Reklama

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu dzieci leworęczne były siłą zmuszane do przestawienia się na prawą rękę. Nic dziwnego - leworęczność przez wieki, a w niektórych krajach do dzisiaj, traktowana była z uprzedzeniem i strachem. I to pomimo tego, że największe postacie w historii jak m.in. Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Napoleon Bonaparte czy Albert Einstein byli mańkutami.

Reklama

Umuzykalnieni artyści z kreatywną głową

Za leworęczne pisanie jest odpowiedzialna prawa półkula mózgu. To ona decyduje o umuzykalnieniu dziecka, jego zainteresowaniu sztuką, kreatywności, opiniach, emocjach i geniuszu. Dlatego też uważa się, że leworęczni myślą kreatywniej niż praworęczni.

Aczkolwiek badania naukowe nie wykazały prostej zależności ilorazu inteligencji od tego, czy osoba jest prawo, czy leworęczna, ale aż 20 proc. członków MENSA (stowarzyszeniem zrzeszające osoby o wysokim ilorazie inteligencji) jest mańkutami. Biorąc pod uwagę fakt, że leworęczni stanowią jedynie 10 proc. całej populacji, okazuje się, że to jednak oni mają częściej ponadprzeciętnie wysokie IQ.

Trudniej kopać piłkę prawą nogą

Dzieciom leworęcznym z pewnością trudniej się żyje w świecie, całkowicie przystosowanym dla praworęcznych. Ale dzięki temu maluchy te szybciej uczą się zaradności i pokonywania przeszkód. Dziecko leworęczne 100 razy łatwiej nauczy się posługiwać prawą ręką niż praworęczne – lewą.

Ale niestety dzieci leworęczne nie mają łatwo w osiągnięciu postępów w piłce nożnej. Łatwiej praworęcznemu chłopcu nauczyć się posługiwania lewą nogą niż leworęcznym – nogą prawą. Tak, aby przy graniu w piłkę używać obu nóg z równą maestrią.


Dzisiaj posługiwanie się głównie lewą ręką nie jest już postrzegane jako piętno, chociaż fenomen ten dalej budzi głębokie zainteresowanie – na szczęście już tylko naukowców. Mamy dla was kilka ciekawostek, mitów i przesądów związanych z leworęcznością. Większość z nich pokazuje, jak ciężkie bywa życie mańkutów.

Siłą zmuszanie do pisania prawą ręką

J

Narzędzia dla rodziców mamotoja.pl

koordynacja wzrokowo-ruchowa u niemowlaka Czytaj więcej

eszcze kilkadziesiąt lat temu leworęcznym dzieciom przywiązywano lewą rękę do tułowia, aby zmusić je do pisania prawą. Czasami nie przyjmowano ich do szkół. 60 lat temu uważano, że leworęczność oznacza też dysleksję.

Jeszcze dziś w niektórych częściach świata, szczególnie na Bliskim Wschodzie i w Azji wiele dzieci w szkole ponosi karę za posługiwanie się lewą ręką. W wielu regionach leworęczność oznacza bycie dzieckiem diabła.

Wiara do dzisiaj w zabobony

Niektóre z afrykańskich plemion znad rzeki Niger do dzisiaj nie pozwalają swym kobietom na dotykanie jedzenia lewą ręką, aby nie rzuciły na nie uroku. Mieszkańcy Nowej Gwinei nigdy nie dotykają lewym kciukiem kubków, wierząc, że mogliby zatruć zawarty w nich napar.

W Indiach mówi się, że "Należy jeść prawą ręką, gdyż wszystkie dobre rzeczy wykonuje się prawą ręką". W Islamie wszystko pochodzące z lewej ręki uważa się za nieczyste. Kilkadziesiąt lat temu w Japonii, leworęczność żony wystarczyła, aby móc się z nią rozwieść.

Buddyzm kocha lewą stronę

Na szczęście nie wszystko, co z lewą stroną związane, jest uważane w świecie wiary za złe. Dla buddyzmu lewa strona symbolizuje mądrość, dlatego podczas medytacji układa się lewą dłoń pod prawą, aby podkreślić, że mądrość to podstawa, na której należy oprzeć wszelkie duchowe praktyki.

Niestety bycie leworęcznym mocno też obciążą psychikę. Uważa się, że leworęczni żyją średnio 4 lata krócej od praworęcznych z powodu stresu, jaki na co dzień może wywoływać leworęczność – często są ofiarami wypadków, gdyż używają przedmiotów niedostosowanych do ich warunków.

Czy macie leworęczne dzieci? Napiszcie w komentarzach, jak radzicie sobie z tym w codziennych sytuacjach.

Źródło: aleteia.org, topnaj.pl

Zobacz też:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama