O czym świadczą rysunki dziecka?

Rysunki pomagają opowiadać o emocjach. Psychologowie często wykorzystują je przy badaniu dzieci.
Same rysunki nie wystarczą jednak do postawienia miarodajnej diagnozy. Specjalistom służą one jedynie do pomocy przy określaniu problemów dziecka.

Przeczytaj także: Jak rysują dzieci w wieku przedszkolnym

Czego możesz się dowiedzieć oglądając rysunki dziecka?

Rysunki tworzone przez Twoje dziecko mogą i przed Tobą uchylić rąbka tajemnicy na temat tego, co ono przeżywa, co je trapi. Ale uwaga: łatwo tu o pomyłkę!

Nie stresuj się jednym dziwnym rysunkiem. Jeśli coś Cię zaniepokoi czy zaciekawi, porozmawiaj z dzieckiem, obserwuj jego zachowanie i reakcje.

Dziecko, któremu akurat przytrafiło się coś przykrego, może namalować ponury obrazek – ale to jeszcze nie sygnał, że coś z nim nie w porządku! Rysunek powinien być dla Ciebie pretekstem do rozmowy i zainteresowania się, co dziecko gnębi.

Rozzłoszczone dziecko może np. pomazać kartkę tak, że aż ją przedziurawi. Może też narysować strasznego zwierza o wyszczerzonych kłach. To będzie jego wściekłość. Obrażony na mamę przedszkolak przedstawi ją jako czarownicę – w ten sposób wyładuje negatywne emocje.

Przeczytaj także: Tajemnice dziecięcych rysunków. Co niepokoi rodziców?

[CMS_PAGE_BREAK]

Jak rysują dzieci?

Zwykle jest tak, że dzieci pewne siebie, otwarte, rysują z rozmachem. Zdecydowanie, pewnie prowadzą kredkę. Zaczynają w środku kartki, by potem wypełnić ją całą.

Dzieci nieśmiałe częściej rysują z boczku niewielkie obiekty, delikatniej naciskają kredkę, czasem używają przerywanej linii. Ale uważaj! Takie „delikatne” rysowanie może być sygnałem, że dziecko ma problem z rączkami (zbyt słabe napięcie mięśniowe, niesprawne paluszki) i potrzebuje ćwiczeń usprawniających.

Co rysują dzieci?

Ludzik
Bywa odzwierciedleniem autora rysunku. Przyglądaj się buziom na obrazkach. Narysowana twarz często wyraża uczucia dziecka (radość, niepokój). Rozmawiaj z dzieckiem o narysowanych postaciach, pytaj, jak się czują, co robią, jaki mają humor (i dlaczego). W ten sposób masz szansę sporo dowiedzieć się o dziecku, nie tyle dzięki samemu obrazkowi, co dzięki rozmowie o nim.

Rodzina
Czy dziecko przedstawia na obrazku Was wszystkich? Zdarza się, że kilkulatek nie rysuje nowego brata czy siostry albo umieszcza ich z dala od reszty rodziny lub po drugiej stronie kartki. Może przy tym tłumaczyć, że braciszek się nie zmieścił. To sygnał, że być może dziecko nie czuje się pewnie w nowej sytuacji.
Miłość wyraża się na rysunkach przez kontakt, np. wszyscy trzymają się za ręce. Czasem mają ubrania w jednym kolorze, co jest oznaką łączącej więzi. Jeśli zaś malec dostrzega napięcia między Tobą i Twoim mężem, może rysować Was rozdzielonych, po przeciwnych stronach kartki.

Dom
Malutki i zagubiony na kartce (gdy dziecko zawsze tak go przedstawia) jest czasem sygnałem niepewności. Duże okna i drzwi znajdziesz na obrazkach malca otwartego, śmiałego, towarzyskiego. Dom zamknięty, schowany, z malutkimi otworami bywa charakterystyczny dla dzieci nieśmiałych. Może się też zdarzyć, że kilkulatek, który przeżywa rozwód rodziców, narysuje dwa domy lub jeden przedzielony na pół. Świadczy to o poczuciu niepewności w nowej sytuacji.

Kompozycja
Wielkość obiektów zależy od ich emocjonalnej wartości dla malca. To dlatego jesteś na jego obrazkach zapewne największa! Z kolei osoba, którą dziecko uważa za niedostępną, jest niekiedy przedstawiana na podwyższeniu.

Kolory
Mały twórca może używać barw zgodnie ze swym nastrojem. Ale jeśli wybiera często czerwoną kredkę, to jeszcze nie znaczy, że jest agresywny! Może podoba mu się ten kolor? Są dzieci, które lubią ciemne kredki, bo są one bardziej wyraziste. Można więc tylko zaryzykować stwierdzenie, że, w przypadku kilkulatków, barwy ciepłe świadczą raczej o otwartości i optymizmie, upodobanie do zimnych oznacza większą rezerwę.
[CMS_PAGE_BREAK]

Jak rysowanie może pomóc dziecku?

Dobierając odpowiednie rodzaje twórczości, pomożesz dziecku radzić sobie z trudnymi emocjami.

Gdy dziecko jest nadpobudliwe zachęcaj je do malowania rękami. To prostsze dla dziecka, które ma kłopoty ze skupianiem uwagi. Dawaj mu duże kartony lub papier pakowy (jest bardziej wytrzymały). Większa powierzchnia pozwala na nieskrępowaną ekspresję. Rysowanie to dla „nadpobudliwca” trening koncentracji. Ucz, że należy kończyć zadanie. Jeśli pokoloruje tylko jeden listek kwiatka, ale zrobi to porządnie, to już sukces! Wykonał pracę dokładnie – i za to go chwal.

Gdy dziecko jest rozzłoszczone zaproponuj, by narysowało swoją złość. To naprawdę pomaga! Jeśli do dziecka nic nie dociera, sama zacznij rysować. Gdy emocje nieco opadną, maluch z zaciekawieniem przyłączy się do Ciebie. Dzięki temu nauczy się, że poprzez twórczość można rozładowywać napięcia.

Gdy dziecko jest nieśmiałe pozwól mu irysować flamastrami, ponieważ mają intensywniejsze barwy (wystarczy lekki nacisk, by został wyraźny ślad). Zachęcaj go do kolorowania. Zwracaj uwagę, by zamalował całe pole, nie tylko fragment. Okazuj dziecku zainteresowanie, wypytuj o treść obrazków, doceniaj nawet nieudolne próby, by mały nieśmiałek widział, że jego trud się liczy i żeby nabierał wiary w siebie.

Przeczytaj także: Gdy dziecko nie lubi rysować - 12 sposobów, by to zmienić

Konsultacja: Irena Sałkowska