Przedszkole waldorfskie (steinerowskie): czym jest, cechy, zalety i wady
Przedszkola waldorfskie, inaczej zwane steinerowskimi, są coraz bardziej popularne wśród rodziców. Czy to jednak oznacza, że są idealne dla wszystkich dzieci? Sprawdzamy, czym jest przedszkole waldorfskie, czego dziecko może się w nim nauczyć i dla jakiego przedszkolaka będzie najlepsze.
Przedszkola waldorfskie (steinerowskie) są otwarte jedynie kilka godzin dziennie. Wynika to z faktu, że duży nacisk kładzie się na przebywanie dziecka z rodzicami. Z tego też względu czesne w przedszkolu waldorfskim nie jest tak wysokie, jak np. w przedszkolach prywatnych. Jakie jeszcze cechy przedszkoli i szkół waldorfskich (bo istnieją także steinerowskie szkoły podstawowe) sprawiają, że cieszą się ono popularnością rodziców?
Spis streści:
- Dla kogo przedszkole waldorfskie będzie najlepsze?
- Czym jest przedszkole waldorfskie (steinerowskie): program
- Cechy przedszkoli waldorfskich, czyli wady i zalety
Dla kogo przedszkole waldorfskie będzie najlepsze?
Przedszkola waldorfskie z pewnością są bardzo przyjaznym miejscem, które docenią zwłaszcza takie dzieci, które:
- lubią być w centrum uwagi,
- do zabawy nie potrzebują plastikowych klocków, lalek czy samochodzików (w przedszkolach steinerowskich zabawki wykonane są jedynie z ekologicznych materiałów i próżno tu szukać reklamowanych w mediach zabawek wielkich firm),
- cenią stały rozkład zajęć,
- nie potrzebują telewizora, komputera ani telefonu, by świetnie się bawić,
- uwielbiają zabawę i prace twórcze (w programie nie ma tradycyjnej nauki liczenia czytania czy pisania),
- będą kontynuować naukę w szkole waldorfskiej (w tradycyjnej szkole może być im trudno się odnaleźć).
Czym jest przedszkole waldorfskie (steinerowskie): program
Program przedszkola waldorfskiego jest zgodny z zasadami pedagogiki niemieckiego filozofa Rudolfa Steinera (to od jego nazwiska pochodzi druga nazwa: przedszkole steinerowskie). Dzieci uczą się poprzez naśladownictwo i powtarzanie. Najważniejszy jest tu rytm – każda czynność ma swoje miejsce w określonym czasie (np. najpierw czytanie, potem rysowanie itp.). Maluchy bawią się zabawkami wykonanymi z naturalnych surowców (szyszki, patyczki, kasztany, muszle czy kamienie). Bardzo często też same wykonują dla siebie zabawki (np. szmaciane laleczki). Uczą się tkać, szyć, ćwicząc w ten sposób koordynację wzrokowo-ruchową, niezbędną w nauce pisania. A matematykę poznają, robiąc np. domek dla lalek (porównują wielkości, poznają figury geometryczne itp.). Takie zajęcia na pewno też doskonale rozwijają wyobraźnię, inspirują dzieci do działań twórczych. Te wszystkie zajęcia sprawiają, że część rodziców decyduje się na rekrutację do przedszkola o takim właśnie profilu.
W przedszkolach waldorfskich nie obowiązuje program nauczania opracowany przez ministerstwo. Dzieci uczą się tu tego, czego chcą się nauczyć i uczą się wyłącznie przez zabawę.
Cechy przedszkloli waldorfskich, czyli wady i zalety
Podstawowe cechy przedszkoli waldorfskich to:
- fakt, że dzieci nie uczą się tu czytania, pisania, liczenia (zgodnie z zasadą, że do 7. roku życia dziecko powinno przede wszystkim się bawić), dlatego najlepiej, by nauka w zerówce i pierwszej klasie oraz potem, kontynuowana była w szkole waldorfskiej,
- krótki czas pobytu dziecka w przedszkolu (praca zawodowa uniemożliwia rodzicom opiekę nad dziećmi wczesnym popołudniem),
- minimum nowoczesnej techniki (dziecko nie ma kontaktu nie tylko z telefonem czy komputerem, ale i np. robotami, które w innych przedszkolach cieszą się rosnącą popularnością).
Wymienione wyżej cechy przedszkoli waldorfskich uważane przez jednych za wady, dla drugich mogą stanowić główne zalety miejsca, gdzie według rodziców ich dziecko będzie miało zapewniony szczęśliwy i harmonijny rozwój. Indywidualne podejście do dziecka, szacunek do jego wyobraźni i zapewnienie mu miejsca, gdzie ma kontakt wyłącznie z przedmiotami pochodzenia naturalnego – wszystko to sprawia, że właśnie przedszkola steinerowskie dla części rodziców są tym, czym chcą obdarować swoje dzieci w pierwszych latach ich życia.
Zobacz także: