Obumarcie płodu to stan, w którym dochodzi do śmierci płodu. Obumarcie płodu i utrata ciąży przed 22. tygodniem ciąży nazywane są poronieniem. Jeśli do obumarcia płodu dojdzie po 22. tygodniu ciąży (a przed 37 tygodniem), jego wydalenie nazywane jest przedwczesnym porodem.
W Polsce każdego roku ok. 1700 kobiet rodzi martwe dziecko, a u ok. 40 tys. ciąża kończy się poronieniem, co w sumie daje 41 700 przypadków obumarcia płodu rocznie. Do poronienia w 50 proc. przypadków dochodzi jeszcze przed zagnieżdżeniem się zarodka lub zaraz po jego implantacji (ok. 25 proc.). Poronienie następuje czasem tak wcześnie, że towarzyszące mu krwawienie kobieta odbiera jako spóźnioną miesiączkę (taką ciążę określa się mianem ciąży biochemicznej). Szacuje się, że ze 100 zapłodnionych komórek rodzi się tylko około 30 dzieci.
Spis treści:
Do najczęstszych przyczyn obumarcia płodu i poronienia zalicza się:
Przyczyny obumarcia płodu dzieli się na matczyne, łożyskowe (także pępowinowe) i płodowe.
Do matczynych przyczyn obumarcia płodu należą m.in.:
Przyczyny łożyskowe i pępowinowe obumarcia płodu:
Wśród przyczyn płodowych są nieprawidłowości genetyczne w budowie zarodka.
Na bardzo wczesnym etapie ciąży pierwszymi objawami obumarcia płodu jest ustąpienie objawów ciąży, np. tkliwości piersi i mdłości. Później pojawiają się skurcze brzucha i krwawienie zawierające skrzepy.
W nieco bardziej zaawansowanej, ale ciągle wczesnej ciąży kobieta dowiaduje się o obumarciu płodu najczęściej podczas badania USG. Lekarz obserwuje wówczas charakterystyczne objawy obumarcia płodu:
Objawy obumarcia płodu w bardziej zaawansowanej ciąży, które może zaobserwować ciężarna:
Obumarcie płodu potwierdza się w szpitalu. Służą do tego badania USG i KTG, które pozwalają zbadać czynność serca płodu i budowę jego ciała.
Jeśli lekarze potwierdzą obumarcie płodu przed 22 tygodniem ciąży, podejmują decyzję, czy wykonać łyżeczkowanie macicy, czy czekać na samoistne poronienie lub sprowokować poronienie lekami zwiększającymi czynność skurczową macicy.
Wkrótce po poronieniu, które polega de facto, na urodzeniu martwego płodu, kobieta może wrócić do domu. W przypadku łyżeczkowania macicy, które oznacza wydobycie płodu i łożyska z jamy macicy poprzez drogi rodne w znieczuleniu ogólnym ciężarnej, kobieta zwykle pozostaje kilka dni w szpitalu.
W przypadku obumarcia płodu po 22 tygodniu ciąży lekarze prowokują poród. Gdy płód jest nieprawidłowo ułożony lub istnieją inne przeciwwskazania do porodu, wykonuje się cesarskie cięcie w celu usunięcia martwego płodu z jamy macicy.
Kobieta, której płód obumarł, ma prawo wyrazić chęć przeprowadzenia badań genetycznych, które pozwolą ustalić przyczynę obumarcia płodu oraz jego płeć. Koszty tych badań ponosi ciężarna. NFZ refunduje część badań dopiero po drugim lub trzecim poronieniu (nie refunduje jednak badań genetycznych).
Zobacz także:
Bardzo duży odsetek poronień odbywa się do 12. tygodnia ciąży. - Ilość straconych ciąż w tym okresie sięga nawet 10- 15 proc. - mówi Grzegorz Południewski, ginekolog. - Niestabilny okres w ciąży, który kończy się w 14. tygodniu związany jest z produkcją hormonów utrzymujących ciążę w organizmie kobiety. Te hormony, które produkowane były przez jajnik kobiety w ciąży , zaczynają być produkowane przez łożysko. I do tego momentu każde wahnięcie hormonu może spowodować poronienie . Dlaczego tak się dzieje, kiedy należy stosować terapię hormonalną, by zapobiec poronieniu i jakie są symptomy poronienia? - obejrzyj wideo. Chcesz zobaczyć więcej filmów o ciąży i porodzie? Zajrzyj na Youtube i Subskrybuj Babyonline.pl Wywiadu udzielił: Grzegorz Południewski, ginekolog, autor bezpłatnej aplikacji w telefonie dla kobiet po porodzie pod nazwą IQBobas (na android, iphone). Polecamy: Poronienie ciąży - najczęstsze przyczyny i pierwsze objawy Co jeść, by zmniejszyć zagrożenie poronieniem? Jakie badania zrobić po poronieniu?
