Jak rysują dzieci?

Rysunek to dla dziecka jeden z najważniejszych sposobów wypowiedzi. Dziecko może nie umieć nazwać swoich uczuć, nie zdawać sobie z nich sprawy czy bać się je wyjawić, za to potrafi przelać je na kartkę papieru. Tyle tylko, że dorośli nie zawsze potrafią zinterpretować dziecięce rysunki. A szkoda, bo są one na tyle ważne, że mogą pomóc zdiagnozować  problemy dziecka . Korzystają z nich nawet psychologowie! Dowiedz się,  jak pokonać problemy dziecka przez zabawę Co rysuje trzylatek Dzieci około 3. roku życia rysują kółka lub zamknięte owale. Wtedy właśnie dziecko zaczyna sobie w pełni uświadamiać poczucie własnej odrębności, niezależności,  samodzielności . A kółko staje się symbolem JA. Między 3–4. rokiem życia dziecko do kółka zaczyna dorysowywać nóżki. I w ten sposób powstaje prawdziwy człowiek, czyli dokładniej rzecz ujmując,  głowonóg . To etap, który przechodzi każde prawidłowo rozwijające się dziecko. Co rysuje czterolatek Czterolatek zaczyna zauważać inne części ciała i na rysunkach pojawiają się ręce, brzuch, szyja czy paluszki. Na razie jednak dziecko rysuje za pomocą zamkniętych figur: postacie składają się z oddzielnych części jedynie stykających się ze sobą (np. głowa i brzuch to oddzielne koła, nogi i ręce to prostokąty itd.). Kilkulatek rysuje nie to, co widzi, ale to, co wie na temat świata. To właśnie dlatego, rysując, np. swoją mamę, która spodziewa się dzidziusia, przedstawia jej duży brzuszek, w którym widać... malutkie dziecko. Co rysuje pięciolatek Postacie rysowane przez starszego przedszkolaka zaczynają się scalać (np. szyja połączona jest z głową), mają mnóstwo szczegółów (wokół oczu są rzęsy, ubrania mają wzory itp.), pojawia się tło i inne elementy, np. słońce, obłoczki, drzewa, ptaki. Około 6. roku życia dziecko rysuje ciągle to samo, np. stale wróżki czy auta. To normalny  etap...

Kiedy można rozpocząć naukę rysowania z dzieckiem? Dziecko ma potrzebę podjęcia aktywności plastycznej już wtedy, kiedy nauczy się siedzieć stabilnie i operować rękoma nie poruszając całym ciałem (czyli mniej więcej pod koniec 1. roku życia ). Początkowo ćwiczenia polegają na samym obcowaniu z przyborami plastycznymi , później bardzo chętnie pozostawia ślady przy użyciu jedzenia czy kredek.  Swobodne działania plastyczne sprawiają dziecku ogromną radość, zwłaszcza w początkowym okresie życia, gdy dominuje u niego postrzeganie zmysłowe. Dziecko ma tak silną potrzebę zostawiania rozmaitych znaków i śladów, że jeżeli mu tego nie umożliwimy, będzie spontanicznie rysować kreski na ścianach i meblach. Warto więc zapewnić maluchowi wielki arkusz papieru, najlepiej na ścianie (by pozbyć się niewygodnego ograniczenia w postaci sztywnego siedzenia na krzesełku) i bawić się razem z nim. Kredki powinny mieć miękki grafit i dobrze "leżeć" w dziecięcej dłoni, tak by umożliwić pozostawienie wyraźnego i łatwego do narysowania śladu. Wygodnym narzędziem jest też gruby mazak.  Koncentracja małego dziecka łatwo ulega rozproszeniu, więc starajmy się wykorzystać każdą krótką chwilę, kiedy akurat ma ochotę gryzmolić. Dobrym pomysłem jest również stworzenie kącika do prac plastycznych , gdzie zawsze powinien znajdować się papier i kredki. Nigdy nie wiadomo, kiedy młody artysta będzie miał wenę. Czy w początkowym okresie warto zwracać uwagę na dobierane przez dziecko kolory? Warto wiedzieć, że przynajmniej do ukończenia 1. roku życia dziecko wybiera kolory kontrastowe , stąd często skłania się ku kolorowi czarnemu. Nie ma to nic wspólnego z jego stanem emocjonalnym. Podsuńmy mu takie barwy , jakimi lubi się posługiwać.  Polecamy: Jak nauczyć dziecko rozpoznawania kolorów? Kiedy rysunki dziecka zaczną stawać się świadomymi kształtami?...

Dziecko nie lubi rysować? Zmień to! Rysowanie jest bardzo ważne, bo   przygotowuje rączki do pisania. Jeśli dziecko nie lubi rysować i/lub robi to gorzej od rówieśników (np. uczy się zamykać kółko, gdy inni rysują już domki i pieski), pomóż mu, by nie miało kłopotów w szkole. Sprawdź jak rysują dzieci  To ważne: Niechęć do rysowania może (ale nie musi!) wiązać się z ryzykiem dysleksji . Dlatego sprawdź czy twojemu dziecku grozi dysleksja i jak najszybciej spróbuj mu pomóc. Patenty, które przedstawiamy, pomogły wielu dzieciom, w tym mojemu synowi, Bartkowi, który nie lubił rysować do tego stopnia, że rozpłakał się, gdy dostał płytę z filmem „Zaczarowany ołówek” („Bo ja nie cierpię ołówków i kredek” – wyjaśnił).  Takie zabawy spodobają się także kilkulatkom, które kochają rysowanie: będą miłym urozmaiceniem. Sprawdź także: Rozwój manualny dziecka Oto nasze propozycje: 1. Malowanie rękami To, że dziecko trzyma się z dala od kredek, nie oznacza, że zrezygnuje z frajdy, jaką daje robienie „pieczątek” łapkami umoczonymi w farbie do malowania palcami. Kuszące może też być rysowanie palcem po zaparowanym lustrze, talerzu posypanym kawą (albo kaszą lub innym sypkim produktem) . 2. Rysowanie czym się da Rysować można kredą , węglem rysunkowym , szminką (można ją zastąpić tłustymi kredkami w sztyfcie). Malec może też rysować patykiem   albo klejem w sztyfcie   (potem można posypać kartkę brokatem i obrazek gotowy!). W przypadku mojego synka sprawdził się również znikopis , bo pozwalał mu jednym ruchem zlikwidować nieudane (jego zdaniem) dzieło. 3. ...i  po czym się da Malować można na  kartonowych pudłach, papierowych talerzykach, szybie, ścianie (jeśli wydzielisz kawałek w dziecięcym pokoju i pomalujesz ją farbą tablicową), płótnie naciągniętym na ramę, chodniku,...