5 niepokojących objawów przy nauce chodzenia

1 z 5

Dziecko nie chodzi

Dziecko jeszcze nie chodzi

Większość dzieci zaczyna swoja przygodę z chodzeniem między 12. a 15. miesiącem życia dziecka, ale są i takie, które pierwsze kroki stawiają w wieku 10. lub 18. miesięcy. Jeżeli dziecko skończyło rok i nie chodzi - nie ma powodów do obaw. W tym wieku powinno sprawnie przemieszczać się na czworakach. Dzieci, które później zaczynają chodzić, bardzo szybko nadrabiają zaległości w stosunku do swoich kolegów i są tak samo sprawne jak reszta dzieci w tym samym wieku.

Co możesz zrobić? Zachęcaj dziecko (ale nie zmuszaj!) do prób wstawania, pozwalaj się chwycić za twoje ręce, szczebelki łóżeczka, asekuruj. Unikaj chodzika, bo może być przyczyną opóźnienia nauki chodzenia. Zaniepokoić powinno cię, jeśli malec w tym wieku nawet nie próbuje wstawać.

Czytaj też: Gdy dziecko zaczyna chodzić... 9 rad na najczęstsze problemy

2 z 5

Płaskie stopy

Dziecko ma płaskie stopy

We wczesnym dzieciństwie płaskostopie nie jest powodem do zmartwień - kości i stawy są jeszcze bardzo giętkie, a mięśnie wzmacniające je jeszcze nie w pełni rozwinięte, wzmocnią się z czasem. Dodatkowo warstewka tłuszczyku skutecznie ukrywa jakiekolwiek wyżłobienie.

Co możesz zrobić? Nie denerwuj się, bo płaskostopie w pierwszych trzech latach życia dziecka jest całkiem normalne. Nie próbuj wkładać maluchowi butów ortopedycznych. Pozwól biegać boso, ale tylko po miękkim podłożu (piasek, trawa, dywan). Jeżeli bardzo się niepokoisz, wybierz się do lekarza.

Zobacz też: 5 oznak, że dwulatek rozwija się prawidłowo

3 z 5

Dziecko chodzi niezdarnie

Dziecko chodzi niezdarnie i często upada

Na początku jest to zupełnie normalne - dziecko dopiero uczy się chodzenia, będzie się kołysało, podpierało i upadało. Częściowo jest to skutek braku doświadczenia w utrzymaniu równowagi i koordynacji. Poza tym roczne dzieci nie widzą wyraźnie tego, co jest tuż przed nimi i nie potrafią skoncentrować się na jednej rzeczy.

Co możesz zrobić? Uważaj, żeby maluch się nie poobijał - niech chodzi po dywanie, wykładzinie, karimacie, pisaku. Dbaj, by dziecko chodziło w skarpetkach z antypoślizgowym spodem. Zapobiegając upadkom, nie wkładaj dziecka do kojca, nie ograniczaj mu przestrzeni życiowej. Dziecko musi upaść, żeby nauczyło się chodzić. Nie roztkliwiaj się nadmiernie i nie przeżywaj bardzo upadków - maluch może się przestraszyć, że stało się coś złego i zacznie bać się chodzenia.

Czytaj też: 10 powodów, dlaczego dziecko nie chce spać

4 z 5

Dziecko stawia stopy do środka

Jeśli to początek przygody z chodzeniem, to normalne, tak jest dziecku łatwiej. Niektóre dzieci przez długie lata stawiają stopy lekko do wewnątrz - jeśli nie powoduje to bólu, nie należy się martwić.

Co możesz zrobić? Idź z dzieckiem do lekarza, jeśli w ciągu kilku miesięcy ustawienie stópek się nie zmieni lub utrudnia chodzenie, bieganie lub powoduje ból. A także gdy w czasie spoczynku paluszki nie są skierowane na wprost lub oglądane od spodu stópki mają kształt półksiężyca (paluszki do wewnątrz).

Czytaj też: Bilans dwulatka - rozwój dziecka do 2. roku życia

5 z 5

Dziecko chodzi na palcach

Wiele dzieci w ten sposób zaczyna swoją przygodę z chodzeniem - łatwiej im tak utrzymać równowagę. Zwykle do drugiego roku życia sprawa się normuje i dziecko dotyka całą stopą podłoża.

Co możesz zrobić? Jeśli dziecko chodzi na palcach przez wiele miesięcy od rozpoczęcia chodzenia, porozmawiaj o tym z lekarzem.

Czytaj też: 23 pomysły na szalone zabawy ruchowe