Widzisz w restauracji, jak dziecko przy stoliku obok wyrzuca jedzenie, krzyczy i nieustannie się wierci. Myślisz, że rodzice nie nauczyli je podstawowych savoir-vivre? A czy ty już to zrobiłaś?
W domu często zdarza nam się przymykać oczy na zachowanie naszego dziecka podczas posiłku. Warto jednak reagować i kształtować w dziecku dobre nawyki podczas codziennych posiłków, by potem np. idąc do restauracji, czy na obiad do babci nie musieć się wstydzić.
Dziecku w tym wieku nie powinno:
W tym wieku dzieci pilnie obserwują zachowanie rodziców, które to jest dla nich najlepszym przykładem do naśladowanie. Wykorzystajmy więc to, by pokazać dziecku, jak właściwie zachowywać się przy stole i nie tylko. Jedzmy wspólnie rodzinne posiłki, gdy tylko mamy taką możliwość! Wprowadźmy przyjemną atmosferę, rozmawiajmy spokojnie, bez krzyków i nieustannego pouczania dziecka. Używajmy słów: "proszę" i "dziękuję ". Nie włączajmy wtedy telewizji, nie rozmawiajmy przez telefon, nie wstawajmy ciągle od stołu, by zająć się czym jeszcze. Pokaż dziecku, że dobre maniery przy stole obejmują również okazywanie szacunku innym. W ten sposób poprzez spójne, codzienne dawanie przykładu wyrobisz w dziecku nawyki, wzmocnisz pozytywne zachowania.
Zobacz też: Warto jeść razem.
Etykieta za stołem Najlepszym sposobem uczenia dobrych manier przy stole jest dbanie, by maluch jadał posiłki z całą rodziną. Wtedy będzie mógł zobaczyć, co należy robić i stopniowo będzie przyzwyczajać się do odpowiedniego zachowania. Kiedy zacząć: Już półroczniaczek może używać łyżeczki i uczyć się jeść samodzielnie, chociaż oczywiście sam nie zje zupki, no i bluzeczka potem będzie nadawać się do prania. Nie oczekuj też, że będzie spokojnie siedzieć przy stole przez cały posiłek. Jak to zrobić: Angażuj dziecko podczas nakrywania stołu, pytaj je, gdzie siedzą poszczególni członkowie rodziny. Jeśli maluch nie chce jeść ze zwykłych talerzy, kup mu specjalne, kolorowe, dla dzieci, np. z Myszką Miki lub innym bajkowym bohaterem. Sprzątanie zabawek Każdy sprząta po sobie – to zasada, którą powinnaś wpoić dziecku jak najwcześniej – w przyszłości bardzo wiele wam to ułatwi... Kiedy zacząć: Już półtoraroczne dziecko może dobrze bawić się z tobą w zbieranie zabawek. Ale przygotuj się na to, że to ty będziesz inicjatorem tej zabawy, dopóki malec nie skończy czterech, pięciu lat. Jak to zrobić: Tłumacz swojemu smykowi, dlaczego porządkowanie jest ważne . Powiedz, że jego sensem jest to, by dzieci mogły znaleźć lalki czy autka, gdy będą im potrzebne. Albo że zabawki też muszą iść spać do swoich domków. Kup kolorowe pudełka, by ułatwić ich segregowanie. Magiczne słowa Dzieci najlepiej uczą się przez naśladowanie , więc zwróć uwagę, czy na co dzień sama mówisz do sąsiadów „dzień dobry”, „proszę” lub „przepraszam”. Jeśli tak, to nawet nie zauważysz, kiedy dziecko też zacznie to robić. Kiedy zacząć: Już dziewięciomiesięczne dziecko może zacząć poznawać zasady kindersztuby . Gdy nie umie jeszcze mówić, będzie tylko kiwać główką, jeśli właśnie...
Choć zasiadanie do stołu z rodziną jest bardzo ważne aż dla 82 proc. Polaków, to przeciętnie poświęcamy na wspólny posiłek zaledwie 23 minuty dziennie! I to włączając w ten czas gotowanie. Tak wynika z badań, które zostały wykonane na zlecenie marki Knorr w 2008 roku. Gdy ma się małe dziecko, tym bardziej brakuje na to czasu, ale jest to jeszcze ważniejsze. A może by tak już od dziś postarać się to zmienić? Bo posiłki nie są tylko okazją do zaspokajania głodu, choć na pierwszy rzut oka tak się wydaje. Codzienne spotkania przy stole dają dużo więcej i są okazją do czegoś ważniejszego. Wspólne posiłki… 1. Kształtują zdrowe nawyki żywieniowe Nawet jeśli twoje dziecko jest bardzo malutkie i dopiero nauczyło się samodzielnie siedzieć, posadź je przy stole z całą rodziną. To ważne, by już od najmłodszych lat widziało, co jedzą dorośli, i uczyło się, jak zdrowo się odżywiać. W pewnym momencie, gdy już będzie gotowe, samo sięgnie po to, co jedzą wszyscy, a potem się w tym rozsmakuje. Z pewnością właśnie tak będzie, o ile sami jecie… zdrowo. Dobre nawyki żywieniowe nabyte w dzieciństwie przy rodzinnym stole zostają do końca życia. To, że dzieci często jedzące posiłki z rodziną jedzą zdrowiej, potwierdzają zresztą naukowcy. Badania prof. Matthew Gillmana z Harwardzkiej Szkoły Medycznej pokazały, że dzieci, które regularnie jadały z rodziną, najczęściej spożywały więcej owoców i warzyw, mniej smażonych potraw, nasyconych tłuszczów i tłuszczów trans, a także piły mniej napojów gazowanych niż te, które na ogół jadały same. 2. Zapobiegają nadwadze Ta sprawa wiąże się oczywiście z dobrymi nawykami żywieniowymi (patrz wyżej), czyli jedzeniem zdrowych i wartościowych produktów, ale nie tylko. Okazuje się również, że ponieważ jedzony z rodziną posiłek staje się...
Jakie dobrze wychowane dziecko! – dzisiaj coraz rzadziej można usłyszeć takie słowa. ostatnio trochę straciły na znaczeniu... nadal jednak warto o nich pamiętać! Dziś grzeczność nie oznacza już pokory i ślepego posłuszeństwa, potakiwania starszym. Są jednak pewne cechy i zachowania, których nadal warto uczyć. Pomóc dziecku wyrosnąć na człowieka asertywnego, pewnego siebie, ale i dobrze wychowanego, to nie lada wyzwanie. Ale jaka satysfakcja, gdy się uda! Co to właściwie znaczy? Podstawa grzeczności to uważne odnoszenie się do innych ludzi. Tylko z pozoru brzmi to prosto. Powinnaś nauczyć malucha umiejętności słuchania innych i okazywania im uwagi, uprzejmości: od „proszę” i „dziękuję”, przez oddawanie przysług tym, którzy ich potrzebują, po gotowość niesienia prawdziwej pomocy. Grzeczność to korzystanie ze swoich praw bez ograniczania praw innych – domaganie się różnych rzeczy w sposób uprzejmy (np. umiejętność dopilnowania swej kolejki na zjeżdżalni bez pchania się i bicia). Kulturalne zachowanie przy stole. Szanowanie dobra wspólnego – śmieci rzucamy do kosza, a nie na chodnik, a stare gazety i czasopisma oddajemy na makulaturę, by ocalić lasy. Każdy z nas obawia się, że dobrze wychowane dziecko nie poradzi sobie we współczesnej dżungli. „Jeśli nie nauczę brzdąca walczyć o swoje, inni odepchną go i nic nie wskóra!” Cóż, sztuką jest wychować malca tak, by potrafił osiągać cele bez przemocy. Grzeczny to nie znaczy pokorny! Raczej – szanujący innych i znający swą wartość, umiejący domagać się respektowania swoich praw. Czyli – zamiast walnąć kolegę wpychającego się przed niego w kolejkę do zjeżdżalni, malec powinien umieć nie dać się odepchnąć i wyrazić w sposób cywilizowany: „Nie zgadzam się na to”. Taka nauka, oczywiście, musi potrwać – trudno tego...
