7 kroków do samodzielnego jedzenia

Gdy podstawą nauki jedzenia stałych posiłków jest szacunek do dziecka i zaufanie, że ono wie najlepiej, co i ile chce zjeść, jedzenie staje się radością całej rodziny. Zamiast więc robić rocznemu niejadkowi kanapeczki z wesołymi buźkami czy kolorowymi dodatkami, od początku rozszerzaj dietę dziecka urozmaiconymi, różnorodnymi potrawami, czyli w duchu metody Baby-Led Weaning (w Polsce znanej jako metoda Bobas Lubi Wybór lub BLW ). Jedzenie już zawsze będzie mu się dobrze kojarzyło – radzi Gill Rapley , specjalistka od BLW, ale przede wszystkim ciepła, mądra kobieta, w rozmowie z Babyonline.pl.  Na początku naszej rozmowy chciałabym pani bardzo serdecznie podziękować. Gill Rapley: O! Za co? Za uratowanie zdrowia psychicznego mnie i mężowi! Gill Rapley: Jeszcze bardziej mnie pani zaintrygowała... Jestem mamą trójki dzieci: 13-latka i dwóch córek: 11- i 2-latki. Starsze dzieci miały dietę rozszerzaną miksowanymi zupkami, z różnych warzyw, zdrowo, ale monotonnie i pod lekką presją. Nie lubią jeść do dzisiaj... A właściwie mają kilka ulubionych potraw, wokół których koncentruje się ich zainteresowanie jedzeniem. Za to moja malutka Kalina, która od początku je samodzielnie i w kawałkach a nie papkach, to wielki smakosz! Kocha poznawać nowe smaki, skubnąć to tu, to tam... Jaka to przyjemność gotować dla takiego konsumenta! Zatem, dziękuję za książkę o BLW , która umożliwiła taką zmianę... Gill Rapley:  Bardzo się cieszę! Zobacz: Plusy i minusy metody BLW – wywiad z ekspertem Ale ponieważ myślę, że takich historii słyszała pani już wiele, to jestem ciekawa, jak pani uważa: czy to zasługa metody Baby-Led Weaning czy po prostu takie mi się trafiło to trzecie dziecko? Gill Rapley: Hm, mam ogromną nadzieję, że to właśnie efekt BLW . Bo takich opowieści rzeczywiście słyszałam już wiele. Jednak są i zupełnie inne – rodzice...

Twój szkrab ani myśli o spokojnym jedzeniu, tylko jak nakręcony biega po pokoju? Nie musisz gonić go z łyżeczką. Oto pięć sposobów, jak zmienić niegrzeczne zachowanie małego wiercipięty w czasie posiłków. Jedzenie to czynność, która zajmuje dość odległe miejsce na liście zainteresowań ruchliwego dwulatka. Buszowanie po mieszkaniu i odkrywanie na swej drodze ciągle czegoś nowego wydaje mu się o wiele bardziej interesujące niż spokojne siedzenie nad talerzem. Ale czy to znaczy, że powinnaś stawać na głowie albo wykonywać piruety, by skłonić szkraba do zjedzenia obiadu? Poznaj pięć zasad, dzięki którym nie będzie to konieczne. 1. Jedz obiady razem z maluszkiem Ważne, by w domu było jedno stałe miejsce, przy którym wszyscy domownicy zasiadają do posiłków. Maluszek to bystry obserwator i uczy się przede wszystkim przez naśladownictwo. Jeśli będzie widział, że najbliżsi jadają w biegu i gdzie popadnie – przy komputerze, przed telewizorem, na stojąco w kuchni itp., trudno go będzie przekonać, by sam zjadał grzecznie, siedząc przy stoliku. Poza tym, maluszek chętniej wysiedzi przy talerzu z zupką, gdy będziesz jeść razem z nim. Stworzysz atmosferę wspólnego posiłku, a nie wmuszania pokarmu. 2. Nie stosuj sztuczek Zatroskane mamy i babcie najczęściej imają się różnych sposobów, by nakarmić ruchliwego malca: bawią się z nim w samolocik – „leci, leci łyżeczka do buzi”, nakłaniają do zjedzenia za mamusię, tatusia i całą dalszą rodzinę, puszczają ulubione bajki, telewizyjne reklamy itd. Wszystkie te metody opierają się na myśleniu, że trzeba zająć smyka czymś na tyle interesującym, by się nie zorientował, kiedy zjadł obiadek. Tymczasem odwracanie uwagi malca od jedzenia jest... największym błędem! Trudno się potem dziwić, że kojarzy się mu ono z zabawą i o siedzeniu przy stole nie ma mowy. Przeciwnie. Z czasem...

Jeśli twoje dziecko usiłuje złapać łyżeczkę, którą go karmisz, i interesuje się tym, co jest na talerzu, to znak, że może już zacząć uczyć się jeść samo. Nie przegap tej ważnej chwili – zwykle nadchodzi, gdy dziecko skończy pół roku. Posiłki będą co prawda trwały dłużej i maluch może się brudzić, ale zalety wynikające z osiągnięcia tej ważnej umiejętności są ogromne. Mały człowiek, który je samodzielnie, czuje się niezależny, nabiera wiary w siebie – to dla niego ważny bodziec do rozwoju. Zupkę od początku podawaj łyżeczką Choć karmienie butelką jest wygodne, nie ulegaj pokusie, by półrocznemu niemowlakowi podawać zupkę przez smoczek. Jedzenie łyżeczką pozwoli szybciej opanować ruchy ust, które są niezbędne do samodzielnego spożywania posiłków. Wypróbuj 5 przepisów na zupki dla niemowląt. Łyżeczkę wkładaj do buzi dziecka poziomo I tak samo ją wyjmuj. Ten sposób karmienia wymusza na dziecku zamykanie buzi, aby mogło zgarnąć jedzenie, a to rozwija i wzmacnia mięśnie ust. Zapobiega też ślinieniu się. Umiejętność sprawnego otwierania i zamykania buzi ułatwia dziecku wymawianie głosek „m”, „p”, „b” i pomaga w prawidłowym rozwoju mowy. Nie kupuj sztućców o dziwnych kształtach Aby niemowlak uczył się prawidłowo zgarniać jedzenie z łyżeczki, powinna być ona podobna do tych, których używają dorośli, tylko trochę mniejsza. Powinna mieć zaokrąglone brzegi, wygodny uchwyt, który nie może być ustawiony pod nietypowym kątem. Na początku wybieraj łyżeczki z plastiku – są bezpieczniejsze do nauki, bo nie urażą delikatnej buzi dziecka. Wcześnie zacznij naukę picia z kubka Jeśli karmisz piersią, nie podawaj dziecku picia w butelce, ale od razu w kubeczku. 7-miesięczny niemowlak, który ma coraz lepszą kontrolę nad swoim ciałem, a jego ruchy są bardziej precyzyjne, sam poradzi sobie z piciem z kubeczka....