Harara – choroba po ugryzieniu meszki: objawy, leczenie
Harara zagraża niemowlętom oraz w bardzo rzadkich przypadkach osobom dorosłym. To choroba, która może się rozwinąć w wyniku ugryzienia meszki. Skrajne przypadki harary prowadzą do stanu zagrożenia życia. Sprawdź, co to jest harara i jak jej unikać.
Harara jest bardzo rzadkim syndromem, który może wystąpić po ugryzieniu meszki. W naszej szerokości geograficznej występuje bardzo rzadko, ale wykluczyć jej nie można. O samej hararze nadal niewiele wiadomo, gdyż praktycznie nie ma na jej temat prac naukowych, a te, które wspominają tę chorobę, są nieliczne lub bardzo stare.
Spis treści:
Harara – co to jest?
Harara, zwana po łacinie Urticaria multiformis endemica jest zatruciem organizmu wywołanym toksyczną śliną meszki. Syndrom ten może dotknąć niemowlęta, a także dorosłych, ale tylko osoby w śpiączce alkoholowej. Pojawia się, gdy organizm zareaguje gwałtownie na białka trafiające do niego po ugryzieniu meszki.
Jak wynika z jedynej cytowanej pracy opublikowanej w 1939 roku na temat tej choroby, harara może trwać od 3 do 4 miesięcy. Jest chorobą najczęściej pojawiającą się w Palestynie między majem a listopadem i na tych terenach najczęściej dotyka imigrantów oraz dzieci.
Objawy harary
Pierwszym objawem harary jest wielopostaciowa pokrzywka, czyli różnego typu zmiany skórne w postaci wysypki. Pojawia się ona przede wszystkim na rękach i nogach.
Harara może doprowadzić do obrzęku płuc, który objawia się:
- dusznością,
- sapką,
- kaszlem,
- sinieniem ust a nawet całej twarzy.
Chory z obrzękiem płuc zwykle przyjmuje pozycję siedzącą (w niej łatwiej się oddycha), jest spocony i z całych sił walczy o oddech. Nieleczona harara, która doprowadziła do obrzęku płuc, może skończyć się śmiercią.
Harara – leczenie
Jeśli objawy choroby ograniczają się do pokrzywkowych zmian skórnych, stosuje się leki przeciwalergiczne i ewentualnie miejscowe. Chory z obrzękiem płuc bezwzględnie wymaga hospitalizacji.
Najlepszym sposobem na uniknięcie harary jest zabezpieczanie się przed ugryzieniami meszek, czyli stosowanie repelentów oraz unikanie miejsc gdzie meszki licznie występują.
Źródło: journals.sagepub.com
Przeczytaj też: