Jak to się stało, że wychowywanie dzieci w XXI wieku zamieniło się w specjalistyczną dziedzinę wiedzy? Dzisiejsza mama nie może wykonać ruchu bez konsultacji ze sztabem specjalistów. Mimo wielu zmian na lepsze, nasze mamy pod wieloma względami miały łatwiejsze zadanie. Zobaczcie, dlaczego:
Podwórko to instytucja. Na podwórku (ogólnodostępnym!) wychowało się całe pokolenie dzisiejszych rodziców i nikt nie narzekał na nudę. Jak nie było co robić w domu, szło się na podwórko. Tam zawsze można było kogoś spotkać – jak nie ze swojego, to z sąsiedniego bloku. A jak akurat nie było dzieciaków, trzeba było wykonać klasyczne zapytanie przez domofon "dzień dobry wyjdzie Krzysiek?" (na jednym oddechu).
Na podwórku były bandy, sympatie i antypatie, rodziły się pierwsze miłości, przeżywano pierwsze pocałunki. Było wywoływanie duchów, koszykówka, piłka, "kto pierwszy dobiegnie do kiosku" i krzyczenie do balkonu "mamo, zrzuć mi bluzę" (skąd one wiedziały, o którą mamę chodzi?). Grało się w gumę, klasy, zbijanego, dwa ognie, jeździło rowerami i nikt nie narzekał na otyłość dziecięcą. Razem bawiły się wszystkie dzieci od 5. do 15. roku życia i to bez asysty rodziców. Wesołe czasy!
Co takiego? W moim mieście (wojewódzkim) działało państwowe ognisko muzyczne i baletowe oraz 3 domy kultury. Kto nie znalazł tam nic dla siebie, wracał na podwórko. A rodzice nie musieli 6 razy w tygodniu dowozić 5-latków na capoeirę, gordonki, warsztaty kulinarne dla małych smakoszy czy język chiński na wesoło.
Dziecko po przedszkolu szło do sąsiadów albo do babci. Ile wolnego czasu miały nasze matki! I jaka oszczędność na benzynie!
Dziecko co wieczór oglądało jedną bajkę w telewizji, a potem szło spać. Tak to działało w większości polskich rodzin. W niedzielę był Kubuś Puchatek albo inna bajka Disneya.
Poza tym, można było obejrzeć Bolka i Lolka, Smerfy, Gumisie, Misia Uszatka, Pszczółkę Maję – po jednym odcinku, ale za to w całości.
A w sobotni ranek dzieci dawały rodzicom pospać, bo oglądały 5-10-15, czyli kultowy program dla 5-cio, 10-cio i 15-latków.
Kiedyś sprawa była prosta – był jeden telefon, z którego korzystała cała rodzina. Jak się chciało porozmawiać z koleżanką, trzeba było do niej zadzwonić, uprzejmie przywitać się z mamą, tatą, babcią lub inną osobą, która odebrała i dopiero poprosić psiapsiółkę do aparatu.
Pamiętaliśmy 7-cyfrowe numery do kilku albo kilkunastu osób. Dało się! A jeżeli nikt nie odebrał, to znaczyło, że go nie ma w domu i więcej opcji kontaktu nie było. Ewentualnie można było pójść i za jakiś czas próbować zastać koleżankę w domu. To musiała być prawdziwa ulga dla rodziców, bo dokładnie wiedzieli kto i kiedy dzwoni do ich dziecka.
Kinderbal wyprawiało się w dużym pokoju i to była w zasadzie jedyna opcja. Piekło się tort, kupowało słone paluszki i zapraszało się kilkoro znajomych dzieciaków na sobotnie popołudnie. Po zdmuchnięciu świeczek dzieci szły do drugiego pokoju i bawiły się same. Nikt nas nie animował.
Przedszkolaki nie obchodziły urodzin w klubach ani wynajętych stadninach koni. Utarło się, że do 4-latka przychodziła babcia z dziadkiem i dawali delikwentowi po buziaku i kolorowankę.
Urodzinowe prezenty były raczej skromne, także te od rodziców. Szczytem ekstrawagancji była nowa lalka Barbie albo transformers. Rower? To dopiero na komunię. Zupełnie w porządku było, jeśli ktoś przyniósł misia, nowy numer "Świata Wiedzy" albo własnoręcznie wymalowany rysunek.
I co? Tęsknicie?
Czytaj też: Kochane dzieci! Nie zrobię dla was wszystkiego!
