Wiele kobiet nie lubi comiesięcznego krwawienia i gdyby mogły, pozbyły by się go z chęcią. Tym niemniej myśl, że wraz z menopauzą stracą miesiączkę na zawsze, często napawa je strachem i przerażeniem. Czy słusznie kobiety obawiają się menopauzy? Czy rzeczywiście jest się czego bać? Czy to ostateczna utrata kobiecości? Wyjaśniamy!

Reklama

Spis treści:

Co to jest menopauza

Menopauza, czyli przekwitanie, klimakterium (z gr. meno – miesiąc i pausis – przerwa, zatrzymanie) to czas, w którym u kobiety przestaje się pojawiać miesiączka, wskutek czego nie może ona już zajść w ciążę. Ustanie miesiączkowanie nie następuje jednego dnia – jest to proces trwający z reguły 1-2 lata. Polega na:

  • stopniowym wyciszaniu się czynności jajników u kobiety - odpowiadających za produkcję żeńskich hormonów płciowych;
  • coraz mniejszej produkcji estrogenów.

Sygnałem zbliżającej się u kobiety menopauzy mogą stać się niewystępujące wcześniej nieregularne miesiączki.

Zobacz także

Kiedy zaczyna się menopauza?

To bardzo indywidualna sprawa każdej kobiety, kiedy rozpocznie się u niej okres przekwitania. Z reguły jest to przedział między 45 a 55 rokiem życia.

Możemy wyróżnić:

  • przedwczesne klimakterium - przed 40. rokiem życia;
  • późne klimakterium - ostatnia miesiączka pojawia się między 55. a 60. rokiem życia kobiety.

Pożegnanie z okresem większość Polek przechodzi ok. 50. roku życia, jednak sygnały, że powoli nadchodzi koniec jej płodności, zaczynają się nawet 10 lat wcześniej.

O menopauzie mówi się wtedy, gdy krwawienie miesiączkowe nie wystąpiło przez pół roku.

Czas poprzedzający menopauzę

Ten czas nazywany jest premenopauzą i może się ona zacząć już w około 35 roku życia. Jego sygnałem są zmiany długości i charakteru cykli menstruacyjnych, które stopniowo stają się bezowulacyjne.

Zanik owulacji ma wpływ na zmniejszenie poziomu progesteronu w organizmie, a to oznacza, że błona śluzowa w jamie macicy (endometrium), która w pierwszej fazie cyklu powiększa się, nie zostaje złuszczona w całości. Progesteron to hormon, którego zadaniem jest właśnie złuszczenie wyściółki macicy. Stąd zaburzenia w miesiączkowaniu, które staje się nieregularne i w związku z tym:

  • krwawienie jest częstsze lub rzadsze;
  • jest bardziej obfite lub skąpe;
  • pojawiają się plamienia między miesiączkami.

Do innych objawów świadczących, że jesteś w okresie premenopauzy, należą m.in.:

  • nadmierna potliwość - zwłaszcza nocą;
  • uderzenia gorąca;
  • wahania nastroju;
  • zawroty głowy;
  • zmniejszone libido i suchość pochwy;
  • wahania ciśnienia tętniczego krwi;
  • wiotczenie i starzenie się skóry;
  • drętwienie kończyn i obrzmienie stawów;
  • uczucie zmęczenia;
  • osłabienie;
  • spadek energii;
  • trudności z zasypianiem i budzenie się w środku nocy;
  • bóle głowy i mięśni;
  • nietrzymanie moczu;
  • tycie - nadmierne kilogramy w dużej mierze gromadzą się wskutek gorszego funkcjonowania hormonów.

Gdy jeszcze masz okres, zapisz w kalendarzu pierwszy i ostatni dzień każdej miesiączki, a także stopień krwawienia. Jak zauważysz, że cykl się zmienia, powiedz o tym swojemu ginekologowi. Być może doradzi ci zastosowanie zastępczej terapii hormonalnej lub innych środków łagodzących dolegliwości towarzyszące premenopauzie.

