Reklama

Kiedy dziecko powinno zostać odpieluchowane – gdy ma rok, dwa czy może trzy lata? Żadna odpowiedź nie jest poprawna. Należy to zrobić, gdy będzie do tego gotowe. W treningu czystości najważniejsze jest zachowanie spokoju, cierpliwość i podążanie za dzieckiem. Sukces przyjdzie z czasem! Zobacz, co może pomóc w jego osiągnięciu – opisujemy odpieluchowanie dziecka krok po kroku.

Reklama

Spis treści:

Kiedy odpieluchować dziecko?

Z odpieluchowaniem nie ma się co spieszyć. Aby było ono skuteczne, musi być przeprowadzone w odpowiednim momencie. Dzieci zazwyczaj dopiero między 18. a 24. miesiącem życia są w stanie kontrolować zwieracze. Sadzanie na nocniku młodszego dziecka nie ma więc sensu. Nawet jeśli maluszkowi uda się do niego załatwić, będzie to dzieło przypadku, a nie świadome działanie. Większość dzieci żegna się z pieluszkami w połowie trzeciego roku życia, a niektóre maluchy noszą je jeszcze dłużej. Nie jest to powód do niepokoju!

Zdaniem Jespera Juula, słynnego duńskiego pedagoga, dziecko powinno samo zasygnalizować, że jest gotowe do odpieluchowania – warto więc uważnie je obserwować. Zwróć uwagę, czy dziecko:

  • potrafi komunikować swoje potrzeby – np. daje znać lub mówi, że chce jeść;
  • pokazuje, że zrobiło w pieluszkę;
  • gdy chce się załatwić, szuka ustronnego miejsca – wyraźnie się napina, kuca;
  • chętnie naśladuje dorosłych i starsze rodzeństwo w domowych czynnościach;
  • jest w stanie spokojnie usiedzieć przez kilka minut;
  • często ma suchą pieluszkę, np. po drzemce.

Aby dziecko mogło świadomie usiąść na nocniku, powinno wiedzieć, że chce siusiu. A to wcale nie jest oczywiste dla maluszka, który np. jest w trakcie zabawy. Nawet jeśli czuje, że ma pełny pęcherz, musi też pamiętać, by powiedzieć o tym dorosłemu, który nim się opiekuje, rozebrać się i siąść na nocniku. Większość dzieci osiąga tę umiejętność w połowie trzeciego roku życia.

Jak skutecznie odpieluchować dziecko?

Jeśli stwierdzisz, że dziecko jest gotowe do rozstania z pieluchą i masz już w domu nocnik, pora zacząć działać. Jak to zrobić?

Sposoby na odpieluchowanie dziecka

  • Posadź dziecko na nocniku np. po posiłku, gdy wiesz, że zwykle załatwia się w pieluszkę.
  • Nie przetrzymuj go długo na nocniku – jeśli chce wstać, pozwól mu na to.
  • Jeśli uda się zrobić siusiu lub kupkę, koniecznie pochwal malucha – to ułatwia zrozumienie, do czego służy nocnik.
  • Jeśli dziecko kilka razy siada na nocniku bez efektu, odstaw go na pewien czas, żeby nocnik nie zaczął się maluchowi źle kojarzyć.
  • Jeśli masz ogródek, w ciepłe dni pozwalaj dziecku biegać bez pieluszki – to ułatwi mu zrozumienie, co dzieje się z jego ciałem.

Żeby skutecznie odpieluchować dziecko, nie wystarczą twoje chęci i umiejętności. Nie na wszystko masz wpływ i musisz wziąć również pod uwagę czynniki zewnętrzne. Czasem lepiej poczekać, niż stresować siebie, a przy tym malucha. W procesie odpieluchowania może pomóc... dobra pogoda! Gdy jest ciepło na dworze, łatwiej rozpocząć naukę korzystania z nocnika, dziecko może biegać bez pieluszki np. po ogródku bez ryzyka, że się przeziębi

Pamiętaj, że przy odpieluchowaniu musisz zachować spokój. Wywieranie presji na dziecku, które nie chce siedzieć na nocniku, może skończyć się zaparciem nawykowym, czyli psychologicznym nawykiem wstrzymywania kupy. Lepiej, żeby dziecko zaczęło korzystać z niego później, niż przeżywało z tego powodu silny stres!

Co pomoże w nauce odpieluchowania?

Przede wszystkim potrzebny będzie odpowiedni nocnik. Najlepiej taki, który zachwyci dziecko i sprawi, że chętnie będzie ono z niego korzystało. Aby wybrać właściwy, zabierz malucha na zakupy. Dzięki temu dziecko będzie mogło również przymierzyć wybrany model (upewnicie się, że będzie wygodny).

Nie wszystkie dzieci akceptują nocniki. W przypadku niektórych maluchów lepszym rozwiązaniem może okazać się nakładka na sedes. Sprawdzi się szczególnie u tych dzieci, które chcą robić dokładnie to, co dorośli.

Inne przydatne gadżety do odpieluchowania to:

  • podstawka do sedesu (jeśli maluch korzysta z nakładki),
  • książeczki, których bohaterowie uczą się korzystać z nocnika,
  • atrakcyjne majteczki, które zastąpią pieluszki (np. we wzorki, które dziecko polubi),
  • mata na łóżko, która ochroni przed zamoczeniem materaca,
  • lalka siusiająca (niektóre mają w komplecie nocnik), ułatwi dziecku zrozumienie, o co chodzi w odpieluchowaniu.

    Jeśli dziecko boi się nocnika lub nie chce z niego korzystać, zamiast mu o nim opowiadać, pokaż, jak sama korzystasz z sedesu (rozbieranie się nie jest konieczne). Powiedz: „Siadam tu i siusiam, ty możesz usiąść na swoim nocniku i robić to samo”. Jeszcze lepiej sprawdzi się oglądanie, jak z nocnika korzysta np. dziecko znajomych. Dodatkowo sprawę może rozjaśnić zabawa w sadzanie na nocniku lalek i misiów oraz czytanie książek dla dzieci, których bohaterowie próbują opanować tę umiejętność.

    Błędy przy odpieluchowaniu

    Jednym z najczęstszych błędów jest sadzanie dziecka na nocnik zbyt wcześnie, kiedy nie jest ono jeszcze do tego gotowe. Innym dość często popełnianym przez rodziców błędem jest ciągłe dopytywanie: „Chce ci się siusiu? Może zrobisz kupkę?”. Lepsze efekty przynosi uważna obserwacja. Dziecko, które chce się wypróżnić, przerywa zabawę, uspokaja się i chowa w kąt. A kiedy ma pełen pęcherz, dotyka ręką majteczek i je przytrzymuje. Warto uchwycić ten moment i posadzić dziecko na nocniku, mówiąc: „Widzę, że chce ci się siusiu/kupkę”. W ten sposób pomożesz maluchowi zrozumieć, co dzieje się z jego ciałem i co trzeba zrobić.

    Nie przejmuj się, jeśli podczas nauki maluch się zsiusia – to może się zdarzyć, gdy jest zajęty zabawą i zapomni pójść do toalety czy na nocnik lub wybierze się do niej za późno. Dziecko wstydzi się takich niepowodzeń. Przytul je i zapewnij, że następnym razem będzie lepiej, by nie zniechęciło się do odpieluchowania.

    Zobacz też:

    Reklama
    Reklama
    Reklama
    Reklama