Małe dziecko nie boi się nagości ani się jej nie wstydzi. W początkowej fazie rozwoju maluch traktuje ją naturalnie. Co więcej, dwulatek jest wręcz dumny ze swoich genitaliów i chętnie je pokazuje. Dopiero około 4.–5. roku życia zacznie się wstydzić, zasłaniać, zamykać drzwi do łazienki. Z pewnością nie będzie chciało również biegać nago po plaży.
A co zrobić z młodszym dzieckiem? Czy pozwolić mu na chodzenie z gołą pupą? Komu przeszkadza goły maluch na plaży? Większość małych dzieci uwielbia chodzić bez pieluchy i majtek, które krępują im ruchy. Są jednak i takie, które nawet na plaży nie chcą się rozebrać. Warto to uszanować. Nie musisz obawiać się, że upodobanie do nagości uczyni kiedyś z twojej pociechy dożywotniego członka klubu nudystów.
Warto przeczytać: Mamo, co to jest seks?
Dziecko wyczuwa, jaki masz stosunek do nagości. Nie dopuść, by udzieliło mu się twoje skrępowanie. Gwałtowna reakcja na rozbieranie się też może być dla niego przesłaniem, że powinno wstydzić się własnego ciała. Ekstremalne postawy – purytańska, która każe okrywać się zawsze i wszędzie, oraz epatująca nagością – nie są dobre, gdy wychowujesz dziecko. Maluchy powinny uczyć się, że ciało – okryte czy nagie – jest piękne, że należy je szanować i o nie dbać. Taką naukę pobiera się w rodzinie. Wspólne życie w domu, otwartość i granice, które tam obowiązują, mają duży wpływ na rozwój dziecka jako istoty seksualnej. Na to, czy w wieku dorosłym będzie potrafiło korzystać ze swej seksualności i odpowiedzialnie się z nią obchodzić.
Wielu rodziców udaje, że nie widzi zachowań dziecka związanych z jego rozwojem seksualnym, a ich pociecha dowiaduje się z książek, jak wygląda nagi człowiek. W ten sposób kształtuje się u niej podobny stosunek do seksu i nagości – pełen wstydu i tajemnic.
W rodzinach o przeciwnej skrajności, gdzie mama i tata chodzą bez ubrań po mieszkaniu lub kochają się przy dziecku, zostaje ono niejako „owładnięte” nagością. Jego myśli skupione są w dużej mierze wokół erotyzmu. Dziecko szybko zaczyna eksponować własną nagość, bywa, że się masturbuje. Umiar jest zawsze najlepszą strategią wychowawczą.
Nie kieruj się tym, co pomyślą inni, myśl tylko o swoim dziecku. Staraj się mu delikatnie wytłumaczyć niewłaściwe zachowanie. Na przykład, gdy idziecie na obiad, ubierz dziecko, wytłumacz mu, że są miejsca, gdzie można chodzić nago, oraz takie, gdzie wszyscy powinni być ubrani.
Nie denerwuj się i nie krzycz, gdy widzisz, że twoje dziecko bawi się genitaliami. W ten sposób odkrywa ono swoje ciało. Wytłumacz mu, że to zupełnie normalne, ale by nie robiło tego publicznie. Jeśli ci to przeszkadza, spróbuj odwrócić jego uwagę i zainteresować go czymś innym.
Gdy jesteście na plaży, uważaj by twoje dziecko nie zatarło sobie miejsc intymnych piaskiem. Co może skutkować stanem zapalnym, zwłaszcza u dziewczynek. Jeśli coś cię zaniepokoi, na przykład twoje nagie dziecko wzbudza nadmierne zainteresowanie otoczenia (np. ktoś mu robi zdjęcia), reaguj natychmiast.
Jeśli masz do czynienia z sytuacją odwrotną, dziecko nie chce się rozebrać, nie wyśmiewaj go, nie zmuszaj do rozebrania się. Jeśli dwulatka czuje potrzebę założenia bikini (nawet jeśli tylko naśladuje starszą siostrę), pozwól jej na to.
Polecamy: Od kiedy wychowanie seksualne?
Konsultacja: Małgorzata Ohme, psycholog dziecięcy, wykładowca w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie, mama Klary i Jurka.
Nagość a dziecko – to temat, który niestety dzieli wielu rodziców. Dzielą się oni na tych, co bez skrępowania chodzą nago przed dzieckiem, na tych, co skrzętnie ukrywają swoje miejsca intymne i krzyczą, gdy dziecko zerknie w ich stronę, oraz tych, którzy nie panikują, gdy dziecko niespodziewanie wejdzie do łazienki w czasie brania prysznica, ale i nie eksponują przed nim swego ciała. Czy któraś z tych metod jest lepsza? Posłuchajcie tych mam! „Nigdy nie miałam problemu z nagością. Często zdarza mi się chodzić w samej bieliźnie, zwłaszcza w upalne dni. Wtedy też zdejmuję biustonosz, by poczuć się wygodniej. Mój partner ma takie same podejście do tego tematu. Gdy więc urodziło się nam dziecko, nie czuliśmy się zobowiązani, by nagle chować się przed nim i robić coś wbrew sobie. Dzięki temu nasze dziecko nie ma problemu z własnym ciałem. Razem się kąpiemy, leżymy na łóżku. Maks ma już 5 lat, ale nie czujemy się skrępowani jego obecnością, a on w pełni akceptuje nasze ciała. To najlepsza metoda”. Monika, 33 lata Czytaj: Kłopotliwe pytania które dręczą rodziców „Nie rozumiem czemu ma służyć, pokazywanie dziecku nagości? Mam na siłę chodzić naga, by moje dziecko od małego miało w głowie, że można paradować z gołym tyłkiem? Oczywiście na początku, gdy synek był mały, karmiłam go piersią , ale nie wyobrażam sobie, bym miała 5 latkowi pokazywać moje piersi. Po co? Czemu ta wiedza ma służyć? Czy widok mamy pupy, czy innych miejsc intymnych ma go czegoś nauczyć? Nie wiem skąd ta nagonka, by oswajać dziecko z nagością. Mnie nikt nie oswajał w dzieciństwie, a nie widzę, bym miała jakiś problem rozebrać się przed mężem”. Karolina, 29 lat „Wychodzę z założenia, że gdy przebieram się, a dziecko nagle wejdzie do pokoju, nie powinno się robić tego powodu afery. To może dać dziecku niepotrzebną informację, że nagość...
Jak się wejdzie do sklepu z ubrankami dla dzieci, to pytanie o staniczki może wydawać się w ogóle bez znaczenia. Wieszaki i półki pełne są przecudnych, fikuśnych, kolorowych kostiumów kąpielowych dla małych fashionistek -plażowiczek. Sama nie raz się złapałam się na tym, że chcę kupić dla córki kolejny, bo jest taki ładny. Wybór ogromny, nawet lepszy niż na stoisku dla kobiet. I jak tu nie kupić takiego cuda dla naszej małej gwiazdy! Ale po co?- pyta Superniania. Bo miejsca intymne trzeba zakrywać, bo pedofilia, bo wygodniej Pytanie psycholożki Doroty Zawadzkiej narobiło trochę zamieszania. Superniania zapytała na swoim profilu w mediach społecznościowych, po co dziecku, a dokładniej trzylatce dwuczęściowy strój kąpielowy , a jeszcze precyzyjniej jego górna część, czyli stanik. Mamy chętnie odpowiedziały Zawadzkiej, chociaż nie zawsze były to miłe słowa. "Dla mnie 100 razy gorsze są dzieci biegające po plaży nago " – odpowiedziała jedna z kobiet. Jej zdaniem, "idąc tropem, że może mieć gołą klatkę piersiową, bo piersi jeszcze są nierozwinięte, to równie dobrze może być bez majtek bo taka pupcia dziecięca". Internautka uważa, że dzieci od małego powinny wiedzieć " których miejsc na ich ciele nie powinno się pokazywać obcym". "Wyjaśnię - jak chce siku nie trzeba całej rozbierać to raz" - dodała inna. "Im dłużej obserwuję tym częściej zauważam upodobania Pani Doroty do rozpętywania gównoburzy. Może to napędza followersów?" - napisała poirytowana mama. "Aby zakryć intymne miejsca to raz. Dwa pedofilia . A trzy tak jak wyżej komentarze - wygodniej dla mamy i dziecka. Częściej teraz w strojach dwuczęściowy spotkać staniczek niż jakąś bluzeczkę lub top" - podsumowała inna. UWAGA! Szukamy idealnego ojca! Zagłosuj w naszym plebiscycie! Nie przekonało to Doroty Zawadzkiej, która wielokrotnie, w odpowiedzi na wiele argumentów reagowała...
Nagość przy dziecku – ten temat dzieli rodziców na dwie grupy: tych, którzy bez skrępowania chodzą nago przy dzieciach, kąpią się z nimi i nie zamykają drzwi łazienki oraz tych, którzy ukrywają przed dziećmi swoje nagie ciała i nie chcą, by dzieci widziały ich podczas kąpieli czy przebierania. Kiedy przestać chodzić nago przy dziecku? Na forum dla rodziców Mumsnet jedna z użytkowniczek, mama dwóch chłopców (4- i 6-latka), zadała pytanie: kiedy rodzice powinni przestać chodzić nago przy dziecku? "Nie mamy problemu z nagością i rozmawianiem ze sobą, gdy jedno z nas bierze kąpiel albo idzie z łazienki do pokoju nago" – napisała. "Często śpimy bez ubrań" – dodała. Nagość nie była problemem , dopóki starszy syn nie powiedział w szkole, że widział swoją mamę nago. Nauczycielka zwróciła uwagę mamie 6-latka. "Nie była zaniepokojona, ale powiedziała, że powinnam unikać takich sytuacji. Stąd moje pytanie. Czy 6-latek jest już za duży i nie powinien oglądać mnie nago?" – zapytała. Zdania forumowiczek są podzielone i tylko jedna odpowiedź jest dobra: odpowiedzi na to pytanie jest tyle, ile rodzin! Co odpowiedziały inne mamy? Czuję się dobrze w swojej skórze. Moje dzieci zaczęły się zakrywać, gdy skończyły 7 lat. Teraz są przerażone, gdy widzą mnie w bieliźnie. Ja nigdy ich nie prosiłam, by się zakryły. To zależy od ich komfortu i szanuję to. ella Nie ma jednego wieku. sirfredfredgeorge Nigdy nie widziałam moich nastolatków nago, ale ja chodzę po domu na golasa. Przyzwyczaili się do tego, jeśli mam być szczera. Nagie ciało nie jest powodem do wstydu. Countrygirl38 Jest taki wiek, w moim domu to było ok. 10 roku życia. NotYoda Ja nie pozwoliłam moim dzieciom oglądać mnie nago odkąd mój starszy syn, wtedy 4-letni, powiedział mi, że mam bardzo długie piersi. Serialweightwatcher Kiedy powiedzą ci, że masz przestać....
