Kordian to dramat romantyczny, który po raz pierwszy ukazał się w 1834 roku. Juliusz Słowacki pisał swe dzieło w Genewie. Tworząc, nawiązywał do aktualnych problemów Polaków, zarówno politycznych jak i moralnych. Przeczytaj streszczenie Kordiana, by wykorzystać znajomość lektury podczas sprawdzianu, egzaminu lub pisania rozprawki.
Spis treści:
Na podstawie powyższych punktów możesz spróbować samodzielnie ułożyć mniej lub bardziej szczegółowe streszczenie Kordiana.
Jak w kilku zdaniach przestawić, o czym jest Kordian? To historia młodzieńca, który po nieudanej próbie samobójczej rusza w podróż i przechodzi przemianę. Już nie jest apatycznym, nieszczęśliwie zakochanym romantykiem, a pełnym gotowości do działania i poświęceń Polakiem. Postanawia, że to on będzie tym, który zabije cara, ciemiężcę narodu polskiego. Plan ten jednak nie udaje się, a Kordian zostaje skazany na śmierć. Decyzja o ułaskawieniu dociera w chwili, gdy pada rozkaz wystrzału. Tak kończy się utwór.
Już na podstawie tego krótkiego streszczenia Kordiana możesz nawiązać do utworu, pisząc rozprawkę na temat miłości, patriotyzmu, zbrodni czy przemiany bohatera.
Jest noc sylwestrowa 1799 roku (wiek XVIII tej nocy zmieni się w wiek XIX). Diabły i czarownice zbierają się w chacie czarnoksiężnika Twardowskiego. Szatan oznajmia, że zbliża się wielki moment dla pewnego narodu (Polaków). Z wielkiego kotła wychodzą kolejno – stworzone przez samego szatana – ważne dla historii Polski postacie. Ich opisy wskazują, że są to:
Spotkanie przerywają aniołowie, którzy przeganiają diabły i czarownice. Archanioł prosi o zmiłowanie nad Polską.
W tej części występują Trzy Osoby:
(Należy zauważyć, że autor prologu przeciwstawia się koncepcji poetyckiej swego największego rywala, Adama Mickiewicza).
Kordian snuje rozważania na temat swego charakteru i usposobienia.
Następnie słucha trzech bajek, które opowiada sługa Grzegorz:
Kordian rozmawia z ukochaną Laurą. Kobieta jest starsza od niego i traktuje go raczej jak syna niż obiekt uczuć erotycznych. Po odjeździe Laury i Grzegorza Kordian wyjawia zamiar popełnienia samobójstwa.
Laura ma wyrzuty sumienia, że potraktowała Kordiana szyderczo. Niepokoi się o chłopaka. Od Grzegorza dowiadujemy się, że Kordian próbował się zabić.
Ten akt nie dzieli się na sceny – Kordian odbywa podróż po różnych miejscach Europy (ostatnie z nich to szczyt Mont Blanc, gdzie wygłasza swój słynny monolog).
Polska Winkelriedem narodów!
Co to znaczy? Winkelried był szwajcarskim bohaterem z czasów średniowiecza. Według legendy, podczas bitwy Szwajcarii i Austrii, skierował całą uwagę i ostrza wrogów na siebie. Zginął, lecz po tym wydarzeniu jego kraj był bliższy zwycięstwa. Polska jako Winkelried narodów ma być krajem, który cierpiąc i ginąc, pokaże Europie, że walka o wolność jest najważniejsza.
Po skończonym monologu na Mont Blanc bohater na chmurze udaje się do Polski.
Warszawa, plac przed Zamkiem Królewskim. Tłum oczekuje na przybycie cara. Dla wielu zebranych jego koronacja na władcę Polski to okazja do tańców i pijaństwa.
W warszawskiej katedrze św. Jana Konstanty zostaje koronowany na króla Polski i przysięga respektować konstytucję.
Ponownie plac przed Zamkiem Królewskim. Szlachcic (jeden z widzów spośród tłumu) stwierdza, że car nie dotrzyma wierności konstytucji. Szewc (inny widz) uważa, że lepiej skupić się na tym, co tu i teraz. Widział jak podczas rozganiania zebranych potrącona przez księcia Konstantego kobieta upuściła dziecko z rąk.
Na ulicach stoją beczki z winem, by wszyscy mogli uczcić koronację księcia Konstantego. W pewnym momencie słychać śpiew Nieznajomego, który zachęca, by tłum pił, a w tym czasie ktoś wreszcie zemści się na carze.
