Wtórne utonięcie – przyczyny i objawy
Wtórne utonięcie może nastąpić w ciągu 72 godzin od incydentu tonięcia. Najczęściej przydarza się dzieciom po kąpieli w słonej wodzie, ale wywołać może je nawet zakrztuszenie się słodką wodą.
![Webp.net-resizeimage(23).jpg wtórne utonięcie](https://images.immediate.co.uk/production/volatile/sites/56/2024/05/imgIh46Oq-f40130d.jpg?quality=90&resize=980,654)
Wtórne utonięcie jest zjawiskiem podstępnym, gdyż dochodzi do niego dopiero po pewnym czasie od incydentu związanego z dostaniem się wody do dróg oddechowych. Głównie zagraża dzieciom, które początkowo mogą wydawać się zdrowe, a dopiero z czasem stają się zmęczone i senne, a po zaśnięciu ich serce potrafi się zatrzymać. Wtórne utonięcia stanowią 1-2 proc. wszystkich utonięć.
Spis treści:
- Co to jest wtórne utonięcie?
- Objawy wtórnego utonięcia
- Przyczyny wtórnego utonięcia
- Wtórne utonięcie – pierwsza pomoc
Co to jest wtórne utonięcie?
Wtórnym utonięciem nazywa się powikłanie po podtopieniu. Dochodzi do niego, gdy w czasie tonięcia do płuc dostanie się woda (wystarczy jej niewielka ilość). W ciągu 72 godzin od zdarzenia może dojść do obrzęku płuc. Gdy do niego dojdzie, w płucach gromadzi się płyn. To utrudnia wymianę gazową i może prowadzić do niedotlenienia i śmierci.
Nazwa „wtórne utonięcie” odzwierciedla fakt, że osoba nim dotknięta „tonie” w płynie gromadzącym się w płucach.
Objawy wtórnego utonięcia
Jak rozpoznać wtórne utonięcie? Objawy dzieli się na takie, które mogą wystąpić wkrótce po podtopieniu oraz na te, które pojawiają się później i wskazują na obrzęk płuc. W obu przypadkach kluczowe jest jak najszybsze uzyskanie pomocy lekarskiej.
Zobacz także
Pierwsze objawy wtórnego utonięcia
Osobę, która tonęła lub uległa podtopieniu, trzeba bacznie obserwować. Pierwsze objawy wtórnego utonięcia mogą wystąpić już w czasie 15 minut (zwykle do 24 godzin) od incydentu podtopienia. Należą do nich:
- uporczywy kaszel, który najbardziej dokucza w pozycji leżącej,
- trudności z wzięciem pełnego wdechu,
- ogólne osłabienie,
- zmęczenie,
- senność,
- niewyraźna mowa,
- zawroty głowy,
- nudności i wymioty,
- trudności z koncentracją i ospałość (pojawiają się u dzieci).
W ciągu 24 godzin od incydentu może wystąpić gorączka. W przypadku zaobserwowania takich objawów po podtopieniu lub także po zachłyśnięciu się wodą, należy koniecznie skontaktować się z lekarzem. Stan zdrowia może ulegać pogorszeniu i będzie dochodziło do dalszego osłabienia organizmu. U dzieci pogorszenie może nastąpić bardzo szybko.
Objawy wskazujące, że doszło do obrzęku płuc, to:
- wyraźne trudności z oddychaniem,
- słyszalne bulgotanie w płucach,
- zimne poty,
- bladość,
- sinienie ust lub twarzy,
- kaszel.
Przyczyny wtórnego utonięcia
Do wtórnego utonięcia dochodzi najczęściej:
- po kąpieli w morzu lub w jeziorze, rzece,
- po zachłyśnięciu się wodą podczas uprawiania sportów wodnych,
- po kąpieli w wannie (zwłaszcza u dzieci),
- po zachłyśnięciu się napojem.
Największe ryzyko wtórnego utonięcia stwarza podtopienie w słonej wodzie. Ppo zachłyśnięciu się nią, w płucach może pozostać sól, która sprzyja powstawaniu obrzęku płuc.
Wtórne utonięcie – pierwsza pomoc
Każdą osobę, która ma za sobą incydent w postaci zachłyśnięcia się płynem, trzeba obserwować przez 72 godziny, gdyż w tym czasie może rozwinąć się obrzęk płuc. W przypadku dzieci należy się upewnić, że cała woda została wykrztuszona lub przełknięta. W tym celu można położyć dziecko z głową ułożoną niżej niż tułów i rytmicznie uderzać je w okolicę międzyłopatkową – tak jak przy zakrztuszeniu i zadławieniu.
W przypadku wystąpienia pierwszych objawów suchego utonięcia lub później obrzęku płuc, trzeba wezwać pomoc medyczną lub natychmiast przetransportować chorego do szpitala. W przypadku dzieci nie wolno pozwolić na to, aby dziecko zasnęło, gdyż nawet we śnie może dojść do zatrzymania akcji serca, a trudniej wtedy będzie to zauważyć. Przy obrzęku płuc chory powinien siedzieć, a nie stać czy leżeć. Trzeba mu też zapewnić dostęp do świeżego powietrza.
Leczenie obrzęku płuc odbywa się w szpitalu. Polega na podawaniu tlenu i leków moczopędnych, które pomagają zmniejszyć obrzęk. Czasami niezbędne jest podłączenie chorego do respiratora.
Przeczytaj też: