachowanie dziecka (męża, babci, sąsiadki) nas rozczula (a przynajmniej nie tak bardzo denerwuje), a innego dnia – doprowadza do szału. Taka różnica w naszym postrzeganiu to dowód, że przyczyną naszych uczuć nie jest samo zachowanie, ale coś innego: coś w nas samych.
Podstawowa zasada „Czuję, bo potrzebuję” odnosi się także do zachowania dziecka. Jego płacz, bunt, niegrzeczne zachowanie także wynika z jego potrzeb. I na pewno nie jest to potrzeba zrobienia nam na złość czy manipulowania nami! Być może zbuntowany kilkulatek potrzebuje więcej niezależności albo np. podbudowania swojej pewności siebie.
Według Marshalla B. Rosenberga, kiedy uświadomimy sobie, że brak porozumienia nie wynika ze złej woli, ale po prostu z naszych odmiennych potrzeb, łatwiej jest nam znaleźć siłę do szukania kompromisu.
Prawdziwe porozumienie zawiera się w czterech krokach:
1. Obserwacja
Czyli rzeczowe, pozbawione wartościowania (nikt nie mówił, że będzie łatwo!) opisanie tego, co widzimy. Nie oceniaj ani nie krytykuj – spróbuj jak operator kamery opisać to, co widzisz. Kiedy nasz rozmówca usłyszy krytykę mimowolnie nastawi się na obronę, a wtedy osiągnięcie porozumienia będzie trudniejsze.
2. Nazwanie własnych uczuć
Takie wypowiedzenie na głos co nami targa często pozwala „ujść parze” i uniknąć awantury. Pamiętaj jednak, że uczuć jest wiele: obok złości jest np. frustracja, strach, zmęczenie, smutek... Nie myl ich ze sobą.
3. Określenie własnych potrzeb
To także nie zawsze jest łatwe, ale możliwe do wyćwiczenia.
4. Sformułowanie prośby
Ale uwaga – tutaj Marshall B. Rosenberg zaznacza, żeby nie mylić prośby z poleceniem czy rozkazem. Być może to nam będzie łatwiej spełnić prośbę naszego rozmówcy. Być może też wcale nie będzie trzeba wyrażać prośby – zdarza się, że do zażegnania kłótni wystarczy nam określenie własnych uczuć i zrozumienie przez naszego rozmówcę.
Zamiast krzyczeć (i nakręcać w sobie złość) spróbuj powiedzieć spokojnie do dziecka:
Kiedy zabawki są rozrzucone na dywanie (krok 1), to boję się, że ja je będę musiała sprzątnąć (krok 2), a nie mam na to siły (krok 3). Czy możesz włożyć je do pudełka? (krok 4).
Te same 4 elementy są konieczne naszemu partnerowi w dyskusji, bez względu na to, czy będzie nim mąż, mama czy dziecko. Z maluchem jednak jest trochę inaczej. Kilkulatek nie umie ani opisać sytuacji, ani określić swoich uczuć, ani zwerbalizować tego, czego pragnie. Musimy mu w tym pomóc i przedstawić informację zwrotną, świadczącą o tym, że dobrze go zrozumieliśmy. Czasem taka informacja zwrotna wystarczy, aby dziecko się uspokoiło i był gotowe na wysłuchanie tego, co chcemy mu powiedzieć.
Zdaniem Marshalla B. Rosenberga nie ma takiej możliwości! Po latach stosowania Porozumienia bez Przemocy zauważył, że wystarczy, aby jeden z rozmówców zaczął konsekwentnie stosować tę metodę komunikacji, a po krótkim czasie „zarazi” tym wszystkich wokół siebie.
1. "Porozumienie bez przemocy" Marshall B. Rosenberg wyd. Czarna Owca
2. "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły", A. Faber, E. Mazlish, wyd. Media Rodzina
Czytaj też: 6 metod wychowawczych, które nie działają
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 13.0px} span.s1 {font-kerning: none} Pomysł sławnego psychologa jest bardzo życiowy: żeby młodych rodziców z roztrzęsionej galarety zamienić z powrotem w spokojnych ludzi utkanych z wiatru i właściwego rozpoznania własnych potrzeb. Rosenberg nie pisał swojej książki „Porozumienie bez Przemocy” wyłącznie o rodzicach, tylko o ludziach w ogóle, ale tak się składa, że w rodzinie to porozumienie jest jakby cenniejsze. Porozumienie według Marshalla B. Rosenberga zaczyna się od tego, żeby przestać na siebie krzyczeć. Zamiast tego, trzeba najpierw zastanowić się, co wywołuje we mnie złość, a potem zamienić ją na konkretną prośbę (zainteresowanych odsyłam tutaj po więcej informacji). Podobno metoda jest tak rewelacyjna, że nie ma mowy o porażce. Podobno poradzą sobie nawet rodzice. Czyli ja też! Porozumienie z dwulatką - wersja beta Mamy z córką na wspólnym koncie sporo kwestii spornych. Na przykład taka - prosto z zeszłego tygodnia. Wracamy ze żłobka rowerem - ja z przodu, ona z tyłu. Siedzi na swoim dziecięcym foteliku i gada, ale słyszę, że to nie jest takie sobie zwykłe gadanie, tylko gadanie dziecka, które się nudzi. Wiadomo, ileż można siedzieć! Dziecięca wytrzymałość jest krótka, dlatego nagle z tyłu jakiś zamęt, jakieś siłowanie, małe rączki na moich biodrach i proszę, gotowe! Ja jadę bez spódnicy, a córka wyswobodzona z pasów. Cholerna królewna! Hamulec! Stop! Spódnica w górę! Szukam guzika i faktycznie - jest z tyłu liche zapięcie. Nic dziwnego, że je rozpracowała. Teraz z kolei pracuje nad wydobyciem nóżek spod plastikowych przypięć i zapewne planuje jakąś szybką ucieczkę. Bardzo jest z siebie zadowolona. We mnie...
