Prawdy i mity o ssaniu

Aby zapobiec krzywym zębom, nie trzeba malcowi zakładać aparatu. Często wystarcza tylko profilaktyka i wykonywanie odpowiednich ćwiczeń. Bardzo często wady zgryzu są rozpoznawane i leczone dopiero w okresie, gdy maluch gubi ząbki mleczne, a zamiast nic zaczynają wyrastać zęby stałe (czyli począwszy od szóstego roku albo nawet później). Część z nich można by jednak wyeliminować wcześniej, gdyby dziecko trafiło do lekarza ortodonty. Taki się urodziłem Niektóre maluchy przychodzą na świat z wadami rozwojowymi. Najczęstsze to rozszczepy (np. podniebienia lub wargi), zaburzenia budowy i funkcjonowania stawu skroniowo-żuchwowego (wrodzone lub nabyte np. w czasie porodu kleszczowego). Większość z nich lekarz zauważa od razu po porodzie. Wymagają zazwyczaj wieloletniego leczenia, czasami konieczna jest operacja. Jak babcia i tata Zdarzają się też dziedziczne wady zgryzu. Najczęstsze to przodożuchwie („szuflada”) i zgryz otwarty szkieletowy (stykają się ze sobą tylko tylne zęby). Jeśli w rodzinie ktoś miał taką wadę, to obserwuj malca, a gdy będzie miał cztery lata, idź z nim do ortodonty. Czasami takie wady usuwa się dopiero w wieku dorosłym, operacyjnie. Winny smoczek i palec? Większość wad zgryzu, które można zauważyć już u dwu-, trzylatka, to jednak wady nabyte. Powstają, gdy dziecko jest karmione nieodpowiednim smoczkiem, ssie „uspokajacza” lub palec, wkłada rączki do buzi. Najczęściej przyczyną jest wiele czynników szkodliwych występujących jednocześnie. Im dłużej działają, tym większe prawdopodobieństwo, że wada powstanie, utrzyma się i będzie wymagała korekcji (choć czasami rosnący organizm potrafi sam wyeliminować nieprawidłowość). Jaki smoczek dla niemowlaka - sprawdź opinie o produktach Najczęstsze wady Nieprawidłowości w budowie szczęki czy układaniu języka mogą sprawić, że dziecko będzie źle mówiło....

Choć na początku jesteś dla dziecka całym światem, to w końcu orientuje się ono, że nie możecie ciągle być razem. Wtedy przywiązuje się do rzeczy, która dodaje mu otuchy, przynosi ukojenie i zastępuje ciebie (psycholodzy nazywają ją obiektem zastępczym). Ale nie tylko. Zaspokaja ona potrzeby dotyku oraz ssania, z którymi dzieci przychodzą na świat. Przytulankom i smoczkom dzieci nadają imiona – nawet gdy jeszcze niewiele potrafią mówić. I mają one specjalne miejsca w ich sercach. Oto najważniejsze z nich: 1. Pluszowy miś Pluszak to ulubiony pocieszyciel – na trudne chwile i do zasypiania. Jest też towarzyszem zabaw. Może wcielić się w każdą postać, jaką wymyśli sobie dziecko. Gdy wyjeżdżacie daleko od domu, sama zadbaj, by zabrać przytulankę dziecka ze sobą – jeśli nie chcesz wracać po nią w połowie drogi. Nasza rada: Utrzymuj pluszaka w czystości. Ale nie pierz go przy dziecku. Widok wirującego w pralce ukochanego misia mógłby być dla dziecka szokujący. Dlatego rób to, gdy dziecko śpi. Przytulanki małych alergików zamrażaj, by pozbyć się z nich roztoczy. Sprawdź też, czy dziecko może mieć uczulenie na pluszaki 2. Ulubiony kocyk Może to być też tetrowa pielucha, którą maluch nakrywa sobie buzię, zasypiając, czy poduszeczka. Tacy pocieszyciele, choć mało atrakcyjni z wyglądu, potrafią służyć dzieciom nawet do końca przedszkola. Choć starsze dzieci używają ich już raczej w ukryciu... Nasza rada: Zadbaj, by mieć dwa takie same kocyki lub poduszeczki. Dubler musi być jednak schowany – dasz go dziecku tylko w razie potrzeby (np. podczas prania lub gdy aktualnie używany pocieszyciel się zagubi). Jeśli będziecie używać ich na zmianę, posłużą też dłużej. Zobacz też: Bezcenna bliskość mamy z Cuski 3. Smoczek do ssania U maleńkich dzieci doskonale zaspokaja potrzebę ssania. Dla rodziców jest wybawieniem od...

Czy wiesz, że ssanie ma wpływ na rozwój fizyczny, rozwój mowy, prawidłowy zgryz i emocjonalny rozwój Twojej pociechy? Czy kupić maleństwu smoczek? I czy warto walczyć z brzydkim nawykiem ssania kciuka? Już w 15. tygodniu życia płodowego dziecko odkrywa, że może dotykać palcami warg czy językiem dłoni, a w 32. tygodniu malec trafia już paluszkiem do buzi i zapamiętale go ssie. Czasem jest to kciuk, a innym razem palec u nogi. Bywa, że intensywność ssania jest tak duża, że kiedy maleństwo się urodzi, na paluszku ma po nim wyraźny ślad! Jak widać, do opanowania sztuki ssania nie potrzeba nauczyciela. Wśród różnych umiejętności, z którymi się rodzimy jest i ta. Ale nie wszystkie dzieci w równym stopniu mają rozwinięty instynkt ssania. Psychologowie uważają, że jest on dziedziczny i przekazywany z pokolenia na pokolenie. Pamiętaj! Wcześniaki urodzone po 28. tygodniu życia płodowego, które nie są podłączone do respiratora, najczęściej karmione są sondą i dodatkowo kroplówką. Powodem jest niewykształcony odruch ssania . Nie potrafią też koordynować oddychania i przełykania. Początki nauki ssania są dla nich trudne, bo brak tej koordynacji sprawia, że szybko się męczą. Jak najwcześniej przystaw dziecko do piersi Jeszcze całkiem niedawno panowało przekonanie, że noworodek przez 24 godziny po urodzeniu powinien pościć. Dzisiaj wiadomo, że jak najszybciej po porodzie należy przystawić maleństwo do piersi , by nie straciło naturalnego odruchu ssania. Przystawiając malca do piersi i pozwalając mu ją ssać, nie tylko go karmimy, ale i łagodzimy stres związany z porodem . Bliskość i zapach mamy sprawiają, że czuje się bezpiecznie. Pamiętaj! Ze ssaniem piersi wiąże się zaspokajanie wielu potrzeb, nie tylko tej jednej związanej z głodem, ale i wielu innych: miłości, bliskości, czułości i poczucia bezpieczeństwa . Smoczek dla niemowlaka - sprawdź opinie...