Masz w domu przedszkolaka, który niebawem pójdzie do szkoły? Chcesz, by nauczył się szybko czytać? Spokojnie! Nie tak prędko! Żeby szybko czytać, najpierw trzeba... umieć czytać. I tego twoja pociecha nauczy się w szkole, o ile jeszcze nie zaczęła interesować się samodzielnym czytaniem. Jednak już teraz, przy pierwszych próbach rozpoznawania liter i napisanych wyrazów, warto zadbać o dobre nawyki. To od nich zależy, czy twoje dziecko w przyszłości nauczy się dobrze czytać!
Wtedy, gdy dziecko umie sprawnie czytać w sposób tradycyjny. Zwykle następuje to około 12 roku życia. Jeśli chodzi o górną granicę wiekową, to taka nie istnieje – barierą może być jedynie sprawność intelektualna.
Na sprawnym rozpoznawaniu znaków graficznych i odczytywaniu zawartych w tekście informacji. Osoba szybko czytająca rozpoznaje całe wyrazy, a nawet grupy wyrazów – nie czyta litera po literze i wyraz po wyrazie. Jej oczy poruszają się skokowo, obejmując za każdym razem ok. 20 znaków tekstu. To oznacza, że linijkę tekstu jest w stanie przeczytać na rzuty oka.
Służy temu zdobycie kilku umiejętności. Należą do nich:
Nabywamy je samoistnie, a część wykształca się podczas nauki w szkole. To, co ma początkowo służyć nauce czytania, później staje się przeszkodą w szybkim czytaniu:
Po pierwsze nie stresować się tempem czytania! Nie każdy tekst da się czytać tak samo szybko. Po drugie, czytanie warto zacząć od obejrzenia całego tekstu. Jak jest skonstruowany, czy ma sródtytuły i jak one brzmią, czy są ramki? Dopiero po zapoznaniu się z konstrukcją tekstu warto zacząć go czytać. Zasada ta nie obowiązuje przy czytaniu książek, ale w czytaniu tekstów informacyjnych jest bardzo przydatna.
Zobacz także:
Wyprawa z dzieckiem do księgarni może być świetnym pomysłem, choć wizyta mamy i dziecka w sklepie pełnym ludzi może skończyć się płaczem przestraszonego dziecka. Dlatego tym razem zamiast wyprawy po książki, polecamy zabawę w robienie własnych książeczek. Zobacz też, dlaczego czytanie jest jak lekarstwo Pomysł na książkę nr 1 Listy do dziecka Potrzebne będą: gruby zeszyt, kolorowe pisaki lub kredki Jak to zrobić: j eśli jesteś jeszcze w ciąży, zacznij pisać listy do swojego dziecka. To niebanalny pomysł na pamiętnik z okresu oczekiwania na dziecko. Pisz o uczuciach, jakie ciąża budzi w tobie, o wydarzeniach z dziewięciu miesięcy, o emocjach, które towarzyszą myślom o porodzie... Nasza rada: swoją książkę ozdabiaj nie tylko rysunkami, ale i zdjęciami USG, suszonymi kwiatami, pocztówkami wykonanymi własnoręcznie. Taka książka to wspaniały prezent dla dziecka, gdy dorośnie – a dla ciebie wzruszająca pamiątka. Zobacz też: 7 książek, które pokocha każde dziecko Pomysł na książkę nr 2 Moja pierwsza książeczka Potrzebne będą: kilka kartek ze sztywnej tektury, kolorowe flamastry, wstążeczka Jak to zrobić: przez wycięte dziurkaczem otwory przewlecz wstążeczkę i mocno zwiąż kartki tak, by na jednej ze stron znajdowała się prosta ilustracja, a na drugiej słowo opisujące obrazek (np. na jednej stronie głowa kota, a na drugiej – wielkimi literami słowo „Kot”). Zapełnij książeczkę ilustracjami prostych słów: „mama”, „tata”, „pies”... Nasza rada: tę książeczkę można oglądać nawet już z kilkumiesięcznym dzieckiem! Ważne jest to, aby rysunki i słowa były zaznaczone wyraźną kreską, najlepiej w mocnym kolorze. To nie tylko ciekawa zabawa, zajmująca niemowlaka na kilka dobrych chwil, ale i działanie edukacyjne. Można je powtarzać przez kolejne lata...
