Objawy sepsy: co powinno niepokoić u dzieci i dorosłych
Objawy sepsy zależą od nasilenia zakażenia organizmu. Najłagodniejsza jest sepsa. Ciężka sepsa jest poważniejszym stanem, a wstrząs septyczny zagraża życiu.
Objawy sepsy mogą być bardzo różne i zależą od tego, co wywołało zakażenie, jaki była wcześniejsza kondycja pacjenta, czy występują u niego choroby przewlekłe, jakie to choroby oraz od czasu, jaki upłynął od zakażenia do rozpoczęcia leczenia.
Objawy sepsy:
- ogólnoustrojowe
- w próbce krwi
- w parametrach hemodynamicznych perfuzji tkankowej
- w przypadku narastającej niewydolności wielonarządowej
Badania diagnostyczne w kierunku sepsy
Ogólnoustrojowe pierwsze objawy sepsy
U osoby, u której doszło do zakażenia całego organizmu, najczęściej występują niżej wymienione objawy sepsy:
- gorączka powyżej 38 stopni lub temperatura ciała poniżej 36 stopni,
- przyspieszone tętno spoczynkowe powyżej 90 uderzeń serca na minutę,
- przyspieszone tempo oddychania – powyżej 30 wdechów i wydechów na minutę,
- obrzęki,
- wysypka blednąca przy ucisku,
- nagłe zaburzenia świadomości.
Jeszcze inne mogą być objawy sepsy u dzieci.
Objawy sepsy w próbce krwi
U osoby, u której podejrzewa się sepsę, wykonuje się badania krwi. Sepsę potwierdzają:
- leukocytozę lub leukopenia – liczba leukocytów powyżej 12 000 lub poniżej 4 000,
- w rozmazie krwi występuje ponad 10 proc. niedojrzałych neutrofili,
- CRP powyżej normy,
- PCT powyżej normy,
- wzrost stężenia glukozy we krwi.
Objawy sepsy w parametrach hemodynamicznych
Parametry hemodynamiczne dotyczą funkcjonowania układu krążenia. Sepsa powoduje:
- wzrost ciśnienia krwi,
- opóźnienie powrotu włośniczkowego,
- wybroczyny,
- przekroczenie normy stężenia mleczanów we krwi.
Objawy sepsy przy niewydolności wielonarządowej
Sepsa może przerodzić się w stan zagrażający życiu. Dochodzi do tego, gdy rozwija się wielonarządowa niewydolność, czyli stan, w który różne narządy przestają sprawnie pełnić swoje funkcje. Objawami takiego stanu są:
- hipoksemia – spadek wysycenia krwi tlenem,
- zaburzenie krzepnięcia krwi,
- niesłyszalne szmery jelitowe,
- skąpomocz – zmniejszona ilość moczu,
- wzrost stężenia kreatyniny,
- wzrost stężenia bilirubiny całkowitej w osoczu do wartości powyżej 4 mg/dl.
Badania diagnostyczne w kierunku sepsy
Duże znaczenie w powodzeniu leczenia sepsy ma jak najszybsze jej zdiagnozowanie. W tym celu wykonuje się badania mikrobiologiczne, czyli posiew (z krwi, wydzielin, aspiratu oddechowego, moczu, płynu mózgowo-rdzeniowego). Dzięki niemu można stwierdzić, czy doszło do zakażenia organizmu oraz jaki drobnoustrój chorobotwórczy go zaatakował. Na wynik badania niestety czeka się 2-3 dni. Czasami w celu szybkiej diagnostyki robi się tzw. szybkie testy lateksowe.
Czasami przy podejrzeniu sepsy wykonuje się też Rtg klatki piersiowej, USG lub TK jamy brzusznej.
Aby ocenić zaawansowanie sepsy i monitorować przebieg leczenia, wykonuje się szereg badań. Są to: morfologia krwi, białko C-reaktywne (CRP), prokalcytonina (PCT), glukoza, bilirubina, kreatynina, liczba płytek krwi, INR, APTT, stężenie mleczanów, gazometria i inne.
Zobacz także:
- Prawa dziecka i jego rodziców, podczas pobytu w szpitalu
- Jak pomóc dziecku przetrwać pobyt w szpitalu