W Brazylii odpowiednikiem baby shower jest chá de bebê (baby tea, czyli dziecięca herbatka). Zgodnie z tradycją mogą w niej uczestniczyć – podobnie jak w Kanadzie czy Gwatemali – tylko kobiety. W tym ostatnim kraju, choć nie tylko tam, spotkanie to jest często traktowane jako wyznacznik statusu społecznego. Dlatego przyszłe mamy pochodzące z klasy średniej organizują zazwyczaj kilka takich przyjęć – jedno dla przyjaciół, drugie dla rodziny, a kolejne dla koleżanek z pracy.
Tylko kobiety biorą udział także w tzw. imprezach bocianich w RPA – spotkaniach organizowanych zgodnie z tamtejszym zwyczajem bez wiedzy przyszłej mamy, kiedy ta jest w 6. miesiącu ciąży.
W południowych Indiach przyszłe mamy obchodzą Seemantham i Valaikaapu. Są to dwie różne uroczystości, ale mogą być organizowane jednocześnie, gdy kobieta jest w 5., 7. lub 9. miesiącu ciąży. Seemantham jest ceremonią religijną, natomiast Valaikaapu to wydarzenie czysto towarzyskie, tak jak zachodnie baby shower. W czasie Valaikaapu rozbrzmiewa muzyka, a bohaterka wydarzenia ubrana jest w tradycyjny strój ozdobiony dużą ilością kwiatów i wieńcami z jaśminu. Niekiedy podczas takiego spotkania goście wycinają księżyce i gwiazdy, które potem rozwiesza się w pokoju dziecka. Najstarsze, cieszące się szacunkiem kobiety błogosławią ciężarną, by zapewnić jej udane macierzyństwo.
W południowo-zachodnich Indiach święto ciężarnej, nazywane Pulikudi lub Vayattu Pongala, ma charakter religijny i jest organizowane w intencji dobrego samopoczucia mającego się narodzić dziecka. W dniu uroczystości przyszła mama masowana jest przy użyciu specjalnych olejków domowej roboty, po czym bierze zwyczajową kąpiel, w której pomagają jej starsze kobiety. Następnie ubierana jest w nowe ubrania i biżuterię przeznaczoną specjalnie na takie okazje. Potem przychodzi czas na uczczenie rodzinnych bóstw, a przyszła mama dostaje do wypicia miksturę sporządzoną w tradycyjny sposób z ziół. W większości konserwatywnych rodzin prezenty otrzymuje ciężarna, a nie dziecko – jest ono obsypywane prezentami, gdy przyjdzie na świat.

Reklama

Dopiero po narodzinach

W wielu kulturach przyjęcie na cześć mamy i jej potomka organizuje się dopiero, gdy dziecko przyjdzie na świat. To pozostałość po czasach, w których umieralność noworodków była wysoka i gdy świętowano wtedy, kiedy dziecko przeżywało. Tak jest chociażby w Chinach, gdzie przyjęcie pod nazwą manyue przygotowuje się w miesiąc po narodzinach maleństwa, czy też w Armenii. Tam tradycyjny qarasung dla krewnych i przyjaciół rodziny organizowany jest 40 dni po przyjściu dziecka na świat.
Również wyznawcy islamu czekają ze świętowaniem do narodzin dziecka. Uroczystość, zwana aqiqah, odbywa się najczęściej w 7. dniu po narodzinach i nie ma ona konsekwencji religijnych, co oznacza, że osoba bez aqiqah może być pełnoprawnym muzułmaninem. Przyjęcie jest organizowane przez rodziców lub najbliższą rodzinę noworodka, którzy mają obowiązek przekazać jedną trzecią mięsa przeznaczonego na ucztę biednym i potrzebującym. Podczas aqiqah dziecko jest po raz pierwszy strzyżone lub golone (według niektórych stąd pochodzi nazwa uroczystości: arabskie słowo ’aq znaczy ciąć; zdaniem innych odnosi się ona do… uboju zwierzęcia, którego dokonuje się, aby zapewnić jedzenie na ucztę). Zazwyczaj to właśnie wtedy rodzice zdradzają, jakie imię wybrali dla swego potomka.
W Nepalu odpowiednikiem baby shower jest dahi chiura khuwaune, podczas którego przyszła mama otrzymuje od starszych kobiet z rodziny prezenty i gotuje posiłek zgodny z jej życzeniami (zwykle ciężarna na obiady i kolacje jest zapraszana przez swoich krewnych). Drugą uroczystością, związaną z nowym członkiem rodziny, jest pasni – organizuje się ją 5 miesięcy po narodzinach dziewczynki i 6 miesięcy po narodzinach chłopca. Z okazji pasni goście przekazują dzieciom i rodzicom błogosławieństwo, pieniądze i inne prezenty.

Reklama

Przeczytaj: Baby shower po polsku i dowiedz się, czy i jak obchodzi się baby shower w Polsce?

Reklama
Reklama
Reklama