Dlaczego warto czytać dzieciom książki? Wszyscy zachęcają do czytania dzieciom, ale jakie są z tego korzyści dla dziecka? Przeczytaj, co o zaletach czytania dziecku książek mówi psycholog. Czy warto dzieciom czytać książki? Nie tylko warto czytać dzieciom książki, ale wręcz trzeba! Jest kilka powodów. Może zacznę od tego oczywistego, że czytanie w cudowny sposób buduje więź emocjonalną między dzieckiem a mamą czy tatą. Rodzice często nie potrafią w konstruktywny sposób spędzić z maluchem czas. Wydaje im się, że jak nakupują mu zabawek to okazują w ten sposób miłość. Z książką jest inaczej. Rodzic najpierw czyta, dziecko zadaje pytanie, później wywiązuje się rozmowa. O, to ma sens. Po drugie,w czasie czytania można w naturalny sposób przekazać swój system wartości. Omawia się wtedy zachowanie fikcyjnego bohatera,więc dla dziecka to bezpieczniejsza sytuacja, niż gdyby wytykać mu, że zrobiło coś złego. Czytając książkę, dziecko uczy się nie tylko nowych słów, ale też ładnej polszczyzny. Niestety, nie wszyscy rodzice mówią ładną polszczyzną, więc książka jest jej źródłem. To nie wszystko. Czytanie jest świetnym treningiem procesu uwagi . Dziecko koncentruje się, by śledzić fabułę, czego nie musi robić, gdy np. ogląda telewizję. Okazuje się, że maluchy, którym czyta się regularnie, potrafią koncentrować swoją uwagę, gdy mają pięć lat, a zwykle dzieci tę umiejętność zdobywają rok później. Czytanie to też dobre ćwiczenie postrzegania, zwracania uwagi na szczegóły. Ćwiczy też pamięć. A co z wyobraźnią? Czytanie pobudza wyobraźnię . Skłania do tego, by tworzyć w umyśle ilustracje do treści werbalnej. A do 11. roku życia to wyobrażenia są używane w procesie myślenia, a nie abstrakcja. O niektórych bajkach mówi się, że są terapeutyczne. To kolejna funkcja czytania. Jeśli umiejętnie dobierzemy książkę,...
Dziecku, które nie umie jeszcze płynnie czytać na głos, powinnaś czytać ty. Dlaczego? 1. Głośne czytanie jest dla dziecka stresem Kilkulatek czytający na głos, próbuje łączyć literki i sylaby w słowa, a ponieważ mu to nie wychodzi, zaczyna się denerwować. Takie czytanie może zniechęcić go do dalszych prób. Może też zachwiać jego poczuciem własnej wartości . Zobacz też: O poczuciu własnej wartości, czyli jak wychować szczęśliwe dziecko 2. Dziecko czyta na głos bez zrozumienia Kilkulatek skupia się na płynnym łączeniu liter w wyrazy i wyrazów w zdania, nie jest więc w stanie skoncentrować się na treści czytanego tekstu. To wykształca nawyk czytania bez zrozumienia , który może doprowadzić do wtórnego analfabetyzmu. Nie dotyczy to oczywiście czytania pojedynczych wyrazów i sytuacji, w których dziecko samo chce się pochwalić znajomością literek. Zobacz też: Znam wszystkie literki 3. Dziecko czytające na głos ma problem z koncentracją Czytając głośno, dziecko uczy się czytania powolnego , bo wykształca w sobie „wewnętrznego lektora”, czyli osobę, która głośno czyta tekst w głowie. Ludzie bez takiego nawyku lepiej się koncentrują na treści i mogą czytać nawet 1000 słów na minutę, podczas gdy czytanie z lektorem ogranicza tempo do ok. 250 słów na minutę. Jeśli zatem dziecko prosi, by poczytać mu na dobranoc ulubioną książkę, nie odmawiaj. Pamiętaj, że to jeszcze jedna okazja do tego, by spędzić razem czas. Zobacz też: Najciekawsze książki dla przedszkolaka – typy redakcji Na podstawie książki Natalii i Krzysztofa Minge „Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka?”
