Pierwsze, drugie, trzecie dziecko w rodzinie – na kogo one wyrosną?

To, które z dzieci będzie człowiekiem zaradnym, a które pracowitym, pewnym siebie czy nieśmiałym, w znacznej mierze zależy od kolejności jego narodzin. Inne doświadczenia z rodzinnego domu wyniesie bowiem dziecko pierworodne, inne średnie, a jeszcze inne – najmłodsze. Jak może to wpłynąć na ich charaktery?

Najstarsze dziecko w rodzinie – lubi piąć się wysoko

Dzieci, które przyszły na świat pierwsze w rodzinie, są zwykle ambitne, odpowiedzialne i przebojowe. Wiadomo, przez pewien czas są jedynakami, więc rodzice całą swoją uwagę koncentrują wyłącznie na nich. A że jednocześnie wiele też od swych dzieci wymagają, ich rozwój w początkowym okresie życia przebiega w przyspieszonym tempie. To dlatego, jako dorośli, pierworodni potrafią być wyjątkowo twórczy i mocno angażują się we wszystkie zadania. Nastawieni na sukces, pełni werwy, często przejawiają cechy przywódcze.
Ważna wskazówka: nie oczekuj od najstarszego dziecka sukcesów w każdej dziedzinie. Inaczej, gdy coś mu się nie uda, będzie przeżywać duży stres i może zwątpić w siebie.

Średnie dziecko w rodzinie – to urodzony dyplomata

Rola dziecka, które wśród rodzeństwa zajmuje środkowe miejsce, zwykle nie jest łatwa. Z jednej strony dominujący starszy brat czy siostra, z drugiej – rozpieszczony najmłodszy członek rodziny. Jednak z czasem ta mało komfortowa pozycja obraca się dla „średniaka” na dobre. Wyrasta na człowieka ugodowego, zdolnego do kompromisów i otwartego na ludzi, z którymi wspaniale się dogaduje.
Ważna wskazówka: pozwalaj średniemu dziecku korzystać z przywilejów starszaka i pobłażliwości należnej młodszemu. W przeciwnym razie może czuć się gorsze od rodzeństwa i nabawić się kompleksów.

Zobacz wywiad z ekspertem: Jak być dobrą mamą?

Najmłodsze dziecko w rodzinie – raczej unika obowiązków

Dzieci urodzone jako ostatnie korzystają z doświadczeń starszego rodzeństwa. Poświęca się im też dużo uwagi, we wszystkim pobłaża i stawia na ogół umiarkowane wymagania. To zaś sprawia, że jako dorośli są ludźmi bardzo pewnymi siebie, ale też mało odpowiedzialnymi. Życie zwykle traktują lekko i raczej szukają w nim przyjemności niż ambitnych zadań. Przyczyną jest brak przygotowania do samodzielnego pokonywania trudności.
Ważna wskazówka: nie ulegaj wszystkim kaprysom najmłodszej pociechy. Szybko bowiem uzna, że cały świat powinien kręcić się wokół niej. Potem, w dalszych latach życia, za każdym razem, gdy nie dostanie tego, czego zapragnie, będzie przeżywać bolesne rozczarowanie.

Gdy dziecko ma rodzeństwo starsze o kilkanaście lat

Szczególnym przypadkiem jest dziecko, które ma rodzeństwo starsze o kilkanaście lat. Rodzice traktują je wtedy niemal jak jedynaka.

• Jakie będzie, kiedy dorośnie? Człowiekiem towarzyskim i ambitnym.
• Z czym może mieć problemy? Z rozwiązywaniem konfliktów (brak mu doświadczeń w tym względzie, bo nie musi o nic rywalizować z rodzeństwem).
• Jak zapobiec ewentualnym trudnościom? Ważne, aby zapewnić malcowi towarzystwo rówieśników, np. kolegów z podwórka czy przedszkola.

Czytaj też: 7 sposobów na kłótliwe rodzeństwo