Sepsa – czym jest i czy należy się jej bać?

Potrzebne będzie przezroczyste, bezpieczne naczynie, za pomocą którego będziemy mogli wykonać test. Jak przeprowadzić „test szklanki” Na ciele po kilku godzinach od zakażenia może pojawić się wysypka wybroczynowa, czyli drobne czerwone punkciki, które w późniejszych stadiach choroby zlewają się w duże plamy. Aby rozpoznać, czy doszło do zakażenia meningokokami, wystarczy przyłożyć szklankę do miejsca zmienionego chorobowo, a następnie docisnąć. Dzięki temu, że jest przezroczysta, przez jej ścianę będzie możliwe zaobserwowanie, co dzieje się z wysypką po uciśnięciu ciała. Jeśli blednie, oznaczać to będzie zapewne reakcję organizmu na różnego rodzaju zmiany chorobowe. Jeśli jednak zauważymy, że po dociśnięciu do ciała wysypka nie zmienia się w żaden sposób i nie blednie, bardzo prawdopodobne jest, że doszło do zakażenia meningokokami i niezbędna jest natychmiastowa hospitalizacja. Liczy się czas Pierwsze objawy Inwazyjnej Choroby Meningokokowej mogą przypominać przeziębienie lub grypę. Nie występują w określonej kolejności. Te charakterystyczne, jak choćby wysypka wybroczynowa, mogą nie wystąpić wcale. Stąd Inwazyjna Choroba Meningokokowa w początkowych godzinach jest trudna do rozpoznania i mimo że podjęte zostanie leczenie, może powodować poważne i trwałe następstwa w organizmie malucha, w ciągu 24 doprowadzając do zgonu. Nawet w przypadku prawidłowo postawionej diagnozy 13% przypadków IChM w Polsce kończy się zgonem, a wśród dzieci w 1. roku życia nawet 1 na 5 przypadków. Dowiedz się więcej o meningokokach >>> Zaszczep Zdrowiem Optymalna Ochrona Najbardziej skuteczną metodą zapobiegania zakażeniom meningokokowym są szczepienia ochronne. Można je rozpocząć już od 2. miesiąca życia, ale w związku z tym, że istnieje kilka schematów szczepienia przeciwko meningokokom...

Panie Doktorze, chciałabym zacząć od wyjaśnienia czym są meningokoki? Meningokoki ( Neisseria meningitidis ) to bakterie chorobotwórcze. Mogą one wywoływać tzw. zakażenia inwazyjne, czyli sepsę i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Idąc dalej tym tropem – czy i co rodzice o nich wiedzą, a co wiedzieć powinni? Sama nazwa meningokoki niestety zazwyczaj niewiele mówi. Większa reakcja jest na słowo sepsa. Część rodziców nawet posługuje się sformułowaniem „bakterie sepsy”, co oczywiście nie do końca jest prawdą, ponieważ sepsę mogą wywołać również inne bakterie, a także inne drobnoustroje (wirusy i grzyby). Powszechne jest niestety przekonanie, że zakażenie zagraża tylko dzieciom przewlekle chorym, osłabionym, niedożywionym. Tymczasem już sam wiek poniżej 5 lat, a zwłaszcza wiek niemowlęcy jest czynnikiem ryzyka. Podpierając się doświadczeniem – proszę powiedzieć, czy rodzice mają świadomość jak groźna i niebezpieczna dla życia jest to choroba? Tak jak wspomniałem wcześniej, rodzice zazwyczaj kojarzą słowo „sepsa” z zagrożeniem życia dziecka. Jednocześnie jednak często wydaje się im, że w dzisiejszych czasach można wyleczyć każdą chorobę, co w przypadku inwazyjnego zakażenia meningokokami, nie zawsze jest prawdą. Niewiele osób zdaje sobie również sprawę z następstw przebytej choroby. Dzieci, które przeżyły infekcję, mogą mieć trwałe następstwa, począwszy od okaleczeń, poprzez zaburzenia wzroku i słuchu, aż po problemy umysłowe (trudności z zapamiętywaniem i kojarzeniem faktów) i emocjonalne. Najczęściej na Inwazyjną Chorobę Meningokokową chorują najmłodsi. Wg statystyk ¾ wszystkich chorych to dzieci poniżej 5. roku życia, najczęściej w pierwszym roku życia. Dlaczego meningokoki najczęściej atakują właśnie najmłodszych? Najmłodsze dzieci nie mają jeszcze w pełni wykształconych mechanizmów odporności...

Ze statystyk wynika, że co czwarta młoda mama nie słyszała o istnieniu meningokoków. I choć prawie połowa ocenia zakażenie tymi bakteriami jako bardzo poważne, to jednocześnie nie znają objawów choroby – co druga młoda mama nie potrafi wymienić ani jednego z nich. Co trzeba wiedzieć o Inwazyjnej Chorobie Meningokokowej? Odpowiadamy na najważniejsze pytania. 1. Meningokoki – co to takiego? Meningokoki to potoczna nazwa bakterii (łac. Neisseria meningitidis – dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych), które mogą osiedlać się na błonie śluzowej gardła i nosa. „Bakterie te przenoszą się z człowieka na człowieka drogą kropelkową (kaszel, kichanie), poprzez korzystanie ze wspólnych sztućców albo dzielenie się jedzeniem. W efekcie może dojść do rozwoju inwazyjnej choroby meningokokowej, która przebiega pod postacią sepsy i/lub sepsy z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych” – komentuje dr n. med. Alicja Karney z Fundacji Instytutu Matki i Dziecka (IMiD) w Warszawie. 2. Kto jest w grupie ryzyka? IChM może dotknąć każdego, bez względu na wiek. Najczęściej jednak chorują najmłodsi. Większość wszystkich chorych to dzieci poniżej 5. roku życia, przy czym najczęściej są to maluszki w pierwszym roku życia . Powodem jest niedojrzałość ich układu odporności. Z danych wynika, że w 2019 roku największa zapadalność na inwazyjną chorobę meningokokową dotyczyła dzieci do 11 miesiąca życia. Z wiekiem ryzyko zachorowania jest nieco niższe, co nie oznacza, że maleje znacząco – drugą najbardziej dotkniętą IChM grupą były dzieci od 12 do 24. miesiąca życia. Istnieje 12 typów meningokoków. Za ok. 95 proc. wszystkich zakażeń na świecie odpowiada pięć z nich: A, B, C, Y i W135. W Polsce ponad połowa zakażeń wywoływana jest przez meningokoki typu B . Wśród dzieci w 1. roku życia to one powodują 75 proc. przypadków choroby, według danych z 2019 roku. 3....