Bostonka to bardzo zaraźliwa choroba wirusowa. Jej nazwa pochodzi od epidemii, którą zaobserwowano w amerykańskim mieście – Bostonie. Powodującego ją wirusa pierwszy raz opisano w 1958 roku. Dokonali tego Rhodes i Robinson, którym udało się wyizolować wirusa od chorych w Toronto w Kanadzie. Sprawdź, co powinnaś wiedzieć o bostonce.
Spis treści:
Bostonka jest chorobą zakaźną wywoływaną najczęściej przez wirusy Coxsackie (A5, A9, A10, A16, B1, B3) i enterowirus 71. Choroba znana jest także jako wysypka bostońska, grypa bostońska czy ospa bostońska oraz jako choroba dłoni, stóp i jamy ustnej w skrócie HFMD (od angielskiego: Hand, Foot and Mouth Disease).
O bostonce mówi się, że jest chorobą brudnych rąk. Do zakażenia dochodzi wskutek niedostatecznej higieny rąk (po skorzystaniu z toalety, po zmianie pieluszki), a następnie przeniesieniu wirusów do jamy ustnej z przedmiotów wspólnego użytku, zabawek, czy jedzenia.
Na początku choroba może być mylona ze zwykłym przeziębieniem, zapaleniem gardła, anginą. Charakterystyczne objawy bostonki pojawiają się później.
Pierwszymi objawami bostonki u dzieci są:
Kolejne objawy bostonki to:
Krostki pojawiające się przy bostonce przypominają ospą wietrzną. Jednak w przypadku choroby bostońskiej wysypka pojawia się zwykle na dłoniach, stopach i w jamie ustnej (czasem też na pupie, jeśli dziecko ma biegunkę).
W przebiegu bostonki u dzieci, a także przez pewien czas po jej przebyciu, u może występować nadmierne złuszczanie się naskórka, a także oddzielanie się paznokci od macierzy.
Cała choroba trwa ok. 2 tygodni. Okres pierwszy, wylęgania, trwa 3-5 dni. Pojawianie się pierwszych dolegliwości, czyli drugi okres choroby, trwa 2-3 dni. Właściwa choroba, od momentu wystąpienia wysypki, trwa 7-10 dni.
Wirus bostoński utrzymuje się w organizmie jeszcze przez pewien czas po ustąpieniu objawów – drogą kropelkową może przenosić się do miesiąca, w kale utrzymuje się nawet do 6-11 tygodni. Zdolność zarażania jest największa tylko w momencie występowania najbardziej uciążliwych objawów, takich jak gorączka i wysypka.
Bostonka nie różni się od większości dziecięcych chorób wirusowych – większość lekarzy zgadza się, że po ustąpieniu objawów dziecko nie zaraża na tyle, aby stanowić znaczące zagrożenie dla otoczenia.
Jeśli dziecko od ponad doby nie zgłasza złego samopoczucia, a bolesna wysypka i gorączka ustąpiły – może wrócić do żłobka, szkoły lub przedszkola.
W naszym rejonie dochodzi do bostonki w wyniku zakażenia wirusem Coxsackie, który nie powoduje poważniejszych powikłań – najczęściej dochodzi jedynie do odwodnienia, które stanowi poważne zagrożenie dla niemowląt i małych dzieci. Przy drażnieniu skóry w miejscach wysypki może dojść do zakażenia bakteryjnego skóry, które wymagać będzie antybiotykoterapii.
W innych rejonach świata, np. w Azji, bostonkę często wywołuje enterowirus 71. Spowodowana nim choroba może prowadzić nie tylko do odwodnienia, ale także do powikłań neurologicznych (zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy porażenie wiotkie) lub kardiologicznych (np. zapalenie mięśnia sercowego).
Do zakażenia bostonką dochodzi poprzez kontakt z wydzielinami i wydalinami osoby zakażonej. Najbardziej podatne na bostonkę są dzieci do 10. roku życia. Ale chorobą zarażają się również dorośli (zwłaszcza osoby o obniżonej odporności i starsze). Infekcja ma u nich jednak łagodniejszy przebieg. Przed zarażeniem powinny chronić się przyszłe mamy – bostonka w ciąży czasem może wiązać się z przykrymi powikłaniami.