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 13.0px} li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font-kerning: none} span.s2 {font: 12.0px Helvetica} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Przedszkole Montessori oferuje bardzo spójny model wychowania i edukacji dzieci. Metoda wychowania przedszkolnego według włoskiej lekarki i pedagog Marii Montessori znacznie różni się od oferty tradycyjnych przedszkoli. W Polsce jest kilkadziesiąt placówek jej imienia, w tym szkoły i żłobki działające według zasad Montessori. Ta metoda ma zwolenników na całym świecie. Podpowiadamy dlaczego! Przedszkole Montessori - zasady: Nacisk na swobodny rozwój przedszkolaków Miejsce, gdzie szanuje się dzieci Dziecko samo decyduje, nad czym będzie pracować Dobra organizacja przestrzeni to podstawa Rola nauczyciela w przedszkolu Montessori Nietypowe zabawki w przedszkolu Montessori Samodzielność – podstawowa zasada przedszkola Montessori Zajęcia odbywające się w rytmie dziecka Zwierzątko w przedszkolu Montessori Język Porozumienia bez Przemocy 1. Nacisk na swobodny rozwój przedszkolaków Maria Montessori – autorka słynnej metody przedszkolnego wychowania dzieci – uważała, że głównym zadaniem pedagogiki jest wspieranie spontaniczności i twórczości dziecka. Dlatego w 1907 roku stworzyła Casa dei Bambini (z wł. dom dzieci), żeby umożliwić im wszechstronny rozwój – fizyczny, duchowy, kulturowy i społeczny. Idee zapoczątkowane przez nią są kultywowane do dziś – we współczesnych przedszkolach Montessori. 2. Miejsce, gdzie szanuje się dzieci Montessori była przekonana o...
Amerykanin Paul Axtell, trener biznesowy, konsultant osobistej efektywności, prywatnie ojciec dwójki dorosłych dzieci i dziadek trzynaściorga wnucząt uważa, że prawidłowa komunikacja to najważniejszy element wychowania dziecka . Niektóre słowa pomagają w tworzeniu trwałych i dobrych relacji pomiędzy rodzicami i dziećmi. Poniżej 10 najpotężniejszych wyrażeń, które wzmacniają poczucie własnej wartości i kształtują nasze dzieci. Lubię cię To proste zdanie oznacza " Lubię cię za to kim jesteś (jaką jesteś osobą)" i jest czymś innym niż wyznanie "Kocham cię". Oczywiście w przypadku dziecka należy stosować oba sformułowania, ale pamiętając, że odnoszą się one do zupełnie innych uczuć. Można przecież cały czas kogoś kochać, ale czasem go nie lubić Bardzo szybko się uczysz! Uczenie się jest dla dzieci jest czymś niezwykle naturalnym. Wiedzę przyswajają właściwie bezwiednie. Warto jednak, gdy nauczą się nowych rzeczy, podkreślać ich wyjątkowość. "Szybko się uczysz" jest jak komplement "Ze wszystkim świetnie sobie radzisz ". Dzieci, które słyszą takie pochwały, o wiele chętniej uczą się w późniejszym okresie. Chętniej też poszukują nowych wyzwań. Warto wiedzieć: Słowa, które ranią – 6 zakazanych zdań Dziękuję To słowo ma wyjątkową moc. Oznacza, że dostrzegamy to, co zrobiła dla nas druga osoba – nawet jeśli jest to prosta czynność, taka jak podanie widelca. Słowo "dziękuję" jest oznaką szacunku . Najlepiej uczy się dziecko tego słowa, dając mu osobisty przykład. Umówmy się, że... W tym wyrażeniu zawarta jest chęć dojścia do porozumienia , zawarcia kompromisu, który satysfakcjonowałby obie strony. Takie porozumienia nadają ramy współpracy w rodzinie, a dzieciom dają poczucie, że odgrywają w niej istotną rolę (w końcu mają wpływ na zasady,...
