Prawdopodobnie masz już dość obowiązków, bez względu na to, czy łączysz macierzyństwo z pracą czy koncentrujesz się wyłącznie na swoim ukochanym członku rodziny. Dlatego nie proponujemy ci żadnych dodatkowych zajęć, tylko przyjrzenie się tym, które i tak masz w swoim (i dziecka) grafiku. Zabawa, kolacja, spacer – nic nadzwyczajnego. Pomyśl, ile rzeczy robisz codziennie, zajmując się swoim dzieckiem. Nie byłoby miło wiedzieć, że czemuś służą, zamiast myśleć, że to tylko żmudne czynności, które trzeba odklepać? Podpowiadamy, którym aspektom wychowania warto się przyjrzeć i nieco inaczej je zorganizować. Cel jest taki, żeby dziecko wyrosło na zdrową i samodzielną osobę, na którą w przyszłości spojrzysz z dumą i w duchu powiesz sobie „dobra robota!”.
Dzieci kochają, gdy ktoś się nimi zajmuje. Chcą być podziwiane, chwalone i najważniejsze. Ale ileż można? Ile razy byłaś wołana, żeby popatrzeć, jak twoja córka czy syn walą patykiem w podłogę? Ile razy biłaś brawo, gdy dziecko wrzuciło/wyjęło kulkę do pudełka? Nałożyło buty (w dodatku na odwrót)? Zamiauczało jak kotek?
Z wiekiem ta potrzeba wcale nie przemija, a mamom jakoś nie ubywa obowiązków. Jeżeli nie chcesz skończyć animując 12-latka, naucz dziecko samodzielnej zabawy, kiedy jeszcze jest małe. Zostaw je w pokoju najpierw na 5 minut, potem na 10, 15 itd. Co jakiś czas przychodź i chwal, że tak ładnie się samo bawi. W ten sposób nie wychowasz dziecka, które potrafi spędzać czas tylko przed komputerem albo jeśli ktoś dorosły mu go zorganizuje.
To bardzo istotna umiejętność, bo człowiek, który ma dobre relacje z innymi ludźmi nie tylko nie jest samotny, ale też nie ma problemów z takimi rzeczami, jak znalezienie pracy czy odnalezienie się w nowym środowisku. Czasy, gdy człowiek pracował w jednym miejscu przez całe życie, bezpowrotnie minęły, więc twoje dziecko bardzo skorzysta, jeśli posiądzie tzw. „miękkie umiejętności”.
Z tego powodu warto rozwijać inteligencję emocjonalną dziecka – ustal jasne zasady zachowania i je egzekwuj, ucz dziecko szacunku do innych i współpracy z innymi, nazywaj własne i dziecka emocje. To tylko skrótowe pomysły na rozwijanie inteligencji emocjonalnej – więcej czytaj tutaj.
Jeśli uważasz, że taki kulinarny trening to chwyt, który służy głownie rodzicom, masz rację... w połowie. Dziecko, które je normalne, pełnowartościowe posiłki, raczej nie będzie miało problemów z otyłością, a w przyszłości spokojnie pojedzie z kolegami na obóz i nie zasłabnie z niedożywienia. Jedzenie ma wartości odżywcze, ale też wymiar społeczny. Posiłek to czas spędzany razem przy stole i nikt nie lubi jeść w towarzystwie kapryśnego dziecka, które krzywi się na widok wszystkiego, co znajdzie na talerzu. O wiele przyjemniej jest jeść z kimś, kto potrafi cieszyć się jedzeniem.
Dlatego od małego przyzwyczajaj dziecko do wszystkich smaków. Nie ustępuj przy pierwszym sprzeciwie – niech dziecko zje chociaż odrobinkę chłodniku, ryby, szparagów. Jeżeli nie masz pewności, czy już możesz wprowadzić do diety poszczególne składniki, skorzystaj z naszej encyklopedii żywienia dziecka.
Wyręczanie dziecka w obowiązkach domowych, które spokojnie mogłoby wykonywać samo, to zdecydowanie zły pomysł. Nie mówiąc o tym, że z czasem stanie się to naprawdę frustrujące. Jest wiele czynności, w których może pomóc rodzicom już 2-latek, a tym bardziej starsze dziecko. Odkładanie zabawek na miejsce, podlewanie kwiatków, ścieranie kurzu ze stoliczka to tylko przykłady.
Na pewno sama wymyślisz jakie „obowiązki” są na tyle bezpieczne i łatwe, że dziecko może je samodzielnie wykonać. Pamiętaj, żeby z wiekiem je dziecku nieco rozszerzać – zgodnie z jego możliwościami. Tak nauczysz je podstawowej odpowiedzialności za wasz dom. Zacznij już dziś wieczorem – nie sprzątaj sama zabawek, niech dziecko ci pomoże.
Małe dzieci i tak są ruchliwe, wiemy to bardzo dobrze. To nic złego! Dbaj o to, żeby nie zatraciły tej naturalnej potrzeby, bo przedszkole i szkoła mają magiczną moc zamieniania jej w wieczne znudzenie i niechęć do sportu. Nie dopuść do tego! Od małego przyzwyczajaj dziecko do faktu, że jazda na rowerze, chodzenie pieszo, wyście na basen to normalne, codzienne zajęcia, a nie odświętne aktywności.
Na urodziny czy dzień dziecka zamiast torby żelków podaruj maluchowi trójkołowa hulajnogę, rękawki do pływania albo zabierz go na najlepszy plac zabaw w okolicy. Pokaż mu, że po zakupy się idzie, a nie jedzie samochodem. Ćwicz razem z dzieckiem. Nie zabieraj dziecka do galerii handlowej – zagraj z nim w piłkę. Ruch jest mu bardzo potrzebny teraz, gdy się intensywnie rozwija, ale też jako nawyk na przyszłość.
Czytaj też:
Etykieta za stołem Najlepszym sposobem uczenia dobrych manier przy stole jest dbanie, by maluch jadał posiłki z całą rodziną. Wtedy będzie mógł zobaczyć, co należy robić i stopniowo będzie przyzwyczajać się do odpowiedniego zachowania. Kiedy zacząć: Już półroczniaczek może używać łyżeczki i uczyć się jeść samodzielnie, chociaż oczywiście sam nie zje zupki, no i bluzeczka potem będzie nadawać się do prania. Nie oczekuj też, że będzie spokojnie siedzieć przy stole przez cały posiłek. Jak to zrobić: Angażuj dziecko podczas nakrywania stołu, pytaj je, gdzie siedzą poszczególni członkowie rodziny. Jeśli maluch nie chce jeść ze zwykłych talerzy, kup mu specjalne, kolorowe, dla dzieci, np. z Myszką Miki lub innym bajkowym bohaterem. Sprzątanie zabawek Każdy sprząta po sobie – to zasada, którą powinnaś wpoić dziecku jak najwcześniej – w przyszłości bardzo wiele wam to ułatwi... Kiedy zacząć: Już półtoraroczne dziecko może dobrze bawić się z tobą w zbieranie zabawek. Ale przygotuj się na to, że to ty będziesz inicjatorem tej zabawy, dopóki malec nie skończy czterech, pięciu lat. Jak to zrobić: Tłumacz swojemu smykowi, dlaczego porządkowanie jest ważne . Powiedz, że jego sensem jest to, by dzieci mogły znaleźć lalki czy autka, gdy będą im potrzebne. Albo że zabawki też muszą iść spać do swoich domków. Kup kolorowe pudełka, by ułatwić ich segregowanie. Magiczne słowa Dzieci najlepiej uczą się przez naśladowanie , więc zwróć uwagę, czy na co dzień sama mówisz do sąsiadów „dzień dobry”, „proszę” lub „przepraszam”. Jeśli tak, to nawet nie zauważysz, kiedy dziecko też zacznie to robić. Kiedy zacząć: Już dziewięciomiesięczne dziecko może zacząć poznawać zasady kindersztuby . Gdy nie umie jeszcze mówić, będzie tylko kiwać główką, jeśli właśnie...