W czasie menopauzy cykle miesiączkowe stają się bezowulacyjne, gdyż wraz z wiekiem zmniejsza się rezerwa jajnikowa, czyli ilość komórek jajowych zgromadzonych w jajnikach.

Jak złagodzić objawy menopauzy?

Objawy przekwitania możesz łagodzić:

  • piciem naparu z szałwii (dwie łyżeczki na szklankę wrzątku, parz 5 minut i wypij pół godziny przed snem) - przy uderzeniach gorąca, na nocne poty;
  • olejem z wiesiołka lub wyciągiem z koniczyny czerwonej - na suchość pochwy;
  • herbatkami z melisy - na wyciszenie, bezsenność i niepokój; pij herbatkę melisową trzy razy dziennie (zalej 2 łyżeczki ziela ćwiartką litra wrzątku, pozostaw pod przykryciem na 10 minut, przecedź)

Pamiętaj! To, że jedna kobieta ciężko przechodzi menopauzę, nie znaczy, że spotka cię to samo. Objawy klimakterium, ich siła, częstotliwość i czas trwania mogą się znacznie różnić u różnych kobiet.

Domowe sposoby na menopauzę

Przykre objawy menopauzy można łagodzić domowymi sposobami, przede wszystkim dietą bogatą w warzywa i owoce, suplementami witamin, regularnymi ćwiczenia lub spacerami.

Aby zmniejszyć ryzyko osteoporozy spożywaj:

  • jogurty;
  • żółty ser - to najbogatsze źródło wapnia;
  • sardynki;
  • szprotki;
  • rośliny strączkowe - soję, soczewicę.

Dla utrzymania prawidłowej wagi zadbaj o dietę bogatą w:

  • warzywa, zwłaszcza liściaste, gotowane na parze;
  • kiełki;
  • soki z marchwi, rzepy, selera i pietruszki.

Gdy spadają hormony, stajesz się bardziej narażona na choroby serca. Dlatego spożywaj produkty bogate w kwasy omega-3:

  • ryby morskie - łosoś, makrela, śledź;
  • oleje roślinne;
  • orzechy włoskie;
  • migdały.

Dla wzmocnienia pracy mózgu spożywaj:

  • orzechy;
  • ziarna;
  • borówki;
  • brzoskwinie;
  • brokuły;
  • soję;
  • fasolę;
  • kapustę;
  • brukselkę;
  • pij zieloną herbatę i wodę (z dodatkiem soku z cytryny).

Aby zmniejszyć huśtawki nastroju zażywaj suplementy diety z:

  • żeń-szeniem;
  • witaminą B6;
  • lukrecją.

Uderzenia gorąca złagodzą pokarmy bogate w kwas foliowy, witaminę C i E oraz:

  • imbir;
  • dzika róża;
  • koniczyna;
  • żeń-szeń;
  • koper;
  • pietruszka;
  • seler.

Uwaga! Unikaj kawy, alkoholu, palenia papierosów, spożywania pikantnych potraw – mogą nasilić uderzenia gorąca.

Abu nie cierpieć na bezsenność zapewnij sobie czas na relaks:

  • długie kąpiele;
  • słuchanie muzyki;
  • spacery na świeżym powietrzu;
  • czytanie książek;
  • odpowiednią ilość snu w ciągu doby - wietrz pokój przed położeniem się do łóżka.

Regularna aktywność fizyczna pomaga spalić zbędne kalorie, zachować sprawność stawów i mięśni, spowolnić proces osteoporozy i pozbyć się nadmiaru cholesterolu. Uwalniana podczas wysiłku fizycznego serotonina, zwana "hormonem szczęścia" poprawia nastrój i łagodzi charakterystyczne dla okresu menopauzy stany depresyjne, drażliwość i obojętność.

