Czy dzisiejsze dzieci są najbardziej rozpieszczone w historii? Wiele wskazuje na to, że tak. Czy przychylając im nieba na każde zawołanie (albo z własnej woli), wychowujemy generację „ja”, dla której nie będzie się liczyło nic poza czubkiem własnego nosa? Brzmi okrutnie, ale może my rodzice faktycznie trochę przesadzamy? Dzieci, które teraz dorastają, mają wszystko natychmiast, a ich potrzeby – faktyczne bądź wyobrażone – są stawiane na pierwszym miejscu.
Jest co najmniej kilka rzeczy, które się do tego przyczyniają. Zajmijmy się trzema z nich.
Nowa łopatka do piaskownicy tylko dlatego, że stara jest stara albo kolorowanka w nagrodę tylko za to, że dziecko weszło do sklepu i się nie rozryczało… To nie są przykłady wyssane z palca. Rodzice nagle stali się bezradni wobec własnych dzieci i gorączkowo maskują to zakupami za setki złotych.
Przyczyna może być też inna – dzieci nie szanują tego, co mają, a rodzice im na to pozwalają. 8-latek z drogim telefonem jest już niemal na porządku dziennym i nikt nie kwestionuje tego, gdy dziecko po paru (nastu) miesiącach chce go wymienić na nowszy model. Albo gdy beztrosko psuje lub gubi sprzęt (to nie musi być telefon, ale np. zabawki, ubrania), a rodzice bez szemrania kupują nowy. Dziecko zachowuje się tak, bo ktoś mu na to pozwolił i spełnił jego zachciankę. Rodzice z kolei nie potrafią (lub nie chcą) odróżnić zachcianek od prawdziwych potrzeb dziecka. Czy kilkulatek naprawdę potrzebuje w pokoju telewizora, konsoli i własnego tabletu? To kwestia do rozważenia dla nas.
To, że są apatyczne głównie dzięki rodzicom, ustaliliśmy w poprzednim punkcie. Dzieciaki nie muszą dziś pracować ani czekać na nic! Dostają niemal od razu wszystko, o co poproszą. To nie sprzyja samodzielności.
W ostatnich latach dokonał się pewien zwrot w relacjach rodzinnych. Nagle dzieci znalazły się w centrum życia rodzinnego, stały się oczkiem w głowie mamy i taty. To zupełnie inna sytuacja, niż dotąd – kiedyś dzieci były częścią rodziny, jej naturalną konsekwencją. Wspólne dążenie do wspólnych (rodzinnych) celów jest teraz passe. Przecież liczy się przede wszystkim dobro dziecka! Kłopot w tym, że jeśli je przyzwyczaimy do tego, że są centrum świata, właśnie tak będą o sobie myślały.
Wiele własnych braków kompensujemy sobie mocno inwestując w dzieci. Nie chodzi tylko o zabawki, ubranka i inne dobra materialne, ale też różne doświadczenia. Wyprawy do aquaparku, Legolandu, kursy językowe, liczne zajęcia, na które prowadzamy dziecko od pierwszych miesięcy. Wszystko, co najlepsze. Z jednej strony to nic złego, ale z drugiej dzieciakom może aż brakować tchu od tych wrażeń.
Można to też rozumieć inaczej. Na pozór zmieniło się bardzo wiele, ale dzieci wciąż są dziećmi. Tak samo niesfornymi, jak ich rodzice lata temu. My tak samo nie chcieliśmy słać łóżek ani odrabiać prac domowych. Zamiast pomagać mamie w kuchni, też woleliśmy bimbać przed telewizorem albo słuchać muzyki z walkmana. Nasze dzieci zachowują się podobnie, tylko mają bardziej nowoczesne sprzęty. A nam jakoś umyka to z pamięci...
Czytaj też: Za moich czasów tak nie było! 5 zmian w wychowaniu dzieci - nie tylko na lepsze
Brakuje nam samotności. Brzmi przewrotnie? A jednak. Nie mamy czasu na złapanie oddechu, chwilę ciszy, samotny spacer i moment refleksji. To źle, bo po jakimś czasie zaczyna nam tego brakować. Wymagania, którym musi sprostać rodzic małego dziecka są wysokie, a cena, którą przychodzi nam za to zapłacić jest nieuchronna, choć czasami oddalona w czasie: stres, depresja , frustracja, brak cierpliwości i złość – to wszystko efekt niezaspokojonych potrzeb własnych. Tak bardzo skupiamy się na zaspokajaniu potrzeb najbliższych, że dla siebie nie znajdujemy już czasu. To zemści się kiedyś i na nas, i na naszych dzieciach, ponieważ sfrustrowany i zmęczony rodzic nie jest najlepszym towarzyszem dla dziecka. Samotność jest potrzebna rodzicom Nie wolno nam zapominać o własnych potrzebach. Dbanie o siebie powinniśmy traktować tak samo priorytetowo, jak dbanie o dzieci. Jeśli to właśnie dziecko jest dla ciebie najważniejsze na świecie – świetnie, nie traktuj jednak nawoływania do zadbania o siebie jako pochwały egoizmu. Tu chodzi właśnie o dzieci – żeby przez długie lata miały szczęśliwą i spełnioną w życiu mamę . Nawet jeśli teraz jesteś w 100 proc. szczęśliwa i nie pragniesz tylko spędzać czas z dzieckiem, jeśli już teraz nie znajdziesz dla siebie chociaż 5 minut dziennie, możesz być niemal pewna, że w pewnym momencie - może to być nawet za kilka lat) - poczujesz, że czegoś ci brakuje, że coś nie jest tak, jak być powinno. To dlatego ważne jest, żeby od samego początku macierzyństwa pamiętać też o sobie. I poświęcać czas dziecku, wiadomo. Jak Polacy spędzają czas z dziećmi? Współcześni rodzice są bardziej zaangażowani w zabawę , skupieni na dziecku i jego potrzebach, co niejako wiąże się z brakiem czasu dla siebie, o ile odpowiednio się nie zorganizujemy. A jak spędzamy czas z dziećmi? Dwadzieścia lat temu polscy rodzice najczęściej...