var _gde_ljnlcplgtd = new Image(1,1); _gde_ljnlcplgtd.src='https://edipresse.hit.gemius.pl/redot.gif?l=8/tstamp='+(new Date()).getTime()+'/id=B8CaoerrW7MQZXxkrkLyB8ex.KkYfoxtFcv5T6stMkz.T7/stparam=ljnlcplgtd/fastid=jfyoveokqigxdkelyjbgzgnnrdln'; Poród indukowany, w przeciwieństwie do porodu samoistnego, wywoływany jest przez lekarza. Istnieje kilka metod, za pomocą których dokonuje się indukcji – może to być podanie oksytocyny, żelu z prostaglandynami albo założenie cewnika Foleya. Istnieje kilka sytuacji, gdy wywoływanie porodu jest niezbędne. Nie zawsze jednak kończy się ono sukcesem. Wówczas nie pozostaje nic innego, jak wykonanie cięcia cesarskiego. Spis treści: Kiedy przeprowadza się poród indukowany? Metody wywoływania porodu Wywoływanie porodu nie wyklucza cesarskiego cięcia Kiedy przeprowadza się poród indukowany? Przyczyn wywoływania porodu jest kilka i jak mówi dr n. med. Marian Malinowski, ginekolog położnik, można podzielić je na dwie grupy – przyczyny matki i przyczyny dziecka. Wśród powodów ze strony matki, dla których indukcja porodu jest konieczna, są: cukrzyca ciążowa , nadciśnienie, cholestaza . Powodem ze strony dziecka do przeprowadzenia porodu indukowanego może być podejrzenie makrosomii płodu, czyli schorzenia polegającego na tym, że dziecko jest większe, niż wynika to z jego wieku ciążowego. Wskazaniem do porodu indukowanego jest też tzw. poród po terminie . Decyzję o tym, czy należy wywoływać poród u danej pacjentki, lekarze podejmują indywidualnie, w zależności od tego, jak wygląda sytuacja w tym konkretnym przypadku. Metody wywoływania porodu Tak samo jak przyczyn, tak i metod indukcji porodu jest kilka, chociaż, jak tłumaczy dr Marian Malinowski, najczęstszą i najbardziej rozpowszechnioną w świadomości pacjentek metodą indukcji...
Wady letalne (letalis – z łac. śmiertelny) płodu to ciężkie zaburzenia rozwojowe, których skutkiem może być zgon wewnątrzmaciczny, samoistne poronienie lub przedwczesny poród. Jeśli dziecko z wadą letalną urodzi się żywe, występujące u niego nieprawidłowości prowadzą do śmierci w ciągu kilku godzin, dni lub tygodni. Nieliczne dzieci dożywają późnego dzieciństwa – są trwale upośledzone, nie mogą samodzielnie funkcjonować i wymagają stałej opieki paliatywnej w hospicjum perinatalnym. Spis treści: Wada letalna płodu – co to jest Rodzaje wad letalnych Wady letalne a przerwanie ciąży Jak wygląda opieka nad dzieckiem z wadą letalną Wada letalna płodu – co to jest, jak często się zdarza? Wady letalne płodu obejmują ciężkie nieprawidłowości rozwojowe lub genetyczne o złym lub niepewnym rokowaniu. Wadom letalnym nie można zapobiegać, nie można ich również leczyć – podjęte leczenie nie może zlikwidować wady lub jej skutków. Z tego względu bardzo często nie podejmuje się leczenia dziecka z wadą letalną, uznając to za tzw. uporczywą terapię, czyli przedłużanie cierpienia bez szans na poprawę stanu zdrowia. Jedynym leczeniem, jakie się prowadzi, jest leczenie paliatywne – łagodzące cierpienie. Większość ciąż, w których płód jest dotknięty wadą letalną, obumiera w naturalny sposób, jednak niektóre ciężko uszkodzone płody są w stanie przetrwać całą ciążę i poród. Z raportu opublikowanego w 2020 roku wynika, że każdego roku na terenie Unii Europejskiej w latach 2007-2017 urodziło się ok. 127 tysięcy dzieci z wadami wrodzonymi. To stanowi ok. 2,5 procenta wszystkich urodzeń. Na całym świecie z powodu poważnych wad wrodzonych każdego roku umiera w pierwszych 28 dniach życia 295 tysięcy dzieci. Najczęściej spotykanymi...