Przeczytaj także, jak chronić przed otyłością niemowlę 1. Nie martw się, że dziecko smukleje Gdy przestaje być niemowlęciem, jego ciało zmienia proporcje. To normalne. 2.Przyzwyczajaj do regularnych posiłków Dziecko powinno jeść 5 posiłków dziennie: śniadanie, II śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja. Nie biegaj za nim z kanapką, nie przyzwyczajaj do ciągłego podjadania, bo nie będzie miało szansy zgłodnieć. Jeśli nie zjadło obiadu, niech poczeka na podwieczorek. 3. Nie popędzaj przy jedzeniu Maluch powinien jeść spokojnie, wszystko dokładnie żując. Badania nie pozostawiają wątpliwości: dzieci, które jedzą powoli, rzadziej są otyłe. 4. Nie zmuszaj Nie każ zjadać wszystkiego, co przygotowałaś. Pamiętaj, że małe dziecko ma mały żołądek. 5. Uważaj na napoje Nie dawaj maluchowi słodzonych, farbowanych napojów udających soki. [CMS_PAGE_BREAK] 6. Nie pocieszaj i nie nagradzaj jedzeniem W ten sposób uczy się dzieci, że na smutek, stres, zdany (lub nie) egzamin najlepsza jest czekolada albo szturm na lodówkę. 7. Uważaj na słodycze Dziecko może je jeść, ale nie codziennie i nie workami! Poproś dziadków, by swoją miłość do wnuków wyrażali inaczej niż poprzez czekoladę i inne kaloryczne frykasy. Potrawy na słodko (naleśniki itd.) przyrządzaj tylko od czasu do czasu. Nie mogą być podstawą jadłospisu. Przeczytaj, co można podarować dziecku zamiast słodyczy. 8. Karm zdrowo Stawiaj na jakość, nie ilość, wybieraj to, co wartościowe, unikaj wysoko przetworzonej żywności i pustych kalorii. Trzymaj z daleka od dań typu Fast food. Na spacery i wycieczki zabieraj kanapki i owoce, żeby nie kupować batonów i słodkich bułek, gdy zgłodniejecie. 9. Nie pozwalaj jeść przed telewizorem Posiłek to posiłek, a nie coś "przy okazji". Dobre nawyki są...
Dla swojego smyka jesteś najlepszą mamą pod słońcem . Co nie znaczy, że nie możesz czegoś zmienić... A pomoże ci to odkryć nasz test . Kto wie, może okaże się, że powinnaś... częściej chodzić z koleżankami do kina? Niemal każda z nas raz na jakiś czas dochodzi do wniosku, że mogłaby być lepszą mamą. Taką zawsze uśmiechniętą, cierpliwą, wyrozumiałą, otwartą, zawsze chętną do zabawy... Po prostu mamą idealną . Tylko że ideałów nie ma! A jakie jest prawdziwe życie? Jak najczęściej się zachowujemy jako mamy? Oto kilka typowych sytuacji. Zaznacz, jak najczęściej reagujesz. Nie ma odpowiedzi dobrych i złych. Są tylko prawdziwe. I pamiętaj, że to zabawa! Choć i tu może kryć się ziarenko prawdy :-) 1. W każdym domu jest masa czynności, które trzeba zrobić (np. sprzątanie). Do tego dochodzi jeszcze opieka nad dzieckiem. Ile czasu na nią przeznaczasz? (D) Poświęcasz dziecku cały swój czas, lecz często boisz się, że robisz to w niedostatecznie dobry sposób. Więc wieczorami czytasz książki o zabawach dziecięcych, aby rano być świetnie przygotowana do kolejnego trudnego dnia. (A) Czynności domowe wykonujesz, gdy maluch śpi, a z nim spędzasz pozostały czas. (F) Część czasu poświęcasz malcowi, ale uważasz, że w zasadzie powinien zajmować się sam sobą. (C) Właściwie to wolisz, gdy dzieckiem opiekuje się babcia. Nie masz pomysłów na zabawy, trudno jest ci się przekonać do kolejnej gry z maluchem w zielone. (E) Dzieckiem na ogół zajmuje się niania albo babcia. Twój czas z nim spędzany to zwykle kilkadziesiąt minut dziennie. (B) Część czynności wykonujesz, gdy szkrab śpi, część zaś robisz razem z nim. Nie zapominasz też o chwili dla siebie, i to niekoniecznie w czasie drzemki maleństwa. 2. Twój szkrab na placu zabaw chce się pobawić zabawką innego malucha. (E) Nie masz czasu na zajmowanie się takimi drobiazgami jak ułatwianie...