Spotkanie spiskowców w podziemiach warszawskiego kościoła św. Jana. Spiskowcy przeprowadzają głosowanie dotyczące zamordowania cara i jego rodziny, w którym opowiadają się „za” lub „przeciw”. Zdania są podzielone. Kordian postanawia poświęcić własne życie dla dobra ojczyzny i rodaków. Wie, że jako carobójca nie ma szans na ucieczkę.
Kordian przechodzi przez komnaty królewskie i kieruje się do sypialni cara. W jego głowie toczy się walka między obowiązkiem moralnym a instynktem samozachowawczym – walka Strachu i Imaginacji. Wyczerpany Kordian mdleje u progu sypialni cara. Hałas budzi władcę, który rozkazuje rozstrzelać Kordiana. Przedtem żąda jednak, by sprawdzono, czy jest obłąkany.
Szpital dla obłąkanych. Do Kordiana przychodzi szatan pod postacią Doktora. Pokazuje mężczyźnie dwóch chorych psychicznie pacjentów (jeden uważa się za krzyż, na którym skonał Chrystus, drugi – z uniesioną ręką jest pewny, że właśnie na jego dłoni opiera się świat). Szatan chce w ten sposób przekonać Kordiana, że wiara w nadludzką moc jednostki to domena wariatów.
Rozmowę Kordiana z Doktorem przerywa wejście cara, księcia i ich żołnierzy. Doktor znika w popłochu. Egzekucja Kordiana ma się odbyć na Placu Saskim.
Plac Saski. Książę Konstanty grozi Kordianowi okrutną śmiercią. Każe mu dosiąść konia i przeskoczyć przez wysoką górę z ustawionych w kształt piramidy karabinów zakończonych bagnetami. Kiedy Kordian wykonuje polecenie, na rozkaz władcy zostaje przeprowadzony do celi. Car rozkazuje, by sąd wojskowy wydał na Kordiana wyrok śmierci.
Cela klasztorna zmieniona w więzienie. Główny bohater spowiada się, przygotowując się na śmierć. Podkreśla walor ofiary i samozaparcia oraz nawiązuje do bohaterskiej przeszłości narodu. Żegna się z Grzegorzem.
Książę prosi cara o ułaskawienie Kordiana. Padają argumenty natury politycznej, a następnie osobistej. Car pod naciskiem brata ustępuje, podpisuje ułaskawienie Kordiana, które zostaje wysłane na miejsce egzekucji.
Przed śmiercią Kordian zostaje pozbawiony szlachectwa. Między ludźmi toczą się rozmowy dotyczące egzekucji. Na miejsce dociera adiutant księcia z ułaskawieniem dla Kordiana, lecz oficer, który dał znak do wystrzału, nie widzi go... W tym miejscu dramat się kończy.
Juliusz Słowacki pisał dramat, gdy przebywał w Genewie (w roku 1834). Utwór ten był osobistym rozrachunkiem z tym, co czuł naród polski po upadku powstania listopadowego (1830). Tytułowy bohater wyraża krytyczny głos autora wobec przebiegu powstania listopadowego. W Kordianie obecna jest również polemika Słowackiego z Mickiewiczem – w czasach powstawania utworu Słowacki nie krył, że w wielu aspektach nie zgadza się z postawą swego największego rywala.
Ważnym uzupełnieniem streszczenia krótkiego i szczegółowego są opisy postaci występujących w dziele.
Zobacz także:
Dziady cz. III to utwór, który powstał w 1832 roku. Jest to ostatnia część cyklu Dziadów . W przeciwieństwie do części II i IV akcja dramatu nie dzieje się w Zaduszki i trwa dłużej niż jeden dzień. Spis treści: Dziady cz. III – plan wydarzeń Dziady cz. III – streszczenie Geneza utworu Dziady cz. III Dziady cz. III – opis bohaterów Dziady cz. III – plan wydarzeń Przemiana Gustawa w Konrada. Spotkanie wigilijne w celi Konrada. Rozmowy o aresztowaniach przyjaciół. Pieśń zemsty Konrada. Mała Improwizacja. Wielka Improwizacja. Egzorcyzmy księdza Piotra. Widzenie Ewy. Widzenie księdza Piotra. Sen Senatora. Historia Cichowskiego. Plany zabicia Rollinsona. Przepowiednia księdza Piotra. Bal u Senatora. Śmierć Doktora porażonego piorunem. Spotkanie księdza Piotra i Konrada. Przybycie upiorów. Podróż więźniów w głąb Rosji, przybycie do Petersburga. Spotkanie Pielgrzyma z mieszkańcem miasta. Przegląd wojska. Przepowiednie Oleszkiewicza. Dziady cz. III – streszczenie Scena I (tzw. scena więzienna) W celi więziennej śpi mężczyzna. Stoi nad nim anioł, który przepowiada mu wolność. Więzień budzi się. Nie wierzy w słowa anioła. Przecież to niemożliwe, by w zniewolonym kraju zaznał prawdziwej wolności. Mężczyzna postanawia, że żywy, zostanie dla ojczyzny umarły i zmienia imię: odtąd nie jest Gustawem a Konradem. Data jego śmierci jako Konrada i narodzin jako Gustawa to 1 listopada 1823. Scena II Wielka Improwizacja Jest dzień Wigilii. Cela Konrada jest największa, więc to właśnie w niej...