Co roku w wakacje robię przegląd pokojów moich dzieci, bo w ciągu roku obrastają w niewyobrażalną liczbę zabawek i szpargałów. Zawsze wtedy zadaję sobie pytanie: co ja robię źle? Czy one naprawdę potrzebują tylu zabawek? Postanowiłam zapytać o to Małgorzatę Bajko, psychoterapeutkę wspierającą rodziców w ich roli i wychowaniu dzieci. Czy to, ile dziecko ma zabawek, ma znaczenie dla jego rozwoju? Mniej zabawek lepiej wpływa na rozwój wyobraźni, bo jedna rzecz może mieć dziesięć zastosowań: koc staje się łąką, a pudełko – statkiem. Im więcej zabawek, tym częściej słyszymy: „nudzi mi się…” . W pewnym niemieckim przedszkolu przeprowadzono eksperyment i na trzy miesiące pozbawiono dzieci zabawek. Po krótkim okresie konsternacji maluchy ruszyły wyobraźnią i z kocyków, poduszek, materaców oraz wszystkiego, co z pozoru zabawką nie było, powstały zamki, morze, lasy i jaskinie. Do tego zacieśniły się więzi pomiędzy dziećmi, bo zaczęły współpracować przy tworzeniu miejsca zabawy. Po paru tygodniach mogły przynieść kilka zabawek z domu. Przyniosły te, które urozmaiciły ich dotychczasowe „budowle”. Rozbudowały je i ulepszyły. Czyli dla wyobraźni dziecka lepiej mniej niż więcej. Coś jeszcze? Musimy pamiętać, że im więcej zabawek, tym trudniej zachować porządek . Im mniej – tym wieczorem mniej frustracji rodzica. Nie potyka się o klocki, lalki, nie wywraca na resoraku, nie złości się, że jego dziecko nie chce sprzątać. Jeśli zabawek jest mało, po zabawie można łatwiej nauczyć dziecko sprzątania. I jeszcze w domu jest mniej kurzu, co jest bardzo ważne w dobie alergii u dzieci i dorosłych. Może kupować tylko zabawki edukacyjne? Dzielenie zabawek na edukacyjne i pozostałe stało się ostatnio popularne, a tak naprawdę każda zabawka jest edukacyjna , te tradycyjne także. Nawet zwykła piłka ma dziesiątki...
Masz dziecko, więc kupujesz zabawki. Razem z Aleksandrą Jasielską, psychologiem i współautorką książki „Dorośli reklamują, dzieci kupują" przygotowaliśmy krótki kurs wybierania ze sklepowych półek najlepszych zabawek dla dzieci . Zabawka, która podoba się tobie, nie musi podobać się twojemu dziecku ...czyli nie daj się uwieść marketingowcom. Decyzje o kupnie zabawek dla dziecka podejmują dorośli i to pod wpływem emocji. To oni buszują między półkami sklepowymi i wybierają coś, co ich zdaniem zachwyci malucha. Dobrze wiedzą o tym specjaliści od zarządzania sprzedażą zabawek. Z tego powodu misie, autka, klocki, kolejki leżące w sklepie na półce, dokładnie odpowiadają gustom pokolenia, które w tej chwili ma małe dzieci. Skoro tata mógł kiedyś tylko pomarzyć o kolejce Piko, dziś chętnie kupi ją swojemu synkowi. I wszyscy będą szczęśliwi, pod warunkiem że dziecko też lubi kolejki i zechce się nimi bawić. Jakie zabawki polecają rodzice - sprawdź opinie! Im zabawka mniej obiecuje, tym lepiej bawi ...czyli nie przywiązuj nadmiernej wagi do opisów na etykietach. Zastanawiasz się, czy lepiej kupić zabawkę edukacyjną czy może jednak kreatywną? Eksperci ze sztokholmskiego Centrum Badań nad Zabawkami uważają, że dziecko tyle samo nauczy się podczas zabawy zabawką edukacyjną, co podczas wielokrotnego zakładania pokrywki na pudełko od butów. Jeśli więc chcesz kupić dziecku proste drewniane klocki zamiast plastikowej pralki, która uczy języka angielskiego, lub wózek dla lalek zamiast zabawkowego laptopa, który pomaga w nauce dodawania, zrób to bez wyrzutów sumienia, że zaniedbasz rozwój malucha. Im prostsza zabawka, np. piłka, kreda, kredki , tym lepiej rozwija wyobraźnię dziecka. Nieważne, co robi zabawka, ważne, co robi z nią dziecko ...czyli nie przeceniaj elektroniki. Zabawki, które działają na zasadzie: „wciśnij guzik,...
