Reklama

Wszy to pasożyty, które nie potrafią skakać, nie latają i nie pływają. Mogą jedynie dość powoli poruszać się na własnych nogach. Dlatego nie są w stanie przefrunąć ani przeskoczyć z człowieka na człowieka. Żywe wszy lub ich jaja – gnidy – mogą jednak skolonizować skórę głowy nowego żywiciela, gdy zostaną na niego przeniesione z osoby zarażonej.

Reklama

Spis treści:

Wszy nie skaczą, tylko pełzają

Wszy poruszają się ruchem pełzającym. Przemieszczają się bardzo szybko i są mistrzami kamuflażu! Dlatego trudno je znaleźć – myślimy, że dziecko nie ma wszy, chociaż wskazywałoby na to intensywne drapanie głowy, tymczasem wesz ukrywa się w najlepsze w miejscu, którego nie dostrzegliśmy.

Jeśli dziecko drapie skórę głowy, warto przejrzeć jego włosy, szukając gnid, a nie wszy. Gnidy mogą być bardzo liczne i nie poruszają się. O wszawicy mogą też świadczyć pozlepiane przy skórze kosmyki włosów (minikołtuny). Dzieje się tak, gdy dojdzie do nadkażenia i skóra wydziela surowicę i ropę, które, zasychając, sklejają włosy. U niektórych osób powiększają się węzły chłonne, co może być objawem reakcji alergicznej na ukąszenia pasożytów.

Czy dziecko zarazi się, przebywając z kimś, kto ma wszy?

Nieprawdą jest, że samo przebywanie w jednym pomieszczeniu z osobą, która ma wszy, oznacza zarażenie. Ponieważ wszy nie skaczą i nie latają, aby doszło do zarażenia wszawicą, musi dojść do bezpośredniego kontaktu włosów osoby zarażonej z włosami osoby zdrowej lub poprzez kontakt z przedmiotami, na które wszy mogły z włosów osoby chorej na wszawicę się przedostać:

  • z grzebienia,
  • z czapki,
  • z gumki do włosów,
  • z ręcznika,
  • z pościeli,
  • z ubrania.

Wszawica a higiena osobista

Wszawica może dotknąć każdego, niezależnie od tego, jak bardzo dba o higienę osobistą. Choć wszy nie skaczą, można je „złapać’’ przypadkiem, np. dotykając głową cudzej głowy, lub korzystając z przedmiotu, na którym pozostały wszy po poprzednim użytkowniku.

Do rozprzestrzeniania się wszawicy wśród dzieci najłatwiej dochodzi tam, gdzie przebywają one w większych grupach, a więc:

  • w przedszkolach i szkołach,
  • internatach, akademikach,
  • na koloniach i obozach,
  • w domach dziecka.

Tam częściej dochodzi do bezpośredniego kontaktu głowa do głowy, dzieci pożyczają sobie grzebienie, szczotki, czapki, ubrania i gumki do włosów, kładą się na cudzej pościeli lub przykrywają kocem, na którym znalazły się wszy pochodzące od dziecka, które używało go wcześniej. To dla pasożytów idealna i jedyna okazja do tego, aby przenieść się na nowego żywiciela.

Uwaga! Wszy ludzkie nie są przenoszone przez zwierzęta. Na nich pasożytują inne gatunki wszy, które nie są zainteresowane ludzką krwią.

Zobacz też:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama