Układanie w gniazdku i kangurowanie wspiera rozwój wcześniaka

Kangurowanie to sposób opieki nad niemowlęciem. Polega na zapewnieniu dziecku kontaktu ze skórą rodzica („skóra do skóry’’). Kangurowanie najlepiej rozpocząć w szpitalu, zaraz po narodzinach. Wiele szpitali praktykuje kładzenie dziecka na brzuchu lub klatce piersiowej mamy od razu po porodzie, niektóre pozwalają nawet na breast crawl . Kontakt ten może trwać nawet dwie godziny, ale nie powinien być krótszy niż 20 minut. Warto kangurowanie praktykować także później, na oddziale noworodkowym i w domu. I pamiętać, że kangurowanie jest nie tylko dla mam, ale również dla ojców! Spis treści: Kangurowanie wcześniaków Kangurowanie noworodka Kangurowanie dziecka przez mamę Kangurowanie dziecka przez ojca Jak kangurować – zasady? Jak długo kangurować dziecko? Kangurowanie wcześniaków Kangurowanie jest uznaną metodą leczenia wcześniaków . Stosuje się je w oddziałach intensywnej terapii noworodka, m.in. w Wielkiej Brytanii, USA, Szwecji, Niemczech, Belgii oraz w części polskich szpitali. Dzieci, które przyszły na świat w złej formie albo za wcześnie, są noszone przez mamę lub tatę na piersiach „skóra do skóry”. Dzięki temu ich stan szybciej się poprawia. WHO wydała nowe wytyczne , które mają na celu poprawę przeżywalności i zdrowia dzieci urodzonych przedwcześnie (przed 37. tygodniem ciąży) lub z małą masą urodzeniową (poniżej 2,5 kg po urodzeniu). Kangurowanie, według nowych wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia, należy rozpocząć od razu po porodzie, czyli bez wstępnego okresu w inkubatorze. Jest to istotna zmiana w porównaniu z wcześniejszymi wytycznymi, a także powszechną praktyką kliniczną. Kangurowanie wcześniaków w szpitalu przebiega pod kierunkiem personelu medycznego . To on ocenia, czy stan zdrowia dziecka na to pozwala. Kontakt skóra do skóry nie jest możliwy, np. gdy maluch ma...

Narodziny wcześniaka są dla rodziców szokiem. Warto pamiętać, że choć wcześniak jest w inkubatorze, rodzice od początku mogą budować z nim więź, a tym samym wspierać jego rozwój, choć oczywiście wymaga to cierpliwości, wyczucia i wiedzy. Profesor Ewa Helwich, neonatolog, wyjaśnia, ile wcześniak zostaje w szpitalu po porodzie, jak zwiększyć jego szanse na przeżycie oraz gdzie szukać fachowej pomocy. Spis treści: Ile wcześniak zostaje w szpitalu? Jak długo wcześniak musi przebywać w inkubatorze? W jaki sposób można zwiększyć szanse na przeżycie wcześniaka? Jak matka może opiekować się wcześniakiem w szpitalu? A jak może się udzielać tata? Gdzie szukać specjalistycznej opieki dla wcześniaka? Kiedy trzeba się liczyć z przedwczesnym porodem? Kiedy noworodka uznaje się za wcześniaka? Czy wcześniak ma szansę dogonić w rozwoju rówieśników? Gdzie szukać pomocy dla wcześniaka po wyjściu ze szpitala? Ile wcześniak zostaje w szpitalu? Ewa Helwich: Wszystko zależy od tego, w którym tygodniu ciąży następuje poród i w jakim stanie zdrowia jest dane dziecko. Z reguły wcześniak może zostać wypisany ze szpitala, gdy jego waga wynosi około 2 kg, jest na tyle silny i dojrzały, że nie ma kłopotów z oddychaniem, utrzymaniem temperatury ciała, jedzeniem i przyswajaniem pokarmu. Najmniejsze dzieci, te z wagą poniżej kilograma, w pierwszym okresie po porodzie z reguły potrzebują wsparcia oddechowego i kontroli pracy układu krążenia. Są stale monitorowane przez aparaturę medyczną. By zapewnić im środowisko jak najbardziej zbliżone do tego w łonie matki, muszą przebywać w inkubatorze. Pozwala on dostosowywać na bieżąco temperaturę i wilgotność powietrza do potrzeb dziecka. Jak długo wcześniak musi przebywać w inkubatorze? E. H.: Do czasu, aż będzie w stanie samodzielnie utrzymywać ciepłotę ciała,...

Gdy rodzi się wcześniak, jego rodzice czują się bezradni. Brakuje im kontaktu i bliskości z maleństwem zabranym od nich i trzymanym w inkubatorze. Choć wiedzą, że musi tak być, by dziecko było zdrowe i mogło z rodzicami jak najszybciej pojechać do domu, to jednak żal i smutek trudno ukryć. Na szczęście coraz częściej stosuje się inną metodę. "Skóra do skóry". Gdy 3 miesiące przed terminem porodu na świat przyszły bliźnięta,  ich rodzice wiedzieli, że nieprędko pojadą do domu. Maluchy choć zdrowe, ważyły zaledwie po 700 g . Wtedy właśnie usłyszeli po raz pierwszy o „ kangurowaniu ”. Metoda ta, coraz częściej stosowana jest w europejskich szpitalach, także w Polsce.I choć nie jest to zjawisko nowe, to niektórzy lekarze dopiero teraz dowiadują się , jak ważny jest kontakt „skóra do skóry” w przypadku wcześniaków.  Ciało rodzica lepsze niż inkubator Szwedzki profesor Uwe Ewald, zachęca całe rodziny do kangurowania. Uważa, że ciało bliskiej osoby lepiej reguluje temperaturę ciała wcześniaka, niż inkubator. Noworodka w samej pieluszce układa się na klatce piersiowej rodzica, tak, by jego główka była tuż nad sercem matki, czy ojca. Jakie są plusy takiej metody? Przede wszystkim zaspokojenie potrzeb emocjonalnych dziecka, szybszy przyrost masy ciała, mniej problemów z układem oddechowym, a kontakt z florą bakteryjną rodziców, zmniejsza ryzyko poważnych infekcji. Dzieci mogą „dojrzewać” w ciepłych ramionach najbliższych ˗ Jeżeli wcześniak jest silny, zachęcam do kangurowania, nawet tych dzieci urodzonych 3 miesiące przed terminem. Zamiast do inkubatorów należy dzieci podawać rodzicom ̵  mówi profesor Ewald. Dzieci noszone przez rodziców, znacznie szybciej przybierają na wadze i dzięki temu, szybciej niż inne wcześniaki wypisywane są do domu. Ta historia wzrusza nas tym bardziej, że trudu „kangurowania”, podjął się...