Zapotrzebowanie dziecka na sen

Sen jest najlepszym sposobem wypoczynku po dniu pełnym wrażeń. Odpowiednia jego ilość i długość sprzyja prawidłowemu rozwojowi dziecka. Dlatego tak istotną sprawą jest poznanie zapotrzebowania na sen twojego malucha.

To jak dziecko śpi, czy ma problemy z zasypianiem i spaniem, jak długo trwa jego sen, czy śpi w ciągu dnia — wszystko to zależy od tego w jakim jest wieku, czy jest zdrowy, czy ma odpowiednie warunki do spania i czy atmosfera w domu temu sprzyja. Istotną rolę odgrywają również indywidualne cechy dziecka, dlatego warto takie indywidualne preferencje zaobserwować i do nich dostosować spanie w dzień i w nocy. Oczywiście potrzeba snu zmienia się wraz z wiekiem dziecka

Ile snu potrzebuje dziecko w zależności od wieku

• Zapotrzebowanie na sen dziecka w wieku 1-2 lata

Wiele dzieci po skończeniu pierwszego roku życia, w ciągu dnia rezygnuje z drugiej drzemki. Przez to zmienia się rytm dnia dziecka, przesuwają się godziny spania, a tym samym pora drugiego śniadania i obiadu. Śpią już wtedy tylko raz, około dwóch godzin, zwykle przed południem lub we wczesnych godzinach popołudniowych. Ważne jest, aby dostosować posiłki do tego nowego rytmu, tak aby dziecko przed snem zdążyło coś zjeść. Dzięki temu będzie lepiej i dłużej spać. Jednak zanim dziecko przywyknie do jednej drzemki często już wczesnym wieczorem jest zmęczone i płaczliwe więc będzie wcześniej demonstrować chęć pójścia spać. Nie należy temu przeciwdziałać, tylko przesunąć również porę kąpieli, kolacji i zasypiania na wcześniejszą godzinę. Ponadto, zaburzenie ustalonego już nowego rytmu dnia może spowodować, że dziecko będzie niespokojne, marudne i płaczliwe.
Natomiast w nocy większość dzieci w tym wieku przesypia około 10-12 godzin. Głód już nie jest podstawowym powodem nocnych pobudek. Sen jest głęboki i spokojny. Po przebudzeniu się dziecko jest w stanie poczekać na śniadanie i nie domaga się go krzykiem.

• Zapotrzebowanie na sen dziecka w wieku 2-4 lata

Wiele dzieci w tym wieku rezygnuje już z dziennej drzemki, choć większość trzylatków potrzebuje jeszcze popołudniowego snu lub przynajmniej odpoczynku, który w przedszkolu często nazywany jest "leżakowaniem".
Już około drugiego roku życia wieczorne usypianie może zacząć sprawiać problemy: maluszek wynajduje tysiące powodów, aby mama albo tata byli przy nim obecni i żeby odwlec chwilę pójścia do łóżka. Pomocne w takich sytuacjach są wieczorne rytuały, które ułatwią mu łagodne zasypianie. Pomaga również rodzicielska konsekwentna stanowczość, która przekonuje dziecko, że dalsze próby przytrzymania przy sobie rodziców będą bezowocne i pozostaje mu tylko przytulenie się do poduszki i zaśnięcie.
W tym wieku dziecko przesypia około 10-12 godzin w ciągu doby, choć oczywiście zdarzają się dzieci, które potrzebują albo mniej albo więcej nocnego snu i nieznacznymi wahaniami jego długości nie należy się przejmować. Natomiast jeśli dziecko przesypia mniej niż 8 godzin w nocy, biorąc pod uwagę fakt, że zrezygnowało z drzemki popołudniowej, może się okazać, że w ciągu dnia będą zmęczone i marudne.
Zdarza się również, że dziecko za nic nie chce spać samo i w nocy "przeprowadza się" do łóżka rodziców. Najlepszym sposobem jest stopniowe przyzwyczajenie go do spania we własnym łóżku.

Zobacz też: Nie chce samo zasypiać – znamy na to metody

• Zapotrzebowanie na sen dziecka w wieku 4-6 lat

Dzieci w tym wieku śpią mniej więcej 11-13 godzin snu. W tym okresie dziecko powinno już umieć samo zasypiać. Maluch może w łóżku przed snem chwilę pobawić się swoimi zabawkami lub przejrzeć książeczkę. W tym czasie dzieci często zaczynają bać się ciemności. Dobrym rozwiązaniem jest zostawienie mu włączonej lampki nocnej. Trzeba pamiętać, że im dziecko starsze, tym ważniejsze jest jak bardzo aktywnie spędzi ono dzień. Łatwo zaobserwować zależność, że po ciekawej wycieczce, czy wesołej zabawie z kolegami i koleżankami, sen dziecka jest o wiele mocniejszy. Natomiast jeżeli maluch jest pełen wrażeń i emocji po burzliwym dniu dobrze jest je wyciszyć przez snem - poczytać książkę, spokojnie porozmawiać, puścić uspokajające kołysanki.

Zobacz także: Lęk przed ciemnością