Zez u noworodka to zazwyczaj objaw fizjologiczny. W większości przypadków obawy rodziców są więc mocno na wyrost. Warto jednak wiedzieć, jak długo niemowlę ma prawo zezować, a kiedy uciekające oko powinniśmy skonsultować z lekarzem.
Zez u noworodka jest całkowicie normalnym zjawiskiem (stąd nazwa zez fizjologiczny). W pierwszych tygodniach po urodzeniu dziecko nie widzi bowiem jeszcze dobrze. Noworodek zezuje, bo ma problem ze skupieniem wzroku na jednym przedmiocie. Odpowiedzialne za taki stan rzeczy są zbyt słabe mięśnie koordynujące ruchy gałek ocznych u noworodków (którym trudno jest utrzymać wzrok równoległy). Należy uzbroić się w cierpliwość – zez fizjologiczny może trwać nawet do kilku miesięcy po urodzeniu.
Większość rodziców nie ma powodów do zmartwień, ale i tak trzeba być ostrożnym i uważnie obserwować swoje dziecko. Poza fizjologicznymi przyczynami zeza u noworodka istnieją też takie, które powinny wzbudzić nasz niepokój. Czasem zez u noworodka ujawnia się bowiem z powodu urazu lub stanu zapalnego, który opanował organizm dziecka. Inną przyczyną zeza u noworodków mogą być wady w budowie oczu, a także zaburzenia neurologiczne.
Warto też wiedzieć, że na zeza bardziej narażone są noworodki, które urodziły się przedwcześnie lub przeszły wyjątkowo trudny poród. Zez może być też wadą wrodzoną, dziecko może go odziedziczyć np. po rodzicach czy dziadkach.
Zez rozbieżny u dziecka powinien zniknąć do 6. miesiąca życia (zazwyczaj jednak nie ma po nim śladu już po 3 miesiącach). Kiedy niemowlę skończy pół roku, może jeszcze zezować przez pewien czas (nawet przez kolejne pół roku), ale tylko wówczas, gdy obserwuje przedmioty, które są blisko jego twarzy.
Jeśli twoje dziecko skończyło 6 miesięcy, a oko wciąż ucieka mu na boki, warto zgłosić się do lekarza. Specjalista sprawdzi, czy zezowanie u malucha wynika z naturalnych przyczyn, czy mamy do czynienia z wadą wzroku (inaczej zezem towarzyszącym).
Jeśli mamy do czynienia z zezem towarzyszącym, nie zaś z zezem fizjologicznym, najważniejsze jest ustalenie przyczyny uciekającego oka u noworodka. W najgorszym przypadku trzeba będzie wykonać zabieg chirurgiczny, który przywraca równowagę mięśniom gałek ocznych (zabieg można wykonać, kiedy dziecko skończy 2 lata, a najpóźniej w wieku 6 lat), w najlepszym – pomogą proste ćwiczenia (polegające m.in. na zasłanianiu zdrowego oka). W przypadku stwierdzenia zeza u niemowlaka okulista może też podjąć decyzję o dobraniu szkieł korekcyjnych dla dziecka. Tak, nawet maluchy, jeśli zachodzi taka potrzeba, mogą nosić okulary!
Dobra wiadomość jest taka, że zazwyczaj leczenie korygujące wadę wzroku kończy się sukcesem. Proces widzenia kształtuje się bowiem do 6. roku życia.
Zobacz też:
Ropiejące oczko to stosunkowo częsta przypadłość u niemowlaka i małego dziecka. Ropa w oku może pojawić się przy silnym katarze, po przeziębieniu albo w okresie pylenia. Czasami ropiejące oko wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej – dzieje się tak na przykład w przypadku noworodka, u którego zapalenie spojówek może prowadzić do poważnych konsekwencji. Czy ropa w oku jest groźna? Kiedy trzeba iść z ropieniem oczu do okulisty? Na pytania odpowiada doświadczony pediatra, dr n. med. Paweł Grzesiowski. Spis treści: Ropiejące oczy u dziecka – przyczyny Ropiejące oczy u dziecka przy katarze Co na ropiejące oczy u dziecka? Ropiejące oczy u dziecka – kiedy do okulisty? Ropiejące oczy u dziecka – przyczyny Ropiejące oczy u małego dziecka najczęściej świadczą o zapaleniu spojówek . Jest to częsta dolegliwość u młodszych dzieci, które pocierają oczy niezbyt czystymi rękami, przenosząc drobnoustroje do oka z dróg oddechowych lub z najbliższego otoczenia – wyjaśnia ekspert. – Poza tym u dzieci zakażenie górnych dróg oddechowych, a także przewlekły katar łatwo przekształcają się w zapalenie spojówek. Przyczyny ropiejących oczu u dziecka: alergiczne zapalenie spojówek – najczęstsze alergeny, który wywołują alergiczne zapalenie spojówek, a w jego konsekwencji ropienie oczu, to roztocza kurzu domowego, pyłki roślin i sierść zwierząt. Ropienie oczu u dziecka poprzedzają objawy alergii ( czytaj więcej o alergicznym zapaleniu spojówek u dzieci ), wirusowe zapalenie spojówek – zwykle spowodowane przez adenowirusy. U dziecka oprócz zaczerwienienia oczu występują inne objawy: ból głowy, gorączka, katar, kaszel. Zapalenie spojówek u dziecka może być też objawem zakażenia koronawirusem. bakteryjne zapalenie spojówek – przy infekcji bakteryjnej dziecko może mieć powieki sklejone ropną wydzieliną....
