Wpływ kolegów na dziecko

Dzięki rówieśnikom mały człowiek uczy się życia: dzielenia się, stawiania na swoim, sztuki kompromisu i tysiąca innych bardzo ważnych rzeczy. Ma z kim robić kawały dorosłym, zaśmiewać się do łez, kłócić, bawić w dom albo wyścigi. Pierwsze przyjaźnie, choć nietrwałe, są cenne, bywa jednak, że przyprawiają rodziców o ból głowy. Jak postępować w trudnych sytuacjach?

Kolega dziecka czuje się zbyt swobodnie

Przyjaciel Kamila, Maciek, jest sympatycznym i wesołym chłopcem, jednak czuje się w naszym domu stanowczo zbyt swobodnie. Często zagląda do lodówki, szuflad i szafy, jest wścibski („Dlaczego tata Kamila tu nie mieszka?”), a ostatnio nawet porysował ścianę w pokoju syna. Co w takiej sytuacji powinnam zrobić? Olga

Nie pozwól, by Maciek wchodził ci na głowę, nawet jeśli robi to z wdziękiem. Spokojnie, ale stanowczo powiedz mu, że nie lubisz, gdy zagląda do szaf, i że w waszym domu nie rysuje się po ścianach. Pamiętaj, by skupić się na konkretnych zachowaniach i własnych odczuciach, a nie ocenianiu dziecka (zamiast: „Jesteś niegrzeczny”, powiedz: „Nie zgadzam się na rysowanie po ścianie, nie podoba mi się to”).

Zobacz też: Dziecko i rówieśnicy

Koleżanka dziecka kradnie pieniądze

Koleżanka mojej córki ostatnio wzięła sobie pieniądze z jej skarbonki! Weszłam do pokoju akurat w momencie, gdy wrzucała monety do kieszeni. Zapytałam więc: „Co robisz?”. A ona udawała, że nie wie, o co chodzi. Jak powinnam postąpić? Ania

Pamiętaj, że każdy ma prawo do błędów, zwłaszcza dziecko, które dopiero uczy się reguł rządzących w społeczeństwie. Nie udawaj, że nic się nie stało, powiedz na przykład, że nie bierze się niczego, co należy do innych, bez pytania, ale pozwól dziewczynce wyjść z tej sytuacji z twarzą (nie każ jej wywracać kieszeni na lewą stronę, nie wymuszaj przyznania się do winy, po prostu daj jej czas na przemyślenie i szansę na naprawienie błędu). Niezależnie od tego, jak dziewczynka postąpi, nie upokarzaj jej ani nie nazywaj jej złodziejką. Możesz ją w ten sposób naznaczyć na całe życie!

Śmieje się z dziecka

„Ulubione” koleżanki Ali naśmiewają się z niej i się z nią drażnią: wołają, żeby przyszła na huśtawkę, a potem jej na nią nie wpuszczają, albo zabierają jej laleczkę i udają, że chcą oddać, ale znów ją przed nią chowają itd. Jak pomóc córeczce? Anita

Porozmawiaj z Alą o tym, jak się czuje, gdy koleżanki tak się wobec niej zachowują. Być może sama dojdzie do wniosku, że przyjaciele tak nie postępują. Wytłumacz jej, że kiedy ktoś próbuje się z nami drażnić, najlepiej odwrócić się na pięcie i zająć czymś innym. Podpowiedz także, że nie musi zabiegać o przyjaźń tych właśnie dziewczynek. Zasugeruj dziecku, by zainteresowało się dziećmi, z którymi milej się bawi.

Zobacz też: Przedszkolne mody – ulegać im czy nie?
[CMS_PAGE_BREAK]

Wyzywa i bije dziecko

Adaś przyjaźni się z największym podwórkowym łobuzem. Marcin przeklina, bije. Kiedy uderzył chłopca, który nie chciał mu pożyczyć roweru, jego ojciec powiedział: „Należało się”. Nie podoba mi się ta znajomość, zwłaszcza że syn przejął wiele zachowań kolegi. Jak ją zakończyć? Gabriela

Wychowywanie malca w sztucznym świecie, w którym są tylko bardzo grzeczne, ładne i zdrowe dzieci z porządnych domów, nie jest dobre. Smyk powinien mieć kontakt z różnymi maluchami, także tymi, których w życiu spotkało mniej szczęścia (niekiedy można nawet pomóc cudzemu dziecku zmienić się na lepsze). Wszystko jednak ma swoje granice i czasem lepiej chronić własną pociechę, niż walczyć z wiatrakami. Adaś musi wiedzieć, że nie wolno bić, wyzywać itd. Powinien także dowiedzieć się, co sądzisz o zachowaniu Marcina. Nie musisz mówić: „Od dziś nie wolno ci się z nim bawić”. Czasem wystarczy delikatnie rozluźniać znajomość i czekać, aż skończy się w sposób naturalny. Możesz zaproponować dziecku jakieś arcyciekawe zajęcia (judo, basen). Porozmawiaj też z Adasiem i spróbuj ustalić, co mu imponuje w Marcinie. Być może to coś, czego jemu samemu brakuje – na przykład pewność siebie. Z badań wynika, że przyjaciół wśród łobuzów szukają często dzieci z zaniżoną samooceną. Jeśli tak jest w przypadku twojego syna, staraj się wzmocnić jego poczucie własnej wartości.

Staraj się być sprawiedliwa

Niełatwo zachować dystans i obiektywizm, jeśli krzywdzone jest twoje dziecko, ale gdy się to uda, można więcej zdziałać. Według psychologów społecznych skłonni jesteśmy uważać, że błędy popełniane przez innych wynikają ze złego charakteru, a nasze (oraz te, które popełniają nasze pociechy) są skutkiem splotu niekorzystnych okoliczności. Oceniając zachowanie innych dzieci, warto zastanowić się, jak byśmy postąpili, gdyby to właśnie nasz maluszek robił coś źle.

Zapobiegaj kłopotom

Lęk przed tym, że dziecko wpadnie w złe towarzystwo, dręczy nie tylko rodziców nastolatków. Co możesz zrobić, by temu zapobiec?

• Szanuj swoje dziecko, doceniaj je i okazuj mu miłość. Dzięki temu będzie wierzyło w siebie i w wartość własnej opinii na różne tematy.
• Pokazuj, co jest dobre, a co złe. Wprowadź jasne zasady i pilnuj, aby ich zawsze przestrzegało.
• Rozmawiaj i pomagaj w trudnych sytuacjach. Dziecko będzie wiedziało, że ma w tobie oparcie. To arcyważne!
• Interesuj się jego kolegami, rozmawiaj o nich, staraj się ich poznać. To pozwoli ci mieć pojęcie o tym, co dzieje się z dzieckiem.
• Ucz szacunku dla każdego człowieka. To, że nie mamy ochoty z kimś się zadawać, nie daje nam prawa do obrażania tej osoby czy przyklejania jej etykietek typu „łobuz”, „złodziej” itd.
• Pozwól wybierać przyjaciół, zabraniaj kontaktów tylko wówczas, gdy nie ma innego wyjścia.
• Reaguj. Nie pozwalaj, żeby ktokolwiek bił twoje dziecko, upokarzał albo źle traktował.

Zobacz też: Cenne wartości: koleżeństwo

Konsultacja: Beata Płażewska, psycholog dziecięcy.