Umiejętność dzielenia się – zabawkami, przestrzenią czy zainteresowaniem – nie jest mocną stroną małych dzieci. Dziecko, które przestaje być jedynakiem, jest w wyjątkowo trudnej sytuacji: ni stąd, ni zowąd musi się podzielić tym, co dla niego najważniejsze: miłością i uwagą rodziców. Podpowiadamy, co zrobić, by starszy brat lub siostra nie czuli się odtrąceni i dobrze przyjęli nowego członka rodziny.
Nie informuj dziecka o tym, że przestanie być jedynakiem, gdy tylko odczytasz wynik testu ciążowego. Dla takiego dziecka dziewięć miesięcy to cała wieczność. Z tego, że jesteś w ciąży, nie rób jednak niepotrzebnie tajemnicy.
Powiedz: „W naszym domu pojawi się dzidziuś”, a nie: „Ja i tatuś będziemy mieć dzidziusia”. Różnica pozornie jest niewielka, ale wybierając tę pierwszą formę, informujesz dziecko, że bobasek będzie także jego, a sprawa dotyczy całej rodziny, nie tylko mamy i taty. Nie oczekuj wybuchu radości, choć oczywiście może się zdarzyć, że i tak będzie. Daj dziecku czas na oswojenie się z nowiną. Powiedz mu, kiedy mniej więcej dzidziuś przyjdzie na świat („Jak zrobi się ciepło”, „Mniej więcej wtedy, kiedy są święta”). Nie pytaj: „Wolałbyś mieć siostrę czy brata?”, bo jego odpowiedź niczego nie zmieni, a w dodatku możesz też usłyszeć, że zamiast rodzeństwa zamawia psa.
Opowiadając dziecku o maluszku, mów, jak to było, gdy ono samo było jeszcze w twoim brzuszku („Byłeś malutki jak ziarenko, a potem rosłeś, stawałeś się coraz większy, aż zrobiłeś się taki duży, że było ci za ciasno, i przyszedłeś na świat. Tak samo będzie z twoją siostrzyczką albo braciszkiem”). Zachęcaj, by dotykało brzucha, przykładało do niego ucho. Jeśli jednak nie ma ochoty na takie zabawy, nie zmuszaj go do tego.
Zabieraj malca do znajomych, którzy mają więcej niż jedno dziecko. Dzięki takim wizytom twoje dziecko zrozumie, że rodzina „dwa plus (co najmniej) dwa” to naturalna sytuacja i nie ma powodu, by z niej robić wielkie halo.
Zaproponuj, by dziecko pomogło ci wybrać śpioszki, koszulki, kolor wanienki itd. Niech wraz z tatą skręca łóżeczko, sprawdza, czy koła w wózku nie mają „kapcia”. Dzięki temu poczuje się ważne i potrzebne. Nie funduj mu jednak wielogodzinnych maratonów po sklepach, raczej wybierz się z nim po coś konkretnego. I koniecznie połącz zakupy z jakąś przyjemnością: lodami, wizytą w kinie czy po prostu kupieniem drobiazgu dla małego pomocnika. Staraj się, by nie wszystkie rozmowy i zajęcia kręciły się wokół nienarodzonego maleństwa, bo starszak zacznie być zazdrosny już teraz. No i nie zmieniajcie waszych zwyczajów bardziej, niż to jest konieczne.
Dyskutuj na forum: Zazdrość dziecka o dziecko »
Co zrobić, by starsze dziecko nie czuło się odtrącone, gdy na świat przychodzi braciszek lub siostrzyczka? Zadbaj o to, zanim jeszcze dzidziuś się urodzi. Jeśli uda Ci się wzbudzić w starszym dziecku ciepłe zainteresowanie niemowlęciem, rozumiejąc jednocześnie całą gamę sprzecznych uczuć, które nim targają, zwiększysz szanse na udany związek między dziećmi w przyszłości. Jak przekazać nowinę? Lepiej nie spieszyć się z przekazywaniem dziecku rewelacji zaraz po tym, jak test ciążowy pokaże dwie kreski. Dziewięć miesięcy to dla małego człowieka niewyobrażalnie długi czas, cała wieczność. Ale z drugiej strony dziecko powinno usłyszeć dobrą nowinę bezpośrednio od rodziców, dlatego, gdy decydujesz się ogłosić ją wielu osobom i wiesz, że będziecie często o tym rozmawiać, powiedz o tym również najmłodszemu członkowi Waszej rodziny. On i tak wyczuje, że „coś się święci” i będzie zaniepokojony, że rodzice coś przed nim ukrywają. Powiedz w prosty sposób: "W naszej rodzinie pojawi się nowe dziecko", ale nie przesadzaj z entuzjazmem. Daruj sobie zapewnienia, że wciąż będziesz kochać swojego starszaka, bo tylko go zaniepokoisz czymś, co wcześniej mogło mu w ogóle nie przyjść do głowy. Nie roztaczaj wspaniałych wizji o wspólnej grze w piłkę i zabawie w chowanego, gdyż dziecko będzie czuło się oszukane, gdy wrócisz do domu z noworodkiem, który nawet nie będzie umiał dać cześć. Powiedz otwarcie, że dzidziuś będzie maleńki i bezradny, że będzie często płakał, głównie spał i wymagał ciągłej opieki. Wspólne oczekiwanie Włącz swojego pierworodnego w przygotowania do narodzin brata lub siostry, by czuł, że jest ważny, a nie odsuwany na bok. - Zabierz go ze sobą na wizytę do lekarza, by mógł posłuchać bicia małego serduszka i zobaczyć portret braciszka lub siostrzyczki na USG. - Jeśli ma ochotę,...
