Kraniostenoza - objawy, rodzaje, leczenie
Kraniostenoza, nazywana także kraniosynostozą, to wada powodująca błędy w kształcie i budowie czaszki dziecka. Jeśli jednak wykryje się ją i zoperuje przed ukończeniem 6. miesiąca życia, objawy choroby stają się zupełnie niewidoczne.
Kraniostenoza (inaczej kraniosynostoza) to wada wrodzona, która powoduje przedwczesne zarastanie szwów czaszkowych (jednego lub kilku). Skutkiem tej wady u niemowląt jest późniejszy nieprawidłowy kształt głowy dziecka.
Szwy czaszkowe to „wiązania” pomiędzy kośćmi czaszki, które pozwalają na jej rozwój i rośnięcie – wraz z wiekiem i rozwojem mózgu.
Spis treści:
- Kraniostenoza – objawy i rodzaje
- Kraniostenoza czołowa - jak wygląda?
- Kraniostenoza – leczenie
- Kraniostenoza – operacja
Kraniostenoza – objawy i rodzaje
Objawy kraniostenozy zależne są od rodzajów tego schorzenia występujących u konkretnego pacjenta. W zależności od tego, gdzie przedwcześnie zrosną się szwy czaszkowe, wyszczególnia się różne typy choroby:
- kraniosynostoza strzałkowa (objawy: u dziecka zauważa się wydłużenie głowy, która jednocześnie jest dość mała)
- kraniosynostoza czołowa (objawy: głowa zyskuje „trójkątny” kształt)
- kraniosynostoza wieńcowa (objawy: głowa może być albo skośna i niesymetryczna lub wyraźnie krótsza niż powinna być)
- kraniosynostoza węgłowa (objawy: głowa jest uformowana skośnie, ale do tyłu)
Kraniostenoza czołowa - jak wygląda?
Kraniostenoza czołowa to jedna z najczęstszych odmian kraniosynostozy, która dotyka dzieci.
fot. Wikimedia Commons/Michael L. Kaufman at the English language Wikipedia
Kraniostenoza – leczenie
Leczenie kraniostenozy rozpoczyna odpowiednia diagnoza: potrzebna jest do niej ocena kliniczna, badanie USG oraz tomograf głowy (jeśli dziecko osiągnęło wiek odpowiedni do wykonania takiego badania). Badania są niezbędne w określeniu, czy w czaszce nie występuje nadciśnienie na skutek mocnego zarośnięcia szwów czaszkowych.
Kraniostenoza – operacja
Jeśli kraniostenoza zostanie odpowiednio wcześnie zdiagnozowana i zalecona zostanie operacja – wykonanie jej przed 6. miesiącem życia dziecka niesie ze sobą znacznie mniejsze ryzyko powikłań i powtórzenia operacji. Po pomyślnym zabiegu wygląd i rozwój czaszki dziecka nie będą odbiegały od normy.
Ważne jest jednak, aby pamiętać, że zabieg chirurgiczny to nie koniec leczenia kraniostenozy. Eksperci podkreślają także wielką rolę objęcia dziecka opieką okulisty, neuropsychologa oraz logopedy, którzy powinni monitorować stan malucha przed i po operacji.
Zobacz też: