Historia i specyfika szczepu LGG, czyli jak dobrze troszczyć się o mały brzuszek

Dlaczego akurat te bakterie dbają o małe brzuszki? W ramach tego samego gatunku bakterii, wyodrębnionych może zostać wiele szczepów. Dopiero na poziomie szczepu możliwe jest z kolei wskazanie określonych właściwości. I tak na przykład bakteria rodzaju Lactobacillus, z gatunku rhamnosus, w szczepie GG kolonizuje jelita wspierając właśnie małe brzuszki. Ta sama bakteria w innym szczepie będzie spełniała inne zadania.

Lactobacillus rhamnosus GG

Okazuje się, że miejscem, w którym żyje niezwykła ilość gatunków i szczepów bakterii, są… ludzkie jelita. Zamieszkuje je ponad 400 gatunków tworzących tzw. mikrobiotę. Część z nich zostało rozpoznanych i zbadanych, reszta wciąż jest przedmiotem dociekań naukowców. Jednych bakterii jest więcej, innych mniej, a oprócz tego ich skład ulega krótko- i długoterminowym zmianom wywołanym dietą, antybiotykoterapią, stresem czy infekcjami.
Szczep LGG został wyizolowany z przewodu pokarmowego zdrowego człowieka przez dwóch amerykańskich naukowców z Uniwersytetu Tufts w stanie Massachusetts w 1983 roku. Sherwood Gorbach i Barry Goldin również go nazwali – rozwinięcie GG pochodzi od pierwszych liter ich nazwisk.
W 2009 roku dodatkowo został scharakteryzowany genom szczepu. Dzięki temu podczas wszystkich etapów procesu produkcji przemysłowej: od wyhodowania kultury bakteryjnej, poprzez fermentację, po produkt końcowy – jest stabilny. Oznacza to, że pod wpływem temperatury, czy po zamknięciu w opakowaniu nie zmieni swoich właściwości.

Potwierdzona skuteczność działania

Lactobacillus rhamnosus GG jest najlepiej zbadanym szczepem o udowodnionym działaniu. W licznych publikacjach i badaniach klinicznych na jego temat możemy przeczytać m.in., że otrzymał status GRAS (ang. generally recognized as safe) przyznawany przez amerykańską instytucję rządową Food and Drug Administration (FDA), która zajmuje się kontrolą m.in. żywności, suplementów diety i leków. Oznacza to, że jego spożycie jest bezpieczne i dobrze tolerowane.
Status ten został potwierdzony w krajach Unii Europejskiej – przyznano mu certyfikat QPS (ang. qualified presumption of safety).
LGG został także wymieniony w zaleceniach Światowej Organizacji Gastroenterologii oraz Europejskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN).

Dobre bakterie jelitowe

Lactobacillus rhamnosus GG żyje przede wszystkim w jelitach. Szczep ten jednak potrafi przetrwać w kwaśnym środowisku żołądka i jest odporny na działanie kwasów żółciowych, dlatego możemy go dostarczać organizmowi drogą pokarmową.
Szczep LGG odpowiedzialny jest za wytwarzanie małych ilości kwasu octowego i dużych ilości kwasu mlekowego. Bezpieczeństwo w przypadku przyjęcia większej niż zalecana ilości bakterii, zostało udowodnione w licznych badaniach. Niezależnie od tego, czy jest to wcześniak, dopiero co urodzony maluszek, przedszkolak, uczeń czy starszy człowiek.

Wsparcie małych brzuszków

Jak wspomniano, skład mikrobioty jelitowej ulega zmianom. Warto wówczas wspierać brzuszek i uzupełniać skład bakterii zamieszkujących jelita.
Jedną z takich sytuacji będzie antybiotykoterapia – przyjmowane leki niszczą bakterie i dlatego warto wzbogacać mikrobiotę. Dobrą porą na wsparcie, szczególnie w przypadku dzieci uczęszczających do żłobka lub przedszkola, jest sezon jesienno-zimowy. Jeśli wybieracie się w daleką podróż i czeka was zmiana strefy klimatycznej albo – niezależnie od podróży – przed wami nowa dieta, również warto pomyśleć o wsparciu brzuszka szczepem Lactobacillus rhamnosus GG.
Warto jednak pamiętać, aby w razie wątpliwości każda decyzja o rozpoczęciu suplementacji była przedyskutowana z lekarzem.

Artykuł powstał z udziałem marki Bayer
LMR-CH-20210309-44

Przygotowano w oparciu o:

1. Papizadeh M et al. Lactobacillus rhamnosus Gorbach-Goldin (GG): A Top Well-Researched Probiotic Strain. J Med Bacterial. 2016; 5(5,6): 46–59.
2. Goldin BR et al. Survival of Lactobacillus Species (Strain GG) in Human Gastrointestinal Tract. Digestive Diseases and Sciences. 1992: 37(1); 121–128.
3. Cukrowska B. Microbial and Nutritional Programming—The Importance of the Microbiome and Early Exposure to Potential Food Allergens in the Development of Allergies. Nutrients 2018; 10: 1541.
4. Kankainen M et al. Comparative genomic analysis of Lactobacillus rhamnosus GG reveals pili containing a human mucus binding protein. PNAS 2009; 106(40): 17193–17198.
5. Gorbach S et al. Lactobacillus rhamnosus GG. The Microbiota in Gastrointestinal Pathophysiology. 2017.
6. Stage M et al. Lactobacillus rhamnosus GG genomic and phenotypic stability in an industrial production process. Appl Environ Microbiol. 2020; 10 86(6): 2780–2791.
7. Sadowska-Krawczenko I. Zastosowanie i rola szczepu Lactobacillus rhamnosuss GG u noworodków. Postępy Neonatologii 2019; 25(2): 89–93.
8. Skrzydło-Radomańska B, Wronecki J. Możliwości modyfikacji mikrobioty jelitowej. Gastroenterologia Kliniczna 2018; 10(4).
9. Szajewska H. Lactobacillus GG – aktualne dane naukowe. Wydanie internetowe: www.standardy.pl. Zaakceptowane do druku Nr 4, 2015(12).