Dramat „Wesele” inspirowany jest autentycznymi zdarzeniami weselnymi. Młoda para — krakowski poeta Lucjan Rydel i prosta dziewczyna Jadwiga Mikołajczykówna naprawdę pobrali się 20 listopada 1900 roku. Utwór Wyspiańskiego nie jest jednak zwyczajnym sprawozdaniem z przyjęcia weselnego (choć Wyspiański rzeczywiście w nim uczestniczył). W napisanej przez niego sztuce wydarzenia rozgrywają się bowiem na dwóch planach – realistycznym i fantastycznym. Przeczytaj streszczenie, by utrwalić sobie wszystko, co warto wiedzieć na temat „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego. Dla pełnego zrozumienia dołączamy też plan wydarzeń. Jeśli nie pamiętasz, kto jest kim w „Weselu” – sprawdź opis bohaterów. Spis treści: „Wesele” – plan wydarzeń „Wesele” – streszczenie krótkie „Wesele” – streszczenie szczegółowe Geneza utworu „Wesele” „Wesele” – opis bohaterów „Wesele” – plan wydarzeń Rozmowy gości weselnych w chacie. Pojawienie się Racheli. Rozmowa Poety z Gospodarzem. Kłótnia Żyda z Czepcem. Zaproszenie duchów przez młodą parę. Przybycie Chochoła. Przybycie Rycerza, Hetmana, Stańczyka i Upiora. Misja Jaśka. Koniec wesela. Rozmowy gości. Rozmowa Poety i Panny Młodej. Przybycie Jaśka bez złotego rogu. Chocholi taniec. „Wesele” – streszczenie krótkie We wsi Bronowice odbywa się wesele Lucjana Rydla i Jadwigi Mikołajczykówny. Późnym wieczorem do chaty przybywają duchy, które zostały zaproszone przez państwa młodych za namową Racheli (Żydówki, córki karczmarza). Pierwszy zjawia się Chochoł, który zapowiada, że wkrótce przybędą kolejne duchy. Gościom weselnym ukazują...
Napisany przez Williama Szekspira „Makbet” jest ponadczasową przestrogą dla wszystkich, którzy marzą o władzy i chcą dojść do niej za wszelką cenę. Przeplatające się w słynnym dramacie motywy cierpienia i szaleństwa ukazują nieuniknione tragiczne konsekwencje takich dążeń. Spis treści: „Makbet”: plan wydarzeń „Makbet: streszczenie krótkie „Makbet”: streszczenie szczegółowe z podziałem na sceny i akty Geneza i gatunek „Makbeta” „Makbet”: opis bohaterów „Makbet”: plan wydarzeń Zwycięstwo armii Dunkana (króla Szkocji) w bitwie pod Forres (w dużej mierze dzięki Makbetowi i jego przyjacielowi, Bankowi). Przepowiednia trzech czarownic (Makbet – królem Szkocji, Banko – ojcem królewskiego rodu) Przyjazd Dunkana do zamku Makbeta. Zamordowanie Dunkana podczas snu (Makbet – królobójcą podjudzanym przez żonę, lady Makbet). Obarczenie winą strażników królewskiej komnaty i żałoba. Obawa następców tronu o swoje życie. Plan zamordowania Banka i jego syna Fleanca – śmierć Banka, ucieczka Fleanca. Początki obłędu Makbeta. Druga przepowiednia trzech czarownic (mowa o ośmiu królach Szkocji i klęsce Makbeta, ruszającym się lesie Birnam i dziwnym rycerzu nienarodzonym z kobiety). Makbet zabójcą żony i dzieci lorda Makdufa oraz zdobywcą jego zamku. Plan przywrócenia Szkocji prawowitego władcy oraz bezpieczeństwa kraju (przy pomocy króla Anglii) Szaleństwo, a następnie samobójstwo Lady Makbet. Bitwa wojsk szkockich i angielskich pod zamkiem Dunzynan. Śmierć Makbeta z ręki Makdufa (zgodna z przepowiednią, Makduf nie został zrodzony z kobiety, bo przyszedł na świat przez cesarskie cięcie). Malkolm nowym władcą Szkocji....
