Jak nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania?
Jeśli zastanawiasz się, jak nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania, możliwości są dwie: albo masz niemowlę, które chciałabyś od początku przyzwyczajać do samodzielnego zasypiania, albo masz kilkulatka, który nie chce sam zasypiać. Sprawdź, jak nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania w zależności od jego wieku, ale zanim zaczniesz naukę, ustal, czy twoje dziecko (i ty też) jest już na to na pewno gotowe.
- Maria Nielsen
Na początek fakt dotyczący zasypiania dzieci: każde dziecko jest inne i trzeba to zaakceptować. Niektóre maluchy od niemowlęctwa zasypiają same, inne nawet w wieku kilku lat mają problem, by sypiać we własnym łóżku i w samotności.
Nie ma jednej recepty na to, jak nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania ani wieku, w którym powinno to nastąpić. Trzeba się z tym pogodzić. Do samodzielnego zasypiania dziecko mu dojrzeć.
Spis treści:
- Jak nauczyć niemowlę samodzielnego zasypiania
- Jak nauczyć roczne dziecko samodzielnego zasypiania
- Jak nauczyć kilkulatka samodzielnego zasypiania
- Kiedy rozpocząć naukę samodzielnego zasypiania
Jak nauczyć niemowlę samodzielnego zasypiania?
Zanim odpowiemy na często zadawane przez rodziców pytanie, jak nauczyć dziecko zasypiania, radzimy, by najpierw skupić się na dwóch innych kwestiach. Nim odłożysz wieczorem dziecko do łóżeczka z postanowieniem nauczenia go samodzielnego zasypiania, wypracuj dwie rzeczy:
- stały rytm dnia
- wieczorne rytuały.
Stały rytm dnia sprawia, że dziecko czuje się bezpieczne, jest więc spokojne. Z kolei wieczorne rytuały są sygnałem, że zbliża się czas nocnego odpoczynku. Do tych rytuałów może należeć np.:
- wieczorne karmienie,
- kąpiel,
- wieczorna sesja przytulania przy spokojnej muzyce, aby wyciszyć dziecko.
Zanim odłożysz dziecko do łóżeczka, upewnij się, że nic nie będzie go drażnić. Dziecko, które idzie spać, nie może być głodne ani spragnione, w domu nie może być głośno, a w pokoju, w którym ma zasypiać, nie powinno być ani za zimno, ani za ciepło, dobrze też, by okna były zasłonięte, aby panował mrok lub półmrok.
Po odłożeniu dziecka do łóżeczka, chwilę przy nim pozostań. Możesz zaśpiewać maluchowi kołysankę lub po prostu pogłaskać go po główce. Gdy dziecko będzie spokojnie leżało, uśmiechnij się do niego, szepnij dobranoc i wyjdź.
Gdy niemowlę płacze
Jeśli dziecko zacznie płakać, zareaguj – nie wolno zostawiać dziecka samego, aż zaśnie, bo będzie czuło się porzucone. Wejdź do pokoju i spróbuj je uspokoić, najpierw głosem, później dotykiem.
Jeśli dziecko siedzi, zamiast leżeć, delikatnie ułóż je w łóżeczku. Gdy się uspokoi, znowu wyjdź. Uspokajając maluszka, nie wyjmuj go z łóżeczka – chodzi o to, aby dziecko zaakceptowało, że powinno pozostać w łóżeczku. Po kilku podobnych wieczorach dziecko powinno zacząć zasypiać samodzielnie. Jeśli tak się nie dzieje, dziecko długo i mocno protestuje, z nauką samodzielnego zasypiania trzeba jeszcze trochę poczekać.
Przygotuj się na nocne pobudki dziecka
Dziecko zapewne przebudzi się po kilku godzinach i zacznie płakać. Może domagać się piersi albo po prostu przytulić się do mamy. Jeśli dziecko jest głodne, musisz je nakarmić. Jeśli tylko potrzebuje bliskości, możesz potrzymać je za rączkę, pogłaskać po czole i posiedzieć przy nim, aż uśnie.
Jak nauczyć roczne dziecko samodzielnego zasypiania
Osobny pokój to dobre rozwiązanie dla co najmniej rocznego dziecka, który zdecydowanie rzadziej się budzi. Wybierz różne przedmioty, które twój maluch skojarzy ze spaniem (np. ciepłą kołderkę, nocną lampkę), a potem przygotuj coś zupełnie nowego, co od tej pory będzie mu zawsze towarzyszyło podczas zasypiania i gdy się obudzi. Może to być np. przytulanka, kolorowa poduszeczka lub kocyk.
Przygotowanie do snu
Zanim nadejdzie czas na odłożenie dziecka do łóżka, wykonuj wszystkie czynności należące do waszego wieczornego rytuału. W końcu połóż dziecko do łóżeczka. Ułóż obok niego nową przytulankę, kocyk lub poduszkę – to, co od tej pory będzie towarzyszyło maluchowi każdej nocy.
Gdy dziecko od razu siada lub wstaje, pozwól mu na to. Przygotuj się też na gwałtowny sprzeciw. Dziecko w tym wieku trudno będzie zaakceptować taką przeprowadzkę. Głaszcz je czule i mów spokojnie, że od dziś razem z misiem (lub inną przytulanką) będzie spał w swoim łóżeczku. Maluch nie musi jeszcze rozumieć wszystkich słów mamy, ważny jest ton twojego głosu – czuły, ale zdecydowany. Po krótkim czasie pożegnaj maluszka czule, zgaś światło i wyjdź z pokoju, zostaw jednak lekko uchylone drzwi.
Co robić w razie protestów?
Maluch prawdopodobnie po twoim wyjściu będzie cię wołał, płakał, krzyczał i tupał, bo będzie chciał się do ciebie przytulić. Oczywiście nie możesz go w takiej sytuacji zostawić samego. Musisz do niego wrócić, by nie czuł się opuszczony i porzucony. Pogłaszcz maluszka pocieszająco, wyszepcz: „Bardzo cię kocham. Masz tu swojego misia. Śpijcie razem w swoim łóżeczku”. Możesz też delikatnie pobujać dziecko w łóżeczku lub zanucić mu którąś z kołysanek dla dzieci.
Zastanów się też, czy nie lepiej, by do dziecka zajrzał tata – zwykle nie kojarzy się dziecku z usypianiem, może maluszkowi łatwiej będzie przy nim usnąć. Kiedy dziecko się uspokoi, znów wyjdź i wróć, jeśli zapłacze.
Przygotuj się, że tobie też będzie ciężko, zwłaszcza że drugi i trzeci wieczór też mogą być jeszcze przepłakane, ale potem powinno już być lepiej. Jeśli dziecko mocno protesuje mimo kikudniowych prób, być może nie jest jeszcze gotowe na samodzielne zasypianie.
Jak nauczyć kilkulatka samodzielnego zasypiania?
Do nauki samodzielnego zasypiania 2-latka można zastosować te same reguły, co w przypadku roczniaka. Od 3 roku życia można już zadziałać nieco inaczej. Najpierw przygotuj grunt pod naukę, tłumacz, że „duże” dzieci zasypiają w swoich łóżeczkach i w swoich pokojach. Za przykład możesz dać dziecku nieco starszego kuzyna, który już to potrafi i w czasie rodzinnego spotkania porozmawiacie z nim o tym?
Spraw, aby nauka zasypiania była dla dziecka pozytywnym przeżyciem. Zafunduj mu nową pościel, lampkę nocną albo pluszaka-zasypiaka, który będzie dziecku towarzyszył w łóżku. Możesz też zaproponować, że do usypiania włączysz dziecku spokojną muzykę lub audiobajkę (byle spokojną!). W końcu odprowadź dziecko do łóżka, okryj je w nim kołdrą, ucałuj, powiedz „dobranoc” albo wierszyk na dobranoc i wyjść. W pokoju dziecka powinno być ciemno lub powinien panować półmrok.
Można też zamienić samodzielne zasypianie w prawdziwą atrakcję. Zbudujcie w pokoju dziecka namiot z prześcieradeł, a w nim umieśćcie materac i pościel dziecka oraz ulubione pluszaki. Lampka nocna niech świeci spoza „namiotu”. Może taki domowy biwak ułatwi maluchowi samodzielne zaśnięcie? Można spróbować.
Gdy dziecko nie chce zasnąć
Wychodzące lub wołające cię z pokoju dziecko, zachęcaj do ponownego położenia się w łóżku i zasypiania. Możesz z nim ustalić, co fajnego zrobicie kolejnego dnia i na koniec powiedzieć: spróbuj już zasnąć, to szybciej nadejdzie jutrzejszy dzień.
Zachowaj konsekwencję i spokój. Nie pozwalaj dziecku wychodzić z łóżka, czy bawić się w nim. Jeśli dziecku codziennie sprawia trudność zasypianie, zastanów się, czy nie kładziesz go do łóżka zbyt wcześnie. Może maluch ma w ciągu dnia zbyt długą drzemkę i dlatego wieczorem nie jest jeszcze zmęczony?
Kiedy rozpocząć naukę samodzielnego zasypiania
Nim przeprowadzisz dziecko do łóżeczka i podejmiesz próbę nauczenia go samodzielnego zasypiania, odpowiedz na pytania:
- Czy maluch jest zdrowy? Nawet przeziębienie nie jest dobrym czasem na wprowadzanie zmian w życiu dziecka.
- Czy dziecko czuje się bezpiecznie? Aby tak było, nie wprowadzaj w życiu malca kilku zmian naraz (np. samodzielnego zasypiania i odstawienia od piersi).
- Czy sama chcesz tej przeprowadzki? Jeśli jesteś niepewna, szybko ulegniesz protestom dziecka.
- Czy możesz poświęcić dziecku więcej czasu? To ważne, by maluch nie czuł się odrzucony.
- Częściej przytulaj dziecko w dzień – nie będzie mu tak brakowało twoich ramion w nocy.
Zobacz też: