Chwyt Kristellera – co to jest, jak wygląda, czym grozi i czy to legalne?
Chwyt Kristellera to jeden z popularnych zabiegów stosowanych przy porodzie od końca XIX wieku. Aktualnie lekarze wiedzą już, że może wiązać się z poważnymi powikłaniami i... wysokimi odszkodowaniami dla matek i dzieci (z dożywotnimi rentami włącznie). Mimo że położnicy mają zalecenia dotyczące stosowania innych, bezpieczniejszych metod – w określonych sytuacjach mogą podjąć decyzję o chwycie Kristellera.
Chwyt (manewr, rękoczyn, zabieg Kristellera) wykonywany jest przez lekarzy, którzy mają nadzieję, że w ten sposób przyspieszą przedłużający się poród naturalny (zabieg ten nie jest stosowany przy cesarce). Niestety, skutki tej metody mogą być dramatyczne. Sprawdź, czym jest chwyt Kristellera, czy jest legalny i dlaczego poszkodowana matka lub rodzice dziecka, które doznało urazu w wyniku chwytu Kristellera mają prawo ubiegać się o odszkodowanie.
Spis treści:
Zabieg Kristellera stosowany jest od XIX wieku. Polega on na mocnym ugniataniu brzucha rodzącej kobiety po to, aby wzrosło ciśnienie w macicy. Stosuje się go podczas rodzenia się główki i barków dziecka, wskutek czego maleństwo, zamiast powoli przechodzić przez kanał rodny, jest dosłownie wyciskane z brzucha mamy.
Manewr Kristellera jest zabiegiem dość brutalnym i bardzo bolesnym dla kobiety. Uważa się, że takie wyciskanie na siłę musi być też bolesne dla dziecka, które nie ma czasu dopasowywać się do kanału rodnego. Jednak nawet ten olbrzymi ból matki i dziecka jest tylko drobnostką w porównaniu z powikłaniami, jakimi grozi stosowanie chwytu Kristellera.
Lekarze wciąż często wierzą, że stosując ten chwyt, przyspieszą poród. W rzeczywistości rękoczyn Kristellera może prowadzić do wydłużenia czasu porodu. Jedno jest pewne: poród to nie wyścigi. Tu nie chodzi o czas, ale bezpieczeństwo matki i dziecka.
Czym może skutkować wykonanie chwytu Kristellera w trakcie porodu? Powikłania mogą wystąpić zarówno jeśli chodzi o zdrowie matki, jak i dziecka.
U kobiety stosowanie tego zabiegu może doprowadzić do:
- pęknięcia macicy,
- krwotoku wewnętrznego,
- urazu krocza lub/ i odbytu,
- przedwczesnego oddzielenia się łożyska i związanego z tym krwotoku,
- śmierci wskutek krwotoku.
U rodzącego się dziecka chwyt Kristellera może doprowadzić do:
- złamania kości,
- niedotlenienia,
- uszkodzenia splotu ramiennego,
- krwawień wewnątrzczaszkowych,
- niepełnosprawności albo nawet śmierci w wyniku doznanych urazów okołoporodowych.
Chwyt Kristellera nie jest w polskim prawie zabroniony. Oznacza to, że jest legalny, jednak w przypadku powikłań można oskarżyć lekarza o to, że popełnił błąd, i żądać odszkodowania. Według adwokatów specjalizujących się w tego typu odszkodowaniach – nawet gdy pacjentka nie ma żadnych wątpliwości, że lekarz zastosował przy porodzie jej dziecka zabieg Kristellera – w dokumentacji medycznej może nie być po nim śladu.
Choć chwyt Kristellera jest dopuszczalny, oficjalnie się go nie stosuje, ponieważ z medycznego punktu widzenia aktualnie zaleca się zupełnie inne metody wspomagające poród. Mimo że w latach 2004-2014 polscy lekarze nie przyznawali się do rękoczynów Kristellera, szacuje się, że towarzyszył on ponad 20 procentom porodów.
Kiedy lekarz może wykonać chwyt Kristellera
Zgodnie z obowiązującymi od 2016 roku zaleceniami dotyczącymi chwytu Kristellera, lekarz położnik może wykonać go, gdy:
- pękł pęcherzyk płodowy,
- ma miejsce całkowite rozwarcie ujścia szyjki macicy,
- kanał rodny oraz miednica rodzącej są zbudowane prawidłowo,
- główka dziecka ustawiona jest prawidłowo,
- płód jest rozwinięty prawidłowo,
- barki płodu nie zahaczyły się o łuk łonowy.
Jak widać, pojawiające się często na forach pytanie o to, od kiedy chwyt Kristellera jest zabroniony — nie ma uzasadnienia. Jednocześnie położnikom, którzy zastosowali tę metodę, doprowadzając do powikłań, zarzuca się, że nie doszłoby do nich, gdyby w porę zdecydowali o wykonaniu cesarskiego cięcia.
Czytaj także:
