Cykl miesiączkowy można kontrolować – tzn. ustalić, kiedy masz dni płodne, a kiedy niepłodne – metodami jednoobjawowymi i wieloobjawowymi (i jedna, i druga metoda wymaga cierpliwości, koncentracji oraz uwagi):

Reklama

Metody jednoobjawowe określania dni płodnych

  • Metoda termiczna ścisła określania dni płodnych i niepłodnychpolega na obserwacji podstawowej temperatury ciała. Dzięki niej można określić koniec fazy płodności, kiedy są dni płodne. Za początek fazy płodności w tej metodzie uznaje się pierwszy dzień cyklu miesiączkowego.

    Faza niepłodności (dni niepłodnych) rozpoczyna się po trzech dniach temperatury wyższej, czyli czwartego dnia. Podstawowa temperatura ciała powinna być wyższa o 0,2 stopnia Celsjusza od najwyższej temperatury z sześciu temperatur poprzedzających skok.

    Pamiętaj! Mierzymy temperaturę spoczynkową, czyli po co najmniej trzygodzinnym spoczynku, bez wcześniejszego wstawania z łóżka zawsze o tej samej porze. Na miejsce pomiaru wybieramy: usta, pochwę lub odbyt. Ważne jest, aby nie zmieniać miejsca pomiaru w danym cyklu. Temperatury zapisujemy na kartach każdego dnia po dokonanym pomiarze (pomiar temperatury możesz zapisywać na wykresie).

  • Metoda owulacji (Billingsa) pomocna w określaniu dni płodnych i niepłodnych polega na obserwacji zmian zachodzących w strukturze śluzu szyjkowego. Za początek fazy płodności uznaje się pierwszy dzień wystąpienia śluzu. Za koniec fazy płodności uznaje się czwarty dzień po szczycie objawu śluzu.

    Pamiętaj! Najbardziej płodny śluz jest rozciągliwy, bezbarwny, strukturą podobny do surowego białka jaja kurzego. Odczucia towarzyszące takiemu śluzowi to wilgotno i mokro.

ZOBACZ TEŻ: co warto wiedzieć o komputerze cyklu

Metody wieloobjawowe określania dni płodnych

  • Metoda termiczna poszerzona określania dni płodnych i niepłodnych tak jak metoda termiczna ścisła opiera się na obserwacji podstawowej temperatury ciała. Określa się dodatkowo okres niepłodności przedowulacyjnej wyznaczanej na podstawie czasu trwania cyklu – aby to określić, potrzebujemy co najmniej 6–12 poprzednich cykli miesiączkowych lub fazy niskiej temperatury.
  • Metoda objawowo-termiczne określania dni płodnych i niepłodnych polegają na wyznaczaniu fazy płodności oraz jej końca na podstawie wszystkich znanych objawów płodności: podstawowej temperatury ciała, zmiany struktury śluzu szyjkowego i położenia szyjki macicy.

    Najbardziej znane metody objawowo-termiczne to: austriacka opracowana przez dr J. Rotzer; amerykańska opracowana przez S.J. Kippleyów, polska opracowana przez dr T. Kramarek.

  • Metoda podwójnego sprawdzania, która jest pomocna w określaniu dni płodnych i niepłodnych, polega na obserwacji co najmniej dwóch objawach płodności w celu wyznaczenia początku oraz końca fazy płodności.

Na podstawie cyklu miesiączkowego

Można też obliczyć, kiedy masz dni płodne po sygnałach wysyłanych prze ciało. Jednak ten sposób ustalania dni płodnych, tzn. na podstawie cyklu miesiączkowego, nie daje stuprocentowej pewności, pozwala jedynie na ogólną orientację, gdyż kobieta jedynie przewiduje datę kolejnej miesiączki.

ZOBACZ TEŻ: kalendarza dni płodnych

Reklama

Zobacz także
Reklama
Reklama
Reklama