Nocnikowanie, czyli jak skutecznie odpieluchować dziecko

Nauka nocnikowania zaczyna się od wyboru dobrego momentu. Rozpoczynanie treningu czystości, gdy dziecko choruje albo w jego życiu zaszła właśnie jakaś zmiana (np. odstawiasz je właśnie od piersi), jest ryzykowne. W tym okresie ty też powinnaś być spokojna i mieć dużo czasu.

Drugim warunkiem koniecznym udanej nauki korzystania z nocnika jest cierpliwość. Weź pod uwagę, że to może potrwać nawet parę tygodni. Jeżeli dziecko zdecydowanie nie chce korzystać z nocnika, daj mu spokój na jakiś czas i wróć do tematu np. za tydzień.

Spis treści:
1. Nocnikowanie: Jak zachęcić dziecko?
2. Jak przyzwyczaić dziecko do nocnika - krok po kroku
3. Najczęstsze błędy podczas nauki nocnikowania
4. Dodatkowe pytania na temat nocnikowania
5. Problemy w nauce nocnikowania
6. Pomocne w nauce nocnikowania

Nocnikowanie: Jak zachęcić dziecko?

Nie zabraniaj dziecku wchodzić z tobą do łazienki. Jest w wieku, gdy bardzo chce robić to, co dorośli i uwielbia ich naśladować. Pokaż mu też starsze dziecko, które korzysta z nocnika, np. kiedy będziecie z wizytą u znajomych. Taka lekcja poglądowa będzie nieoceniona!
Kupcie razem nocniczek. Taki, który podoba się dziecku. Jeśli nocnik ma pozytywkę, sprawdź, czy wygrywana melodyjka nie wystraszy małego użytkownika. Koniecznie wyjaśnij, do czego służy – dla malca wcale nie jest to oczywiste.

Jak przyzwyczaić dziecko do nocnika - krok po kroku

Często sadzaj dziecko na „tronie”. Gdy widzisz, że coś się święci, oraz w porach, gdy się załatwia, np. po przebudzeniu. Sadzaj go też wtedy, kiedy sama korzystasz z toalety.
Pozwól dziecku bawić się bez pieluszki. Oczywiście wtedy, gdy w domu jest wystarczająco ciepło. Chodzenie w chłodnej, mokrej bieliźnie, ciągłe przebieranie się itd. to żadna przyjemność. Sprytny malec szybko zorientuje się, że znacznie wygodniej jest siusiać do nocnika niż w majtki i biegać bez ubrania. Boisz się o dywan? Słusznie. Najbezpieczniejszy będzie, gdy zwiniesz go w rulon i na jakiś czas schowasz. Kanapy oraz fotele możesz zabezpieczyć ceratą włożoną pod kapę.
Chwal dziecko za wszelkie postępy. Rób to zawsze wówczas, gdy nocnik jest pełny. Dzięki temu dziecko będzie wiedziało, czego od niego oczekujesz. Za pełne zachwytu okrzyki wkrótce chętnie powtórzy swój wyczyn!
Pytaj dziecko, czy chce mu się siusiu. Jednak nie rób tego co 5 minut, bo całkiem przestanie reagować.
Zakładaj pieluszki tetrowe. Nie są tak chłonne jak jednorazówki, więc dziecko zawsze poczuje dyskomfort, gdy się w nie zsiusia. Ubierz malca w coś, co można szybko zdjąć, np. spodenki na gumkę. Na początku dziecko będzie w stanie „trzymać” siusiu tylko chwilę, nie będzie więc czasu na szarpanie się ze sprzączkami.
Przygotuj ubranka na zmianę. Nie będziesz miotać się po domu w poszukiwaniu kąpielówek, gdy wszystkie majtki są mokre. Od razu kup np. 5 par majtek i przepieraj je w ręku po każdym zmoczeniu.
Miej pod ręką coś do wytarcia podłogi. Na pewno ci się przyda dobry płyn do mycia podłóg, prania dywanów, kilka szmatek i mop.

Najczęstsze błędy podczas nauki nocnikowania

Nie zmuszaj dziecka, by usiadło na nocniku. Jeśli nie chce, odczekaj tydzień i ponów próbę. Zmuszanie grozi zaparciem nawykowym!
Nie każ mu siedzieć „do skutku”. Nie da się zrobić kupy czy siusiu na zawołanie. Co gorsza, ingerując w czynności fizjologiczne, można zakłócić ich naturalny rytm.
Nie zawstydzaj dziecka. Nie mów: „Taki duży, a nosi pieluchy” ani nie pozwalaj na to innym. Takie uwagi niczego nie uczą, tylko upokarzają.
Nie krzycz i nie karz za wpadki. Nawet jeśli dziecko zmoczyło twój ukochany fotel, nie zrobiło tego przecież specjalnie.
Nie ulegaj presji otoczenia. Nauka korzystania z nocnika to nie wyścigi. Dla rozwoju dziecka nie ma znaczenia, czy zrezygnuje z pieluch miesiąc wcześniej, czy później.