Między mamą a teściową

Konflikty powstają z powodu różnicy warunków Waszego życia, a więc i doświadczeń. Babcia wykorzystuje te z własnego macierzyństwa. Jest pewna, że skoro jej metody się sprawdziły, teraz też będą przydatne. Boi się nowinek, nie umie np. założyć jednorazowej pieluchy, z rezerwą odnosi się do nowych trendów w wychowaniu. Warto, abyście dla dobra dziecka znalazły wspólny język. Nadopiekuńcza Mama ubiera moją córkę za ciepło, karmi ją na siłę i za często. Twierdzi, że to dla jej dobra, ale mnie to przeszkadza. Przyczyna sytuacji: Oczywiście babcia ma na względzie dobro wnuczki. Jej postępowanie wynika jednak i z obawy, że gdy dziecko zachoruje, Ty będziesz przekonana, że stało się to przez złą opiekę. Stąd tendencja do nakładania wnuczce trzech warstw ubrań i karmienia jej obficie, żeby „zdrowo rosła”. Nasza rada: Jeśli nie jesteście w konflikcie, zastosuj prosty sposób – nie zostawiaj babci wyboru. Najlepiej każdego dnia przygotuj dziecku odpowiedni zestaw ubrań. W kuchni podobnie – przyszykuj porcje jedzenia przeznaczone na cały dzień w specjalnie oznaczonych pojemnikach. To działa! Jeśli babcia szkodzi dziecku , np. jest za grube, a ona daje mu batoniki, powołaj się na autorytet lekarza. Pokaż jego pisemne zalecenia na dowód, że tak nie wolno.   Chce nas kontrolować Teściowa chce rządzić w naszym domu. Przestawia meble, przegląda szafy. Jak jej powiedzieć, żeby przestała to robić? Przyczyna sytuacji: Kieruje nią nadmierna troska o syna. Uważa, że ma prawo do ingerencji, bo jest jego matką i babką jego dzieci, a Ty zapewne nie radzisz sobie z prowadzeniem domu. Nasza rada: Musisz powiedzieć teściowej spokojnie, ale wprost, że nie życzysz sobie takiego zachowania w swoim domu. Jeśli nie zechce Cię słuchać, ostrzeż ją, że będziesz zmuszona inaczej zorganizować opiekę nad dzieckiem . Osobiste przedmioty, np....

Nie ma wątpliwości, że dziadkowie i wnuki wzajemnie się potrzebują. Pozostaje tylko tak ułożyć relacje między najstarszym a najmłodszym pokoleniem, aby wszyscy byli zadowoleni – babcia, dziadek, wnuczęta oraz ich rodzice. Po co dziecku babcia i dziadek? Dziadkowie darzą wnuki bezinteresowną miłością. Mają więcej czasu i cierpliwości, by godzinami się z nimi bawić. Dla nich wnuki są zawsze najpiękniejsze i najmądrzejsze. Wszystko potrafią wcześniej niż inne dzieci i oczywiście mają to po babci albo po dziadku. Kontakt z wnuczętami mobilizuje też nestorów rodziny do ciągłej aktywności życiowej.   W jaki sposób pielęgnować miłość na odległość? Osoby starsze boją się samotności, tego, że nie są już potrzebne. Maluchy wnoszą w ich życie optymizm i radość. Dobrze, jeżeli dziadkowie mogą od czasu do czasu służyć im i ich rodzicom pomocą i doświadczeniem. Dlatego warto podtrzymywać regularne kontakty z dziadkami, odwiedzaj ich razem z dziećmi, zapraszać babcię z dziadkiem do siebie tak często, jak to możliwe.     Jak układa się relacja z dziadkami pod wspólnym dachem? Dziadkowie scalają pokolenia, są łącznikiem między przeszłością rodziny i jej życiem obecnym. Pomoc w codziennych czynnościach, zwłaszcza przy malutkim dziecku, jest nieoceniona. Ale istnieje niebezpieczeństwo, że rodzice, zwłaszcza mocno zaangażowani w pracę zawodową, nadmiernie obarczą babcię i dziadka obowiązkami. Dziadkowie mogą pomagać, ale nie powinni wyręczać rodziców.     Co robić, gdy pomoc jest zbyt intensywna? Świeżo upieczeni dziadkowie mogą wpaść w euforię gdy pojawi się wnuk. Są w nim zakochani i zrobią wiele, by spędzać z nim dużo czasu, zapominając o rodzicach. Nadmierne wtrącanie babci czy dziadka tuszuje ich lęk przed czuciem się bezużytecznym. Wnuczek daje szansę na...

Po urodzeniu dziecka zarówno mama, jak i teściowa aktywizują się, są pierwsze do pomocy. Nie zawsze jednak ta pomoc odpowiada młodej mamie. Jak sobie radzić w trudnych rodzinnych sytuacjach – podpowiada psycholożka. Mamo, ja też jestem mamą Moja teściowa wciąż jest z czegoś niezadowolona. Gdy przychodzi do nas, od razu: zagania mnie do kuchni, do prasowania. Kiedy mąż chce mi pomóc, mówi, by... sobie odpoczął.     Mama rocznej Kamilki Co się dzieje? Mama twojego męża jest przekonana, że zajmowanie się dzieckiem to sprawa wyłącznie kobiet. Nie zauważa, że jej syn też chętnie by się do tego włączył. Bo odebrałaby to jako zamach na tę niewielką część władzy, jaką kobieta ma w domu. Może uznałaby też, że skoro ty potrzebujesz pomocy męża przy dziecku, nie radzisz sobie w tej tak naturalnej roli, jaką jest macierzyństwo. A wtedy okazałoby się, że jej syn wybrał sobie „niewłaściwą” żonę. Dlaczego? Teściowa może zgadzać się, że skoro oboje pracujecie zawodowo, to dzielenie się obowiązkami jest uzasadnione. Ale jej emocje „mówią” swoje: o wartości kobiety nie świadczy to, jak świetną jest pracownicą, ale jaką jest matką. A pomoc mężczyzny przy dziecku pomniejsza tę wartość. Choć deklaruje zrozumienie dla waszego partnerskiego układu, mimo woli daje wyraz, że go nie pochwala. Opowiada np. o kuzynce, która stara się przywrócić tradycyjny podział ról, wyręczając syna. Czyja miłość większa Jeszcze w ciąży postanowiłam, że nie będę korzystać z pomocy. Chciałam tylko z mężem zajmować się dzieckiem. Ale teściowa ciągle dzwoni, a gdy przyjdzie do nas, nie odstępuje małego na krok. Ja w ogóle się nie liczę.    Mama ośmiomiesięcznego Mikołaja Co się dzieje? Czujesz ukłucie w sercu, słysząc, gdy twoja teściowa z entuzjazmem deklaruje swoją miłość do wnuczka....