Co sprzyja zarażeniu się bostonką:
Przy podejrzeniu bostonki należy iść z dzieckiem do lekarza. Pediatra wykluczy inne, groźniejsze choroby przebiegające z wysypką (podobnie może objawiać się różyczka, ospa wietrzna lub odra). Przepisze też odpowiedni lek na wysypkę.
Choroba bostońska na szczęście rzadko powoduje powikłania, a jej objawy ustępują same w ciągu 7-10 dni i to niezależnie od tego, czy leczenie zostało wdrożone czy nie.
Nie istnieje leczenie pozwalające zwalczyć wirusa. Organizm musi poradzić sobie z nim sam, można natomiast podejmować działanie objawowe, czyli łagodzące objawy bostonki u dzieci.
Pęcherzyki na skórze smaruj preparatem przepisanym przez lekarza. Nie przekłuwaj ich i nie zdrapuj – możesz je w ten sposób zainfekować bakteriami (a wtedy konieczne będzie leczenie antybiotykiem).
Jak pomóc dziecku z bostonką:
Wielu rodziców zastanawia się, czy można wychodzić na dwór podczas bostonki. Jeśli dziecko nie gorączkuje, wskazane jest, by mogło się przewietrzyć. Dopóki utrzymują się objawy charakterystyczne dla bostonki, należy jednak unikać wyjść w miejsca powszechnie dostępne, aby dziecko nie roznosiło wirusa (chory maluch nie powinien zbliżać się do innych dzieci bliżej niż na odległość 2 metrów, musi też unikać dużych zbiorowisk ludzi i placów zabaw).
Bostonka jest wyjątkowo zakaźna. Można jednak próbować uchronić przed nią dziecko.
Zobacz także:
Jeśli zastanawiasz się, czy ospa jest zaraźliwa, to owszem, jest to choroba, którą można się łatwo zarazić. Źródłem zakażenia jest najczęściej drugi człowiek, jednak to nie jedyny sposób, w jaki przenosi się wirus. Ospą wietrzną, potocznie nazywaną „wiatrówką”, można zarazić się też przez ruch powietrza. Czy ospę można przejść tylko raz, a noworodki są całkowicie chronione przed tą chorobą? Poniżej znajdziesz też odpowiedzi na te i inne popularne pytania na temat ospy u dziecka . Spis treści: Jak można zarazić się ospą? Ospa: kiedy dziecko zaraża? Ospa: jak długo chory zaraża? Mity o ospie wietrznej Ospa wietrzna - jak można się zarazić? Wirus ospy przenosi się drogą kropelkową, a także wraz z ruchem powietrza (na odległość kilku lub nawet kilkudziesięciu metrów). Stąd właśnie wywodzi się nazwa „ospa wietrzna” (przenosi się wraz z wiatrem). Zarażenie się ospą jest także możliwe poprzez kontakt bezpośredni, np. z przedmiotami, ręcznikami i innymi rzeczami, które miały styczność z płynem wydostającym się z pęcherzyków skórnych osoby zakażonej. Ospą wietrzną można także zarazić się od osoby chorej na półpasiec, ponieważ za obie te choroby odpowiada ten sam wirus. Ospa wietrzna to powszechna choroba wieku dziecięcego, więc najczęściej zakażają się nią dzieci od innych dzieci. Zwykle chorują dzieci w wieku od 5 do 9 lat. Zachorować mogą także osoby dorosłe ( ospa u dorosłych jest bardziej niebezpieczna niż w przypadku dzieci). Wirus ospy (varicella zoster virus, czyli VZV) pozostaje w zwojach nerwowych w postaci utajonej i może ujawnić się w okresach obniżonej odporności i dać o sobie znać pod postacią np. półpaśca . Każdego roku w Polsce ospą wietrzną zaraża się około 200 tys....
Opryszczkę u niemowląt wywołuje wirus opryszczki zwykłej – HSV-1. Wirus rozprzestrzenia się drogą kropelkową. Dzieci zarażają się nim przez dotyk, zetknięcie z powierzchnią lub przedmiotami, na których osiadł, a także przez pocałunki osób chorych, czyli tych, które mają tak zwane „zimno” na ustach. To jeden z powodów, dla których lepiej nie całować dzieci w usta. Dowiedz się, jak objawia się opryszczka u dzieci i jak postępować z zakażonym nią niemowlęciem. Spis treści: Opryszczka u niemowlaka – objawy Dlaczego opryszczka jest niebezpieczna dla niemowląt? Opryszczka u niemowlaka – kiedy do lekarza? Powikłania opryszczki u niemowlaka Opryszczka u niemowlaka - objawy Opryszczka u niemowlaka objawia się tak jak opryszczkowe zapalenie jamy ustnej u starszych dzieci. Zmiany występują 2-12 dni po ekspozycji na wirusa. Opryszczka u noworodka i niemowlaka – jak wygląda: owrzodzenia w jamie ustnej, nosku, na oczkach, a jeśli dziecko ssie kciuk, to także na palcach wysoka gorączka (nawet do 40 st. C) niechęć do jedzenia i picia (spowodowana bólem) nieprzyjemny zapach z buzi rozdrażnienie, płaczliwość Poniżej zdjęcie opryszczki u niemowlaka: fot. Elroi/Adobe Stock Wirus opryszczki u niemowlaka i noworodka może wywołać zmiany opryszczkowe na całym ciele, a także szybko zaatakować układ nerwowy, co może zagrażać nawet życiu dziecka. Pojawić mogą się także zmiany skórne, problemy z oddychaniem, żółtaczka. Dlaczego opryszczka jest niebezpieczna dla niemowląt? Wirus opryszczki u niemowląt może grozić powikłaniami i trwałymi zmianami w układzie nerwowym, zwłaszcza gdy nie jest leczony. Wszystko dlatego, że układ odpornościowy niemowląt nie jest jeszcze w pełni sprawny i nie radzi sobie dobrze ze zwalczaniem...
Wysypka u dziecka może mieć różną postać: od drobnych plamek po duże, swędzące zmiany rumieniowe. Najczęściej u dzieci pojawia się wysypka plamista i grudkowata, a rodzice obserwują zmiany na nogach, plecach, brzuchu i na twarzy, a czasem nawet na całym ciele. Warto znać rodzaje wysypki, które występują u dzieci, by łatwiej je rozpoznać i znaleźć przyczynę. Wysypkę u dziecka powodują zwykle wirusy, bakterie lub pasożyty, zdarza się też wysypka alergiczna . Wysypka u dziecka: Rodzaje wysypki u dziecka: tabela porównawcza Wysypka alergiczna Wysypka plamista Wysypka grudkowa Wysypka plamisto-pęcherzykowo-grudkowa Wysypka bakteryjna Pokrzywka u dziecka Wysypka covidowa Wysypka u dziecka: najczęstsze pytania rodziców i odpowiedzi dermatologa Rodzaje wysypki u dziecka Wygląd wysypki u dziecka zależy od jej przyczyny. U dzieci wysypka pojawia się zazwyczaj z powodu popularnych chorób wieku dziecięcego, jak: trzydniówka u dzieci : wysypka plamista w bladoróżowym kolorze występuje na nogach, brzuchu, twarzy i klatce piersiowej różyczka : drobna wysypka plamista pokrywa najpierw twarz, a potem tułów, ręce i nogi bostonka : wysypka plamista z czasem zmienia się w pęcherzyki na dłoniach, stopach i w buzi szkarlatyna : wysypka grudkowata pojawia się na przedramionach, w pachwinach i na szyi, a później na całym ciele ospa wietrzna : wysypka obejmuje całe ciało, ma postać czerwonych plamek i pęcherzyków Z kolei wysypka alergiczna może wyglądać jak czerwone wypryski, plamy lub swędząca pokrzywka i pokrywać całe ciało, ale najczęściej występuje w zgięciach łokciowych i kolanowych, za uszami, na twarzy. Wysypka u dziecka: tabela W poniższej tabeli znajdziesz różne rodzaje wysypki u dzieci oraz choroby, którym towarzyszą: ...