Zioła na menopauzę

Jeżeli objawy klimakterium są dla ciebie uciążliwe, a lekarz nie widzi przeciwwskazań, możesz zastosować kurację hormonalną lub zażywać preparaty roślinne. Ziołowe preparaty dla kobiet po 40. roku życia zawierają najczęściej:

  • wyciąg z soi lub
  • pluskwicy groniastej.

Zawierają one fitoestrogeny, czyli roślinne estrogeny, które w pewnym stopniu mogą zastąpić naturalne hormony kobiece. Niektóre preparaty mają dodatkowo:

Leki te, poza typowymi działaniami na objawy klimakterium (np. łagodzenie uderzeń gorąca) mają również wiele innych korzystnych efektów:

  • regulują ciśnienie tętnicze krwi;
  • chronią układ sercowo-naczyniowy;
  • kości;
  • zapobiegają występowaniu nowotworów złośliwych – raka piersi i raka jelita grubego.

Przyjmowanie fitoestrogenów można rozpocząć ok. 40-45 roku życia. Pierwsze efekty pojawiają się po 2 tygodniach. Można je brać przez wiele lat, choć warto uzgodnić to z ginekologiem.

Terapia hormonalna (HTZ)

Hormonalna terapia zastępcza (HTZ):

  • uzupełnia poziom hormonów (m.in. estrogenów), których zaczyna brakować w organizmie kobiety podczas menopauzy;
  • preparaty i ich dawki dobiera twój lekarz - ginekolog lub endokrynolog;
  • przed zastosowaniem terapii hormonalnej trzeba zbadać poziom hormonów płciowych;
  • kobieta po menopauzie musi być podczas całej terapii pod ścisłym nadzorem lekarskim i robić wszelkie zalecane badania profilaktyczne dla kobiet po klimakterium;
  • systematycznie badać piersi – stosowanie hormonalnej terapii zastępczej zwiększa ryzyko zachorowania raka piersi.

Przeciwskazaniem do terapii hormonalnej są:

  • rak piersi;
  • rak błony śluzowej macicy;
  • krwawienie z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie;
  • choroba zakrzepowo-zatorowa;
  • niewydolność wątroby.

Uzupełnienie brakujących hormonów jest najskuteczniejszą metodą łagodzenia dolegliwości klimakterium, a także zapobiegania głównym problemom zdrowotnym po menopauzie (m.in. osteoporozie). Terapia hormonalna chroni także serce - udowodniono na przykład, że znacznie zmniejsza ryzyko zawału u kobiet z cukrzycą.

Czas po menopauzie

To postmenopauza. Terminem tym określa się 5 –10 lat po wystąpieniu klimakterium. Nie masz już wtedy miesiączek, ale nadal mogą ci dokuczać:

  • uderzenia gorąca;
  • wahania nastrojów;
  • bezsenność.

Pamiętaj! Przykre dolegliwości związane z menopauzą ustąpią, gdy organizm przyzwyczai się do niskiego poziomu estrogenów.

Kontroluj przebieg menopauzy

W okresie przekwitania pewne objawy mogą prowadzić do komplikacji lub przykrych powikłań, dlatego kobiety powinny zawsze zwracać uwagę na dodatkowe, niepokojące sygnały swojego organizmu.

W okresie menopauzy powinnaś regularnie:

  • badać poziom cholesterolu;
  • mierzyć ciśnienie;
  • wzmacniać kości uprawiając sport;
  • rzucić palenie papierosów – mogą wywołać przedwczesną menopauzę;
  • zażywać wapń;
  • witaminę D.

Co się dzieje z organizmem po menopauzie?

Po przejściu menopauzy jesteś bardziej narażona na:

  • choroby układu krążenia;
  • raka piersi;
  • nowotwór narządów rodnych;
  • rozwój osteoporozy.

Dlatego tak ważne jest, aby po klimakterium kobieta robiła regularne badania kontrolne.
​

    Reklama

    Reklama
    Reklama
    Reklama