Co robi psycholog w przedszkolu?

Rodzice zazwyczaj niewiele wiedzą o przedszkolnym psychologu, a jeszcze rzadziej korzystają z jego konsultacji. Tymczasem może on pomóc dziecku polubić przedszkole i dobrze się w nim zaaklimatyzować. Te pozytywne doświadczenia ułatwią później dziecku szkolny start.

Gdzie znaleźć przedszkolnego psychologa

Nie we wszystkich przedszkolach możesz skorzystać z porady psychologa. W państwowych placówkach jego zatrudnienie uzależnione jest od gminy (rodzice mogą jednak starać się o stworzenie takiego stanowiska, np. poprzez złożenie petycji lub prośby w urzędzie gminnym czy miejskim), a w prywatnych – od właściciela.
Psycholog zazwyczaj zatrudniany jest na 2-3 godziny tygodniowo, więc w dużych miastach pod jego opieką najczęściej znajduje się kilka przedszkoli. Może ci się wydawać, że te parę godzin to niewielka ilość czasu. Wystarcza jednak, by specjalista poznał dzieci i ich problemy.

Co robi psycholog w przedszkolu

Psycholog w przedszkolu najpierw obserwuje wszystkie dzieci: jak bawią się w grupie, co robią w sytuacjach stresowych (czy są agresywne, nieśmiałe, wycofane, czy też odwrotnie: przebojowe i odważne). Czasem przygląda się, jak rano rozstają się z rodzicami, może też oglądać prace plastyczne przedszkolaków, „podsłuchiwać", co dzieci do siebie mówią i jak odzywają się do rodziców i wychowawczyń. Na podstawie obserwacji specjalista określa problemy wychowawcze i dzieci, które jego zdaniem wymagają pomocy.

Czytaj też: Przeklina, kopie, pluje – 5 sposobów na dziecięce wybryki

Na czym polega praca psychologa w przedszkolu

Psycholog w przedszkolu pomaga dzieciom i rodzicom w różny sposób.

• Organizuje zajęcia adaptacyjne. Ułatwiają dziecku oswojenie się z nowym miejscem. Jeśli nie ma takich zajęć, rodzice mogą poprosić psychologa o ich zorganizowanie.
• Pomaga indywidualnie. Do psychologa możesz zgłosić się w trakcie jego dyżuru w przedszkolu. Rozmawiać możesz nie tylko o problemach dziecka, ale także o jego zdolnościach.
• Opracowuje specjalne programy. Czasem psycholog ma pomysł na konkretne zajęcia w przedszkolu (np. rozwijające inteligencję emocjonalną dzieci). Wtedy w porozumieniu z rodzicami (a czasem właśnie na ich prośbę) organizuje co jakiś czas (np. co dwa tygodnie) specjalne zajęcia na dany temat.
• Robi testy gotowości szkolnej. Badania pomagają określić, czy dziecko jest gotowe do pójścia do szkoły (psycholog może także zwrócić uwagę rodzica na umiejętności, które dziecko powinno jeszcze poćwiczyć).
• Służy pomocą rodzicom. Świadomość, że możesz skorzystać z porady kogoś, kto zna dziecko i ma wiedzę psychologiczną, daje oparcie i poczucie większego bezpieczeństwa.

Kiedy psycholog rozmawia z rodzicami

Jeśli zdaniem psychologa jakieś dziecko potrzebuje pomocy, bo np. nie potrafi odnaleźć się w grupie, specjalista rozmawia z wychowawczynią o swoich spostrzeżeniach. Może też być tak, że to pani zwraca się z prośbą do psychologa, bo np. zauważyła, że dziecko ma kłopoty z rysowaniem. Psycholog umawia się wtedy także na rozmowę z rodzicami dziecka. Nie trzeba się jednak takiego spotkania obawiać. Rodzicom czasem wydaje się, że zostaną oskarżeni o złe zachowanie dziecka, a psycholog zacznie wytykać im błędy wychowawcze. Nic z tych rzeczy. Rozmowa z psychologiem nie skupia się na tym, co dzieje się niepokojącego (czyli w rozumieniu rodziców: jak strasznie niegrzeczna jest ich pociecha), tylko na tym, jak bawić się z dzieckiem, do czego je zachęcać i jak reagować na jego kłopotliwe zachowania.
O rozmowę z przedszkolnym psychologiem możesz poprosić także ty sama. Twoje dziecko może zachowywać się całkiem normalnie w przedszkolu, ale codziennie po wyjściu z niego stawać się np. płaczliwe albo agresywne. Takiego zachowania psycholog ani wychowawca nie mają już możliwości zobaczyć, więc myślą, że wszystko jest w porządku. Tymczasem dziecko prawdopodobnie silnie przeżywa stres związany z przedszkolem i właśnie w ten sposób go odreagowuje.

Czytaj też: Dziecko nielubiane w przedszkolu – jak możesz mu pomóc?

[CMS_PAGE_BREAK]

Kiedy psycholog rozmawia z dzieckiem

Psycholog może także porozmawiać z dzieckiem. Pyta wtedy o jego ulubione zajęcia, obserwuje je podczas wykonywania różnych zadań (np. rysowania, układania puzzli). Na tej podstawie stara się znaleźć przyczynę kłopotów, bo tylko w ten sposób może dziecku skutecznie pomóc.
U małych dzieci często powodem odmiennego zachowania okazują się np. kłopoty ze wzrokiem czy słuchem. A to dlatego, że dorosły człowiek jest w stanie zlokalizować swój problem i np. powiedzieć, że gorzej słyszy. Natomiast dziecko najczęściej jedynie czuje, że coś jest nie tak, ale nie potrafi wyjaśnić, dlaczego (stąd ucieka w nieśmiałość albo odwrotnie: w agresję, bo nie wie, jak sobie poradzić w takiej sytuacji).

Czytaj też: Złe zachowanie – 8 kół ratunkowych

Czasem także przyczyną problemów dziecka jest po prostu stres związany z pójściem do przedszkola. Bywa że w takich sytuacjach nasilają się dziecięce kłopoty (i np. maluch, który z natury jest dość nieśmiały, zaczyna wstydzić się jeszcze bardziej). Dlatego czasem psycholog organizuje dla 3-letnich debiutantów zajęcia, które mają ułatwić im przedszkolny start.

Czy zawsze trzeba słuchać zaleceń psychologa

Rodzice nie zawsze muszą się zgadzać z opinią specjalisty i oczywiście nie muszą się do niej stosować. To ich zdanie jest najważniejsze, bo to oni są opiekunami dziecka i znają go najlepiej. Poza tym psycholog nigdy nie opracowuje planu pomocy sam (nie każe np. dziecku ciągle rysować, gdy mama mówi, że dziecko tego nie lubi). Sposoby zaradzenia problemom i ewentualna praca z brzdącem zawsze są dokładnie omawiane z rodzicami. Warto jednak posłuchać tego, co o kłopotach dziecka sądzi psycholog, choćby po to, by sprawdzić, jak widzą je inni. Ta nowa perspektywa pozwala zobaczyć dziecko z innej strony i często jest pierwszym krokiem do pokonania problemów.

Czytaj też: Jak wygląda wizyta dziecka u psychologa?