Oddychanie w czasie ciąży

Wszystko, co się wydarza w naszym życiu, odzwierciedla się oddychaniu; inaczej oddychamy, gdy jesteśmy zadowoleni, a inaczej gdy płaczemy, inaczej gdy płaczemy, inaczej gdy ćwiczymy, inaczej gdy odpoczywamy. Oddech zmienia swój rytm, staje się płytszy lub głębszy, szybszy lub wolniejszy. Ma to bardzo duże znaczenie podczas ciąży, np. może brakować ci tchu ze względu na większy przepływ krwi do macicy i innych życiowych organów.

Praktykując świadome oddychanie, możemy sami ustalić jego rytm i intensywność, a dzięki temu zyskujemy wpływ na nasz stan emocjonalny, fizyczny i duchowy; to oznacza, że możemy zastosować takie kontrolowane oddychanie podczas relaksowania się.

Trzy fazy oddechu

Oddychanie to nie tylko nabieranie i wydychanie powietrza; ma ono wiele różnych faz, co okazuje się niezwykle cenne podczas porodu.

Joga rozróżnia trzy fazy oddechu:

• oddychanie obojczykowe,
• oddychanie żebrowe,
• oddychanie przeponowe.

Każda z tych faz zachodzi w innym miejscu, dziki czemu napływa do organizmu różna ilość tlenu. Przyjrzyjmy się, jak się to odbywa.

Oddychanie obojczykowe

Jest najpłytsze ze wszystkich. Podczas wdechu ramiona i obojczyki unoszą się, a brzuch kurczy. Wymaga ono największego wysiłku i dostarcza najmniej powietrza. Powszechne u osób bojaźliwych i znerwicowanych.
Połóż lewą dłoń na obojczyku. Zerknij przez prawe ramię i unieś dłoń na wysokość górnej części pleców. Poczuj, które partie twojego ciała poruszają się.

Oddychanie żebrowe

Odbywa się dzięki mięśniom międzyżebrowym, rozszerzającym klatkę piersiową; jest to drugi typ niepełnego oddychania. Często spotykane u osób noszących ciasne paski lub zbyt obcisłe ubrania.
Ułóż ręce po obu stronach żeber, dokładnie pod piersiami. Nabierz powietrza; poczujesz jak żebra się unoszą, a wraz z nimi delikatnie unoszą się twoje dłonie. Wypuść powietrze; teraz poczujesz, jak twoje klatka piersiowa wraca do początkowej pozycji. Ten rodzaj oddychania jest bardzo ważny pod koniec ciąży, gdyż dla wielu kobiet głębokie wdechy aż do przepony są trudne do wykonania. Wskazane również w pierwszej fazie porodu.

Głęboki oddech przeponowy

Jest najlepszy, ponieważ wprowadza powietrze do najniższej i największej części płuc. Wdech jest powolny i głęboki, właściwie wykorzystana jest przepona. Przy wypuszczaniu powietrza organy wewnętrzne są masowane, a jelita pobudzane do pracy.
Ułóż ręce delikatnie na brzuchu i poczuj, jak unosi się on podczas nabierania powietrza i jak kurczy przy jego wydychaniu. Wykonuj co najmniej kilka głębokich oddechów dziennie. Staraj się ,aby wydech był dwukrotnie dłuższy od wdechu.

Oddychanie pełne

Jest to kombinacja trzech faz oddechu. Powoli weź wdech, rozszerzając (unosząc) kolejno brzuch, żebra i mostek. Następnie zrób wydech w ten sam sposób, pozwalając w tym czasie brzuchowi i klatce piersiowej powoli opadać. Poczekaj, aż twój organizm samodzielnie nabierze oddechu. Bądź skoncentrowana i skupiona na tym, co robisz. Początkowo wystarczy Ci wykonywanie pięciu pełnych oddechów po kilka razy dziennie. Gdy już będziesz się czuła z tym wygodnie, zwiększ liczbę oddechów lub dzienną częstotliwość ich wykonywania. Pamiętaj jednak, aby do niczego się nie zmuszać, dlatego uważnie obserwuj sygnały, jakie wysyła twoje ciało. Jeśli wolisz, możesz wykonywać ćwiczenia oddechowe, leżąc na ku lub podłodze, oparta o poduszki lub nie, zawsze w wygodnej, zrelaksowanej pozycji. Najlepiej byłoby, gdybyś ćwiczyła na powietrzu, jeśli jednak to niemożliwe, postaraj się przynajmniej przewietrzyć pokój.