Jak wygląda cesarskie cięcie? To poważna operacja, która grozi komplikacjami

Wbrew wielu krzywdzącym komentarzom, planowana cesarka nie jest pójściem na łatwiznę. Nie jest też tak, że kładziemy się, lekarz wyciąga dziecko i już jest po sprawie. To operacja, która od lekarza wymaga doświadczenia, a od przyszłej mamy odwagi. Bo choć cesarskie cięcia ratują miliony noworodków rocznie, mogą wiązać się z wieloma powikłaniami.

Cesarka to nie bułka z masłem

Cesarskie cięcie polega na przecięciu powłok brzusznych (skóry, mięśni, otrzewnej i mięśnia macicy), a następnie wydobyciu dziecka i łożyska. Wskazań do przeprowadzenia cesarki jest wiele (od położniczych, związanych z anatomią, przebiegiem porodu albo reakcją płodu, po choroby oczu czy serca).

W przypadku cesarskiego cięcia, podobnie jak w przypadku porodu naturalnego, może dojść do różnych komplikacji. Wystarczy wymienić szereg powikłań związanych ze znieczuleniem, zdecydowanie większe ryzyko konieczności usunięcia macicy (w celu ratowania życia matki) czy większe ryzyko zgonu okołoporodowego (z powodu krwotoku, zakażeń albo zatorowości). No i bliznę po cesarskim cięciu nosi się już do końca życia.

W większości szpitali partner nie może być obecny przy porodzie przez cesarskie cięcie. Kobieta odczuwa mocne bóle w okresie poporodowym i może mieć problemy z laktacją. Powrót do pełnej sprawności zajmuje zwykle dłużej niż po porodzie naturalnym.

Jak wyglądają przygotowanie do cesarki?

Przygotowania do cesarski musisz rozpocząć w wieczór poprzedzający datę wyznaczonego zabiegu. Jeśli cesarka jest planowana, wówczas zgłaszasz się do szpitala. Musisz być na czczo. Do północy nie wolno ci już nic zjeść ani wypić. Powinnaś umyć się wieczorem i rano przed zabiegiem (zwykle w szpitalu dostaniesz specjalny płyn do kąpieli i szpitalną koszulę).
Przed cesarką zostanie ci założony cewnik oraz kroplówka. A następnie otrzymasz znieczulenie.

Jak przebiega cesarskie cięcie?

Przebieg cesarskiego cięcia zaczyna się od wykonania nacięcia na dolnej części brzucha (o długości ok. 15 centymetrów), a następnie na nacinaniu i rozchylaniu kolejnych tkanek, mięśni i otrzewnej (trzeba ją rozchylać, aby dostać się do macicy). Po nacięciu macicy lekarz wydobywa dziecko rękami. Następnie odcina pępowinę, wydobywa łożysko i czyści macicę z pozostałości, a na koniec zszywa jamę brzuszną. W tym czasie dziecko jest badane przez lekarzy.

Cesarskie cięcie to też poród i nie dajcie sobie wmówić, że jest inaczej. Żadna kobieta nie jest gorsza, jeśli nie udało jej się, albo nie chciała urodzić naturalnie. Wszystkie matki to superbohaterki.

Zobacz w naszej galerii, jak naprawdę wygląda cesarskie cięcie!

Zobacz też:

• Cesarskie cięcie na życzenie: zalety i możliwe powikłania
• Jakie znaczenie dla wcześniaków i maluchów urodzonych przez cesarskie cięcie ma MFGM?
• Cesarka to droga na skróty? To zdjęcie udowadnia, że jest odwrotnie!

Na początku lekarze przecinają skalpelem skórę na brzuchu. Nie martw się, nie będziesz nic czuła! Nie będziesz też tego widzieć, bo pole operacyjne będzie oddzielone parawanem.

Miejsce, w którym dokonuje się nacięcia, jest bardzo ważne. Robi się je w dolnym odcinku na granicy aktywnej i nieaktywnej macicy. To istotne nie ze względów kosmetycznych, a dlatego że w ten sposób nie zaburza się przebiegu pasm mięśni macicy. Dzięki temu w przyszłości będziesz miała możliwość porodu naturalnego.

Po nacięciu powłok brzusznych, lekarz rozcina mięśnie i macicę, aby wyjąć bezpiecznie noworodka. Maleństwo lekarze wydobywają z brzucha delikatnie, ale zdecydowanymi ruchami.

Maleństwu szybko udrażnia się drogi oddechowe, sprawdza, w jakiej jest formie.

Noworodek jest już na świecie. Zaraz usłyszysz jego płacz. To jego pierwsze sygnały skierowane do ciebie!

Kolejnym krokiem jest odpępnianie dziecka. Następnie maluch trafia w ręce neonatologa, który dokonuje wstępnej oceny. Jeśli dziecko jest w dobrym stanie, zostaje położone na piersi mamy. Pierwszy kontakt „skóra do skóry” jest bezcenny zarówno dla malucha, jak i dla młodej mamy.

Ostatni etap operacji jest najdłuższy (trwa nawet do ok. 40 minut). Lekarze mają do zszycia wszystkie warstwy powłok brzusznych.

Cesarskie cięcie dobiegło końca. Teraz trafisz na salę pooperacyjną. Musisz uzbroić się w cierpliwość, już niedługo znów będziesz mogła zobaczyć swoje dziecko!