Dlaczego warto mieć więcej niż jedno dziecko? Rady dla taty

1. Z większą liczbą dzieci będzie ci łatwiej Brzmi paradoksalnie? Wcale nie. Nie tylko starsze dziecko może pobawić się z młodszym, kiedy chcesz chwilę odpocząć, ale też nauczysz się lepszego gospodarowania czasem. 2. Nie ma wychowania pod kloszem Nie koncentrujesz całej uwagi na jednym dziecku i w takiej sytuacji trudniej o nadopiekuńczość. 3. Dzieci są mniej obciążone Nie tylko obowiązkami domowymi, ale i presją rodziców. Jedynak nie musi się dzielić zabawkami i pokojem, ale nie ma też z kim podzielić się spoczywającą na nim odpowiedzialnością i problemami. 4. Dzieci mają się z kim kłócić Wbrew pozorom kłótnie wiele uczą: walki o swoje, kompromisów, przegrywania, wygrywania... To przygotowuje dziecko do dorosłego życia. Gdy konflikty zbytnio przybierają na sile, zastosuj 7 rad, które pomogą sprawić, by dzieci przestały się kłócić. 5. Dzieci mają się z kim bawić Oczywiście zabawa z rodzicem jest bardzo ważna dla budowania więzi i rozwoju dziecka, ale dorosły nie zastąpi dziecku towarzystwa innego dziecka. Poza tym im więcej dzieci, tym więcej pomysłów na wspólną zabawę. 6. Dzieci zawsze będą miały w sobie oparcie Rodzeństwo może na siebie liczyć od najmłodszych lat, przez dzieciństwo, młodość, aż po dorosłe lata. Zna się najlepiej i wie o sobie wszystko. 7. Dzieci, które mają rodzeństwo, szybciej się rozwijają Młodsze naśladuje starsze i też chce już chodzić, jeździć na rowerze i umieć grać w piłkę, a starsze staje się bardziej opiekuńcze i empatyczne, opiekując się młodszym. Kształtuje się w nim też poczucie odpowiedzialności. 8. Dzieci łatwiej uczą się tolerancji i dzielenia Każde dziecko ma inny charakter. Jedno są małomówne, skryte i nieśmiałe, a inne wprost przeciwnie. Każde z nich może mieć inny system wartości, każde może słuchać innej muzyki lub czytać książki o zupełnie innej...

Dzieci mają oddzielne pokoje, a my śpimy w salonie – takie rozwiązanie jest jednym z najczęściej proponowanych, gdy na internetowych forach dla rodziców mowa o mieszkaniu z dwojgiem dzieci. Czy słusznie? Plusy wspólnego pokoju rodzeństwa Wspólny pokój dla rodzeństwa ma dużo plusów. Dzieci mogą razem bawić się i zasypiać, czyli… więcej czasu spędzać wspólnie. Spanie w tym samym pomieszczeniu zwykle służy relacjom między rodzeństwem. Dzieci mieszkające ze sobą na dobre i złe szybciej rozwiązują konflikty . Zresztą po co się kłócić, skoro można razem pod kołdrą bawić się w jaskinię albo rankiem, kiedy rodzice jeszcze śpią, cichcem zajadać wyniesioną z kuchni czekoladę. W pojedynkę nie smakuje tak dobrze! Wspólny pokój uczy dzielenia się, czekania na swoją kolej i ustępowania – a to bardzo ważne zasady społeczne. Czytaj też: Zabawa, kłótnia, współpraca – co robić, by dziecko odnalazło się w grupie Aby jednak wspólna przestrzeń nie była źródłem zbyt częstych kłótni, trzeba ją dobrze zaaranżować. Warto, aby dzieci miały oddzielne kąciki do samodzielnej zabawy i utrzymania porządku (a starsze do nauki) i nie przeszkadzały sobie wzajemnie. Takie miejsca wydzielisz, ustawiając np. regał albo biurko. Sprawdź: Jak urządzić pokój dla dziecka? Kiedy lepiej, by rodzeństwo miało oddzielne pokoje? Przede wszystkim pamiętaj, że wspólny pokój dla rodzeństwa zawsze jest lepszym wyjściem niż oddanie jednej sypialni starszakowi i przeniesienie młodszego do sypialni rodziców. Kiedy powinnaś rozważyć oddzielne pokoje dla rodzeństwa? Gdy między dziećmi jest znaczna różnica wieku (powyżej 3 lat). Kiedy dzieci są różnej płci (choć nie jest powiedziane, że jako dzieci brat i siostra nie mogą spać w tym samym pokoju). Kiedy dziecięca sypialnia jest bardzo malutka. Kiedy rodzeństwo się kłóci Kłótnie...

Lęk przed utratą pracy, brak własnego mieszkania nie sprzyjają podejmowaniu decyzji o licznej rodzinie. Planowanie rodziny nie jest naszą mocną stroną. Ponad połowa ślubów zawierana jest w sytuacji wyższej konieczności, czyli gdy owoc miłości spieszy się na świat lub już nań zawitał. To sprawia, że pierwsze rodzicielskie doświadczenia bywają trudne. W życiu różnie się zdarza... Od dojrzałości obojga rodziców i ich rodzin wyjściowych w dużym stopniu zależy, czy za kilka lat zechcą – już w bardziej komfortowych warunkach – ponownie zostać rodzicami. Zdarza się też odwrotna sytuacja. Młodzi, ambitni ludzie odkładają decyzję o założeniu rodziny. Trzydziestokilkuletnie kobiety nagle odkrywają, że zegar biologiczny tyka i nie zostało już wiele czasu na znalezienie odpowiedniego kandydata na męża i ojca dzieci oraz na powiększenie rodziny zgodnie z wcześniejszymi marzeniami. – Nie zawsze liczba dzieci zależy tylko od naszych chęci – zaznacza Dorota Szczepan-Jakubowska z Pracowni TROP w Warszawie. – W życiu różnie się zdarza, dlatego nie uważam, że bycie rodzicami jedynaka jest czymś wyjątkowym. Ilu z nas ma rodzeństwo? 44,5% Jedynacy Jest ich ponad 3,5 mln, w tym blisko 1,2 mln to dzieci wychowywane tylko przez jedno z rodziców. 37% Dwoje dzieci Rodzin z dwójką dzieci jest blisko 3 mln, w tym 429 tys. to niepełne rodziny. 12% Troje rodzeństwa Rodzin z trójką dzieci jest mniej niż 1 mln. Niepełne stanowią znikomą ich część - jest ich niewiele ponad 11 tys. 6,5% Czworo i więcej rodzeństwa W Polsce mamy 467 tys. pełnych rodzin wielodzietnych oraz 49 tys. niepełnych. Coraz więcej jedynaków Od połowy lat 90. w naszym kraju rodzi się coraz mniej dzieci. Podobno jest to symptom tego, że stajemy się krajem wysoko rozwiniętym. Dziecko, jeszcze niedawno postrzegane jako dar od Boga, a w jesieni życia rodziców jako...