Ssanie palca i inne paskudne nawyki

Noworodek dopiero musi nauczyć się ssania Mit. Maluszek ćwiczy tę umiejętność już od 11. tygodnia życia płodowego ! Dlatego potrafi ssać, gdy przychodzi na świat. Musi jednak nauczyć się, jak chwytać brodawkę. Im wcześniej zacznie to robić, tym większa szansa na szybki sukces. Trzeba go do tego zachęcić tuż po narodzinach. Ssanie, ciepło i zapach ciała mamy łagodzą również stres związany z przyjściem na świat. To samo dziecko ma różną potrzebę ssania Prawda. Zwiększa się ona po pierwszym miesiącu życia, ale już w drugim półroczu maleje. Początkowo wystarczy częściej przystawiać dziecko do piersi. Niektóre maluchy nie zaspokajają w pełni naturalnej potrzeby ssania podczas jedzenia – częściej, gdy są karmione butelką. Nasila się ona, gdy dziecko długo leży samo, nudzi się, jest śpiące, w czasie choroby i pod wpływem trudnych przeżyć, zdenerwowania. Smyk jest wtedy niespokojny, płacze, wkłada rączki do buzi. Smoczek uspokaja skuteczniej niż pierś Mit. Nie używaj smoczka jako jedynej metody uciszania płaczącego malca. Ten sposób powinien być ratunkiem tylko w trudnych momentach. Nie podawaj go więc, ilekroć dziecko zapłacze lub będzie niespokojne. Wypróbuj inne metody: przystawiaj do piersi, kołysz i noś, śpiewaj, pokazuj zabawki . Prawidłowe ssanie zależy od sposobu połykania Prawda. Gdy maluszek pije mleko z piersi lub butelki, musi umieć połykać, mając szeroko otwartą buzię i wysunięty języczek, jednocześnie oddychając przez nosek. Połączenie tych czynności bywa początkowo trudne. Kiedy zaczyna jeść łyżeczką , uczy się połykać przy zamkniętej buzi i schowanym języku. Ssanie paluszka powoduje powstawanie wad zgryzu Mit. Niektóre niemowlęta (zwłaszcza karmione piersią) nie akceptują smoczka, wypluwają go, odwracają buzię na jego widok. Zaspokajają potrzebę ssania, wkładając do buzi kciuk. Nie...

Aby zapobiec krzywym zębom, nie trzeba malcowi zakładać aparatu. Często wystarcza tylko profilaktyka i wykonywanie odpowiednich ćwiczeń. Bardzo często wady zgryzu są rozpoznawane i leczone dopiero w okresie, gdy maluch gubi ząbki mleczne, a zamiast nic zaczynają wyrastać zęby stałe (czyli począwszy od szóstego roku albo nawet później). Część z nich można by jednak wyeliminować wcześniej, gdyby dziecko trafiło do lekarza ortodonty. Taki się urodziłem Niektóre maluchy przychodzą na świat z wadami rozwojowymi. Najczęstsze to rozszczepy (np. podniebienia lub wargi), zaburzenia budowy i funkcjonowania stawu skroniowo-żuchwowego (wrodzone lub nabyte np. w czasie porodu kleszczowego). Większość z nich lekarz zauważa od razu po porodzie. Wymagają zazwyczaj wieloletniego leczenia, czasami konieczna jest operacja. Jak babcia i tata Zdarzają się też dziedziczne wady zgryzu. Najczęstsze to przodożuchwie („szuflada”) i zgryz otwarty szkieletowy (stykają się ze sobą tylko tylne zęby). Jeśli w rodzinie ktoś miał taką wadę, to obserwuj malca, a gdy będzie miał cztery lata, idź z nim do ortodonty. Czasami takie wady usuwa się dopiero w wieku dorosłym, operacyjnie. Winny smoczek i palec? Większość wad zgryzu, które można zauważyć już u dwu-, trzylatka, to jednak wady nabyte. Powstają, gdy dziecko jest karmione nieodpowiednim smoczkiem, ssie „uspokajacza” lub palec, wkłada rączki do buzi. Najczęściej przyczyną jest wiele czynników szkodliwych występujących jednocześnie. Im dłużej działają, tym większe prawdopodobieństwo, że wada powstanie, utrzyma się i będzie wymagała korekcji (choć czasami rosnący organizm potrafi sam wyeliminować nieprawidłowość). Jaki smoczek dla niemowlaka - sprawdź opinie o produktach Najczęstsze wady Nieprawidłowości w budowie szczęki czy układaniu języka mogą sprawić, że dziecko będzie źle mówiło....

Gdy dziecko obgryza paznokcie, na pewno nie jest to ładny widok. Ale przecież nie o wrażenia estetyczne tu chodzi. Zazwyczaj obgryzanie paznokci pojawia się u pięciolatka (czasem jeszcze trochę wcześniej), gdy dziecko przeżywa jakieś kłopoty, pierwsze stresy . To pomaga mu rozładować napięcie emocjonalne. Z tej samej przyczyny malec może też zgrzytać zębami czy ssać palec . Przyczyny obgryzania paznokci u dzieci Często przyczyną obgryzania paznokci bywa lęk, np. spowodowany pójściem do przedszkola, do zerówki, napięciami w rodzinie, konfliktem z rówieśnikami lub pierwszymi kłopotami w nauce. Dziecko może też czuć się niepewnie, bo pojawiło się nowe rodzeństwo , zmieniliście miejsce zamieszkania albo przeżyło odejście bliskiej osoby. A może tryb życia waszej rodziny jest dlań zbyt nieuporządkowany? Maluch nie czuje się wtedy bezpiecznie, bo trudno mu przewidzieć, co go czeka. Czasem przyczyna leży w samym dziecku. Jest bardzo wrażliwe, nieśmiałe. Albo należy do nadpobudliwych . Jeśli maluch jest niezwykle żywy i ruchliwy, w sytuacjach, w których nie może uwolnić swojej energii, może zamiennie zajmować się paznokciami, np. siedząc bez ruchu przed telewizorem. Ale nawet w takim wypadku nie zawsze o to tylko chodzi. Sprawdź, czy program lub film, który ogląda, nie budzi w nim zbyt wielkich emocji. Warto wtedy usiąść obok i tłumaczyć, co się dzieje na ekranie. [CMS_PAGE_BREAK] Obgryzanie paznokci zazwyczaj mija z wiekiem, ale może być niekorzystne dla zdrowia. Bywa przyczyną wad zgryzu , zwiększa ryzyko zarażenia się owsikami, zwłaszcza w przypadku dzieci uczęszczających do przedszkola (jest też jednym z objawów owsicy !) i może pozostawić zdeformowane paznokcie. Co pomoże na obgryzanie paznokci u dzieci Zadbaj, by paznokcie były króciutko przycięte . Dziecko nie będzie miało co obgryzać. W aptece można kupić płyn przeciw...