Co może (ale nie musi) wydarzyć się po cesarce? Oto co powinnaś wiedzieć

Cesarskie cięcie jest czasem jedynym sposobem, aby dziecko mogło przyjść na świat – warto jednak wiedzieć, że taki zabieg niesie ze sobą ryzyko komplikacji i powikłań. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) rekomenduje, aby cesarskim cięciem kończyło się nie więcej niż 15 proc. porodów, tymczasem w Polsce rodzi się w ten sposób już około 40 procent dzieci.

Jakie są komplikacje po cesarskim cięciu?

Cesarskie cięcie potocznie nazywa się zabiegiem, jest to jednak operacja, podczas której dochodzi do przecięcia powłok brzusznych i macicy. Z tego względu wielu lekarzy przekonuje, że podstawą do przeprowadzenia operacji są konkretne wskazania do cięcia cesarskiego. Po cesarce u kobiet mogą wystąpić następujące powikłania pooperacyjne:

większe prawdopodobieństwo dłuższego pobytu w szpitalu (sama cesarka nie boli, ale bolesna jest rana, a szwy mogą ciągnąć się przez kilka miesięcy. Utrudniać życie młodej mamie może też utrzymujący się tygodniami ból w miednicy mniejszej);
po zabiegu na zawsze pozostanie blizna na podbrzuszu;
opóźnienie karmienia piersią (pokarm pojawia się później niż po porodzie naturalnym, ale karmienie piersią po cesarce jest możliwe);
ryzyko krwotoku i zainfekowania rany;
ryzyko uszkodzenia innych narządów wewnętrznych (pęcherza, jelit, naczyń krwionośnych w macicy, moczowodów);
ból w miednicy mniejszej (czasem jest długotrwały, powodują go blizny pooperacyjne i zrosty);
gorsze samopoczucie psychiczne i problemy emocjonalne (według danych Fundacji „Rodzić Po Ludzku” kobiety, które miały cesarskie cięcie, gorzej oceniają swój poród od tych, które urodziły drogami natury);
powstawanie zrostów, gdy rana goi się nieprawidłowo. Zrosty po cesarce pojawiają się nie tylko w miejscach, gdzie wykonano cięcie, również w jego okolicy. Miewa je około 50 proc. kobiet;
mogą pojawić się trudności z zajściem w kolejną ciążę (dzieje się tak, kiedy na skutek zrostów doszło do niedrożności jajowodów czy endometriozy);
większe ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej;
niedrożność jelit (u kobiet, które urodziły przez cesarskie cięcie, może dojść do skrętu i zatkania jelit spowodowanego bliznami pooperacyjnymi i zrostami. Jest to stan zagrażający życiu);
na skutek poważnych powikłań operacyjnych po cesarskim cięciu zgon matki i dziecka podczas cesarskiego cięcia zdarza się 2–3 razy częściej niż przy porodzie naturalnym (ale zdarza się to bardzo rzadko);
częstym powikłaniem po cesarskim cięciu jest przepuklina. Na szczęście dzięki stosowaniu się do zaleceń lekarza można jej uniknąć. Tuż po urodzeniu dziecka należy się oszczędzać i uważać na ranę po nacięciu;
częściej pojawia się depresja poporodowa.

Powikłania po cesarskim cięciu dotyczą także dzieci:

przez zabieg może ucierpieć psychika maluchów. Według licznych badań ogromny wpływ na malucha ma szybki i bezpośredni kontakt z matką po urodzeniu. Dzieci urodzone przez cesarskie cięcie długo są tego kontaktu pozbawione;
dzieci urodzone w wyniku cesarskiego cięcia mogą mieć problemy z oddychaniem, większą skłonność do infekcji dróg oddechowych i większe ryzyko astmy w późniejszym wieku.

Wśród kobiet coraz bardziej popularna jest cesarka na życzenie, czyli bez wskazań medycznych. Ciężarne, które ją rozważają, boją się wysiłku i bólu, który towarzyszy porodowi naturalnemu. Przekonuje je również to, że mogą same ustalić konkretny termin rozwiązania. Oficjalnie ciężarne nie mają jednak możliwości decydowania, w jaki sposób urodzą. Decyzje zawsze powinien podejmować lekarz, a przyszła mama musi być świadoma, że operacja, jaką jest cesarka, wiąże się z ryzykiem powikłań.

Zobacz też:

Jakie są komplikacje po cesarskim cięciu?

Zobacz także