10 rzeczy o jedzeniu, których nigdy, przenigdy nie wolno ci mówić do dziecka!

Psycholodzy i specjaliści od rodzinnego odżywiania wymieniają 10 najczęściej używanych przez rodziców "jedzeniowych komunikatów", które niestety bardzo szkodzą zdrowemu odżywianiu i mają negatywny wpływ na rozwój dzieci. Często odnoszą odwrotny skutek od zamierzonego. Zjadaj wszystko z talerza — to chyba najczęściej powielany tekst, który niestety nie przynosi nic dobrego. Jakich jeszcze komunikatów, często słyszanych i powtarzanych przy stole, lepiej unikać?? Czy brzmią dla was znajomo?

1. Zobacz, twój (brat, siostra, kuzyn, kolega, przyjaciółka) jedzą to, dlaczego ty nie?

• Dziecko rozumie to tak: On/ona jest lepszy ode mnie.
• Lepiej powiedzieć: Wiem, że też do tego dojdziesz, kochanie. Potrzeba czasu i wielu smaków, by nauczyć się lubić nowe dania.
• Uzasadnienie: Zamiast wzbudzać w dziecku uczucie, że jest gorsze od kogoś, wzmacniasz jego pewność siebie i utwierdzasz w przekonaniu, że może i ono będzie lubiło ten zdrowy produkt w swoim własnym czasie.

Zobacz też: Jedzenie, które tuczy najbardziej: tym, nie karm dziecka!

2. Kiedyś tak lubiłeś jagódki – jesteś strasznie wybredny!

• Dziecko rozumie to tak: Może nigdy nie wyrosnę z tego, bo taki jestem?
• Co lepiej zrobić zamiast tego? W ogóle nie przywoływać tej etykietki, nie nazywać dziecka wybrednym, bo tak będzie o sobie myślało. Zamiast tego starać się, by jedzenie i poznawanie nowych smaków było przyjemnością. Bez wywoływania negatywnych skojarzeń i przezywania czy nazywania dziecka takim a takim.
• Uzasadnienie: Jakiekolwiek etykietowanie dzieci szkodzi im z zasady. Unikanie tego rodzaju „przezywania” jest dobre dla rozwoju dziecka. Tak jak zaczniesz mówić o dziecku, tak ono będzie o sobie myślało. I z tymi określeniami będzie się utożsamiać. Będzie myślało, że jest wybredne, niegrzeczne, albo grzeczne, czyściutkie, albo zawsze brudzące się, nielubiące czegoś lub zawsze jedzące tylko jeden ulubiony rodzaj jedzenia i tak też będzie się zachowywać. Bo tak o nim mówimy, bo tak mu wmówiliśmy.

3. Ostatni raz ci mówię, nie, nie dostaniesz lodów!

• Dziecko rozumie to tak: Nigdy już nie dostanę lodów!
• Lepiej powiedzieć: Nie będziemy teraz jeść lodów, ponieważ obiad będzie za pół godziny. Wybierzemy sobie jeden dzień w tym tygodniu na deser.
• Uzasadnienie: Dzieci o wiele lepiej akceptują „nie”, gdy wiedzą, dlaczego nie mogą czegoś dostać i gdy wiedzą, kiedy znów to dostaną. Po prostu.

4. Nic nie zjadłeś/nie zjadłaś za dużo. Weź jeszcze kilka gryzów i dopiero wtedy możesz odejść od stołu.

• Dziecko rozumie to tak: Mama/tata/pusty talerz (zewnętrzne sygnały) są ważniejsze, niż to czy ja czuję samodzielnie, w środku, że jestem już najedzona/y.
• Lepiej powiedzieć: Upewnij się, że zjadłeś dość jedzenia, ponieważ następny posiłek nie będzie podany przed obiadem/kolacją/podwieczorkiem itp.
• Uzasadnienie: Kiedy dziecko może samo decydować o tym, ile zje i czy się naje, uczy się, jak efektywnie zarządzać swoim głodem (uwaga: czasami musi w czasie tego uczenia się popełniać pomyłki).

5. Jeśli zjesz trochę warzyw, dostaniesz deser.

• Dziecko rozumie to tak: Nie mogę się doczekać dnia, kiedy nie będę musiał jeść moich warzyw i od razu zjem deser!
• Co lepiej zrobić zamiast tego? W miejsce takiego nagradzania jedzeniem lepiej oferować częściej bardzo smaczne warzywa i w ten sposób modelować zdrowe odżywianie.
• Uzasadnienie: Badania dowodzą niezbicie, że dzieci uczą się w ten sposób zawsze wybierać jedzenie traktowane jako nagrodę, niż to jedzenie, które muszą jeść wcześniej.

Zobacz też: Zmuszasz dziecko do jedzenia? Zobacz, jaką robisz mu krzywdę!

6. Super/Dobra robota!/Ale pięknie zjadłeś?/Kto tak pięknie zjadł?/Świetnie się spisałeś! (po tym, jak dziecko zjadło więcej niż zwykle)

• Dziecko rozumie to tak: Mamusia i tatuś są ze mnie dumni, kiedy zjadam więcej, duże ilości jedzenia albo wszystko, co jest na talerzu.
• Lepiej powiedzieć: Zawsze świetnie się spisujesz, gdy słuchasz swojego brzuszka.
• Uzasadnienie: Chwaląc dziecko za jedzenie dużych porcji, uczysz je, że ilość jest ważniejsza, niż jakość oraz tego, że nieważne jest podążanie za swoim apetytem i uczuciem sytości.

7. Zjedz to, to jest dobre dla ciebie.

• Dziecko rozumie to tak: To jest niedobre.
• Lepiej powiedzieć: To smakuje naprawdę dobrze i jest podobne do X, którą lubisz.
• Uzasadnienie: Badania pokazują, że smak ma największe znaczenie przy wyborze jedzenia przez dzieci i że zawsze dziecko woli mieć więcej informacji o nowym produkcie i daniu. Szybciej posmakuje czegoś, o czym będzie więcej wiedziało. Tak jak w przykładzie.

8. Jeśli będziesz grzeczny w sklepie, dostaniesz ciasteczko lub Jeśli nie przestaniesz tego robić, nie dostaniesz wieczorem lodów.

• Dziecko rozumie to tak: Za każdym razem, kiedy jestem grzeczny, dostanę pyszną przekąskę.
• Co lepiej zrobić zamiast tego? Bądź zawsze konsekwentny, jeśli dziecko jest niegrzeczne i mów mu o tym, ale nie włączaj w to w ogóle żadnego jedzenia. Nie nagradzaj też jedzeniem pożądanego zachowania.
• Uzasadnienie: Myśl o długoterminowych efektach wychowania, a nie tylko krótkofalowo. Nagradzanie dzieci jedzeniem jest bardzo szkodliwe i sprawia, że w przyszłości zawsze będą traktować jedzenie jako nagrodę. Takie dzieci częściej w dorosłym życiu jedzą nadmiernie, a potem są na diecie. To nie jest zdrowe.

Zobacz też: Wybrzydza przy jedzeniu, nie próbuje nowych rzeczy? To mogą być geny!

9. My nie jemy ciasta zbyt często, bo to jest szkodliwe dla ciebie.

• Dziecko rozumie to tak: Lubię wszystko to, co jest dla mnie złe (Zło = przyjemność).
• Lepiej powiedzieć: Ciasto to nie jest jedzenie, które jemy ciągle. Możemy zjeść trochę ciasta w ten weekend na urodzinach u cioci.
• Uzasadnienie: Dzielenie (etykietowanie) jedzenia na "dobre" i "złe" tworzy niepotrzebne oceny wokół jedzenia. Zamiast tego naucz dzieci, jak dopasować do zbilansowanej diety wszystkie rodzaje produktów i dań.

10. Nie smakuje ci to? Chcesz, żeby ci zrobić coś innego?

• Dziecko rozumie to tak: Nigdy nie muszę próbować czegoś nowego, bo mama/tata zawsze zrobi mi ulubione danie!
• Lepiej powiedzieć: Wszyscy mamy to samo danie na talerzach, czasami dostajesz swoje ulubione, a innym razem jest to ulubione danie kogoś innego.
• Uzasadnienie: Wspólne jedzenie posiłków uczy dzieci, że jedzenie to rodzinna sprawa i zachęca je do akceptowania różnorodnego jedzenia.

Nigdy nie lekceważ mocy swoich słów, jeśli dotyczą jedzenia i dzieci.
Czy zdarza się wam używać któregoś z tych 10 komunikatów?

Zobacz też:

• Co jeść w ciąży, by dziecko było mądre i zdrowe?
• 30 zasad (nie) jedzenia według maluszka
• Zmuszasz dziecko do jedzenia? Po tym tekście przestaniesz!

Źródło: Psychology Today, Huffington Post