Gabrysi i Wojtkowi. Ania jest wesołą trzylatką o jasnych włoskach i brązowych oczach. Jak każda mała dziewczynka lubi biegać, skakać i bawić się swoimi zabawkami. Kochała swoje lalki duże i małe, misie, klocki, układanki, piłki, kredki, farby… Zabawek Ania miała bardzo dużo, a może nawet i miała wszystko. Ona sama nawet nie wiedziała ile ich ma. Jednak Ania miała jeden problem. Bardzo, ale to bardzo nie lubiła sprzątać. Po skończonej zabawie nigdy nie odłożyła zabawek na swoje miejsca. Ania się bawiła, a rodzice sprzątali po niej bałagan, który zawsze powstawał pod koniec każdego dnia. Tłumaczyli jej, zachęcali ją do pomocy przy porządkowaniu zabawek, ale Ania zawsze była już taka zmęczona, że nie umiała włożyć ani jednego klocka do pudełka czy odłożyć lalkę na półkę. Pewnego dnia, po przebudzeniu Ania chciała zabrać z szuflady swojego ulubionego misia, ale w szufladzie go nie było. Hmmm, przecież zawsze tu był, gdzie on może być – pomyślała Ania. Ania pobiegła do taty, która już wołał na śniadanie. Powiedziała mu, że nie umie znaleźć swojego ukochanego misia. Tata powiedział córce, że wczoraj był tak zmęczony, że nie posprzątał po niej jej zabawek. Miś wieczorem został na dywanie i tam spędził noc, chyba, że mama go schowała. Musisz jeszcze raz go poszukać – zaproponował tata. Po czym dodał – na pewno leży pod łóżkiem lub jest w szafie . Ania wybrała się na dalsze poszukiwania, jednak jej misia nigdzie nie było. Szperając we wszystkich szufladach i pudłach z zabawkami stwierdziła, że niegdzie też nie ma jej bębenka, na którym wczoraj bębniła prze cały ranek. O nie – pomyślała Ania – zniknęła jeszcze jedna zabawka . Pobiegła z tą nowiną do taty. Tata tym razem przerwał przygotowywanie posiłku i poszedł razem z Anią poszukać jej zaginionych rzeczy. Okazało się, że zabawki naprawdę...
Próchnica nadal niszczy zęby naszych dzieci. Ma ją aż 79 proc. polskich 12-latków i 96 proc. 18-nastolatków. Dlaczego polskie dzieci mają dziury w zębach? Zły stan zębów dzieci z początków poprzedniego stulecia łatwiej zrozumieć. O higienę dbało się wówczas tak, jak się dało (zamiast pasty używano sproszkowanej kredy z mentolem, a nawet popiołu albo sproszkowanego węgla drzewnego), a do dentysty szło się na ogół dopiero wówczas, gdy nie można już było wytrzymać z bólu i trzeba było wyrwać chory ząb. Dlaczego jednak dzieci nadal tracą zęby przez próchnicę, skoro sklepowe półki uginają się od szczoteczek i past do zębów, współczesne gabinety stomatologiczne są świetnie wyposażone, a leczenie nie przypomina już tortur? Wyjaśnienie tej zagadki jest proste. Dzieci wciąż mają kłopoty z zębami, bo: Niewystarczająco dobrze i często je czyszczą. Niektóre nie myją ich wcale. Przeczytaj także: Co trzecie dziecko nie myje zębów! Za rzadko chodzą do dentysty. Wizyty profilaktyczne powinny odbywać się co pół roku. Dzięki nim lekarz może dostrzec początki próchnicy na jej wczesnym etapie, gdy leczenie jest proste i bezbolesne. Wielu rodziców nadal uważa, że nie ma sensu leczyć mleczaków, bo i tak wypadną. To nieprawda! Sprawdź jak wygrać z próchnicą u dzieci Nie zrażaj dziecka lękiem przed dentystą Z badań przeprowadzonych na potrzeby kampanii prozdrowotnej "Lekcja Stomatologii" (organizowanej od lat przez fundację "Nadzieja dla Zdrowia oraz NZOZ Prim-Dent), wynika że: 46 proc. Polaków odczuwa stres przed wizytą u dentysty 52 proc. boi się tak bardzo, że unika dentysty. Czego konkretnie się boimy? Przede wszystkim bólu, narzędzi i tego, że ktoś będzie majstrował w naszych ustach. Bywa, że mamy złe...
Do sieci trafiło przerażające nagranie, na którym opiekunka znęca się nad niemowlęciem. Rodzice dziewczynki zgłosili sprawę na policję i apelują do rodziców, by dokładnie sprawdzali, czy osoby, z którymi zostawiają swoje dzieci, są godne zaufania. Dzięki kamerze nie doszło do tragedii Annemarie Theron, mama malutkiej Laili, zainstalowała ukrytą kamerę w pokoju dziewczynki. Od jakiegoś czasu zaczęła mieć podejrzenia, że w domu dzieje się coś niedobrego – zauważyła na ciele córeczki otarcia i siniaki. Gdy kobieta zobaczyła nagranie, była przerażona. Od razu powiadomiła policję. Opiekunka została aresztowana, śledczy wszczęli postępowanie. Nagranie z ukrytej kamery jest wstrząsające i nie można go spokojnie oglądać. Mama Laili przyznała, że po zobaczeniu nagrania przez kilka dni nie mogła dojść do siebie. Boi się, że okrucieństwa, jakich doświadczyła jej córeczka, będą miały wpływ na jej życie w przyszłości. Zobaczcie nagranie opublikowane w sieci. Uwaga, film jest drastyczny i wywołuje skrajne emocje! Uważaj, z kim zostawiasz dziecko! Serce pęka na widok krzywd, jakich doznała mała Laila. Strach pomyśleć, co działo się wcześniej, zanim rodzice zainstalowali w pokoju córki kamerę. Choć podglądanie i sprawdzanie opiekunek jest kontrowersyjnym tematem, takie nagrania są ostrzeżeniem dla rodziców i uświadamiają, że nawet osoba, której ufamy, może okazać się potworem... Zobacz także: Pielęgniarki bawiły się noworodkiem jak lalką! Staną przed sądem Źródło: metro.co.uk, YouTube