Narodziny dziecka są przeżyciem dla całej rodziny. Jednak dla jedynaka, który do tej pory miał rodziców tylko dla siebie jest to szczególne trudne wydarzenie. Violetta Kruczkowska z Gordon Training International radzi, w jaki sposób przygotować dziecko do zmieniającej się sytuacji. Przeczytajcie, co robić, by uczynić zmiany łatwiejszymi dla jedynaka. Niezależnie od tego, w jakim wieku jest twój jedynak, zastanów się nad jego osobowością, by przewidzieć jak zareaguje na wiadomość o pojawieniu się nowego członka rodziny i konieczności zmian z tym związanych. Zastanów się, czy dziecko jest elastyczne, czy raczej trudno przystosowuje się do nowych sytuacji? Nie zwlekaj z rozmową. Zacznij odpowiednio wcześniej przed pojawieniem się w domu noworodka. W jak powiedzieć jedynakowi o ciąży? Kiedy już zdecydujesz, że nadszedł właściwy moment, spokojnie powiedz dziecku, że jesteś w ciąży. Powiedz, że od już niedługo pojawi się w domu noworodek i że zostanie starszą siostrą lub starszym bratem. Rozmawiając z jedynakiem, nie bagatelizuj uczuć dziecka, które kryją się poza słowami (pozytywnych i negatywnych). Jeśli jedynak zareaguje pozytywnie, z zaciekawieniem, zacznie zadawać pytania, po prostu szczerze odpowiadaj. Kiedy zaś dziecko zareaguje inaczej i nie będzie zadowolone z powiększenia rodziny, starając się go pocieszyć, nie mów: Nie martw się, zobaczysz taki mały dzidziuś jest słodziutki (uspokajanie), Zobaczysz, wszystko będzie dobrze (uspokajanie), Nie mów tak, przecież to twój braciszek albo siostrzyczka (rozkazywanie), Jak ty byś się czuł/a, gdyby ktoś tak powiedział o tobie (moralizowanie), Nie mam zamiaru słuchać, jak w ten sposób mówisz o dziecku (ostrzeganie), Proszę cię wysłuchaj mnie, opowiem ci, jak to będzie wyglądało (przekonywanie), Czemu tak mówisz? To nieładnie, nie wiesz o tym? (wypytywanie), Chodź, pójdziemy na...
Relacji między rodzeństwem nie da się z niczym porównać – mówi psycholog dziecięcy Beata Płażewska. Przyjaciół i partnerów możemy sobie wybrać. Brata czy siostrę po prostu się ma. Więź między rodzeństwem jest jedyna w swoim rodzaju: pełna emocji, sprzecznych uczuć, czasem burz, a przy tym niesamowicie silna. Zawsze tuż obok Mieć brata czy siostrę to mieć kogoś, kto zna nas od podszewki i jest w naszym życiu już na zawsze, nawet jeśli mieszka na drugim końcu świata lub gdy widzimy się z nim jedynie w święta Bożego Narodzenia. Świat dziecka, któremu rodzi się brat czy siostra, staje się bogatszy. Taki malec ma obok siebie kogoś, kto także jest dzieckiem. I to nie od czasu do czasu, np. popołudniami w piaskownicy (z której zawsze można zabrać zabawki i pójść na inne podwórko), ale na stałe, także wtedy, gdy nie jest łatwo być razem . Starsze dziecko uczy się odpowiedzialności za inną osobę, ma kogoś, kto jest w nie wpatrzony jak w obrazek. Młodsze ma idola, którego może naśladować, pomocnika, jeśli trzeba obrońcę, doradcę. Czasem podpowiedź starszego brata czy siostry, jak poradzić sobie z rówieśnikami, jest trafniejsza niż ta udzielona przez mamę, tatę, czy nawet psychologa. Partner do... kłótni I starsze, i młodsze dziecko oprócz towarzysza zabaw zyskuje... nowego rywala. – To bywa trudne, ale na ogół wszystkim wychodzi na zdrowie – przekonuje Beata Płażewska. – Malec, który ma rodzeństwo, uczy się dzielić, walczyć o swoje, wygrywać, przegrywać, iść na kompromis, wybaczać, czekać na swoją kolej. Dzięki temu lepiej radzi sobie wśród rówieśników. Mając rodzeństwo, dziecko uczy się również, że można kochać kogoś mimo jego wad, i czasem go nie cierpieć, nawet jeśli obdarowany jest wieloma zaletami. A także tego, że tę samą osobę można kochać i nie cierpieć jej jednocześnie. Dzieci, które mają...