Dyschezja niemowlęca nie jest zaburzeniem powszechnie znanym. To schorzenie nie jest groźne dla malucha, ale potrafi być bardzo uciążliwe. Spis treści: Dyschezja niemowlęca: definicja Dyschezja niemowlęca: przyczyny Dyschezja niemowlęca: objawy Dyschezja niemowlęca: jak pomóc dziecku? Dyschezja: leczenie Dyschezja niemowlęca: definicja Dyschezja niemowlęca to zespół objawów wskazujących na zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego. Dolegliwość ta dotyczy jedynie malutkich dzieci – diagnozuje się ją u maluchów przed 9. miesiącem życia, a najczęściej pojawia się w okolicach 6. miesiąca. Dyschezja niemowlęca polega na zaburzeniach defekacji. Przy dyschezji każde oddanie stolca wiążę się u dziecka z bólem. Dyschezja przez wielu rodziców może być uważana za kolkę niemowlęcą . Jak odróżnić dyschezję u niemowlaka od kolki? Przede wszystkim dziecko, które ma kolkę, potrafi płakać nawet kilka godzin, natomiast płacz przy dyschezji niemowlęcej trwa od 5 do 30 minut i ustępuje od razu po wypróżnieniu . Podczas kolki u dziecka pojawia się także niepokój i trudno jest uspokoić malucha. Dodatkowo przy kolce dziecko podkurcza nóżki, co nie występuje przy dyschezji niemowlęcej. Objawem zaparć u niemowlaka jest wyraźny wysiłek podczas oddawania stolca. Przy zaparciach stolec jest twardy, a czasami nie pojawia się wcale. U dziecka z dyschezją niemowlęcą zawsze po płaczu pojawia się miękki stolec, dziecko oddaje go bez wysiłku. Dyschezja niemowlęca: przyczyny Dyschezja spowodowana jest niedojrzałością przewodu pokarmowego. Dokładną przyczyną jest zaburzenie koordynacji mięśni tłoczni brzusznej i dna miednicy. To one biorą udział w procesie wydalania kału. Zaburzenie polega na braku synchronizacji mięśni odpowiedzialnych za zwiększanie ciśnienia w jamie brzusznej z mięśniami przepony miednicy....
Każdy rodzic marzy, by wiedzieć, jak szybko uspokoić niemowlę. Warto jednak pamiętać, że płacz niemowlaka to jego sposób na komunikację z mamą i otoczeniem. Sposobów na płacz dziecka jest wiele, najpierw jednak spróbuj się dowiedzieć, dlaczego niemowlę płacze. Niektóre niemowlęta płaczą częściej niż inne – jeśli to przypadek twojego niemowlaka, być może masz w domu High Need Baby, czyli wyjątkowo wymagające dziecko. Podpowiadamy, jak je uspokoić. Spójrz na naszą listę 18 sposobów na płacz noworodka i niemowlęcia – koniecznie wypróbuj je w domu! 1. Jak uspokoić płaczące niemowlę: noś w chuście Kiedy twoje niemowlę płacze, włóż je do chusty lub nosidełka. W krajach, gdzie dzieci są noszone na plecach lub w chustach, nie następują długie okresy płaczu. Umieszczenie dziecka w nosidełku lub chuście daje efekt spowijania i kołysania równocześnie. Dziecko w chuście czuje twoje ciepło, bicie serca, słyszy twój głos. Poza tym noszenie sprawia dziecku przyjemność. Ważne! Nieprawdą jest, że szybkie reagowanie na płacz noworodka lub niemowlaka i branie dziecka na ręce powoduje jego rozpieszczenie. Specjaliści twierdzą, że kiedy matki szybko reagują na płacz niemowlaka, ich dzieci w przyszłości mniej płaczą. Niemowlęta, którym poświęca się dużo uwagi, często przytula, lepiej się rozwijają, a w przyszłości stają się szczęśliwymi i samodzielnymi ludźmi. 2. Ciasno owiń płaczące niemowlę Gdy dziecko płacze, wymachuje rączkami i nóżkami, co wprawia go w jeszcze większy niepokój. Jeśli je otulisz, poczuje się bezpieczne, bo ciepły „kokon” przypomina łono mamy. 3. Szum uspokaja płaczące niemowlę Monotonne niskie dźwięki przypominają dziecku czas sprzed narodzin, gdy towarzyszyły mu odgłosy pracy jelit oraz szum krwi mamy. Teraz włączaj mu suszarkę, pralkę lub odkurzacz. Uwaga, nie wszystkie sposoby na płaczące...
