Bunt trzylatka - skąd się bierze i jak postępować ze zbuntowanym trzylatkiem

Bunt trzylatka jest naturalnym etapem rozwoju dziecka, czasami rodzice nie wiedzą jednak w jaki sposób reagować. Jakie są więc porady psychologa? Przede wszystkim pozwól dziecku odkrywać swoją niezależność, daj mu możliwość podejmowania własnych decyzji i doświadczania świata na swój sposób. Nie ograniczaj jego dziecięcej samodzielności i bierz pod uwagę potrzeby rozwojowe malucha. Nie trzymaj się sztywno metod opisanych w poradnikach, tylko dostosuj je do swojego dziecka, ponieważ tak jak każdy dorosły – ono też jest indywidualnością i takiego właśnie podejścia wymaga.

Spis treści:

1. Bunt trzylatka - co to znaczy?
2. Czy lepiej ustąpić zbuntowanemu trzylatkowi?
3. Bunt trzylatka - jak reagować?
4. 4 zasady postępowania ze zbuntowanym trzylatkiem

Bunt trzylatka - co to znaczy?

Bunt trzylatka zazwyczaj pojawia się kilka miesięcy po buncie dwulatka. Każde dziecko przechodzi go w inny sposób – nie ma więc sztywnych norm w kwestii tego, ile trwa, kiedy się zaczyna. Rozwój psychiczny dziecka jest sinusoidą, okresy buntu przeplatają się z okresami posłuszeństwa i etapami, gdy dziecko jest grzeczne. Jakie są objawy buntu trzylatka? Dzieci np. przeraźliwie krzyczą, rzucają się na podłogę, tupią nóżkami (zarówno w przedszkolu, na placu zabaw, jak i w domu). Inne znów droczą się z mamą, aby w końcu jednak zrobić to, o co ona prosi. Jedną z oznak buntu trzylatka jest także histeria dziecka. To zupełnie normalne zachowanie.

Czy lepiej ustąpić zbuntowanemu trzylatkowi?

Rodzice trzylatka rzeczywiście nie mają łatwo. Czasem jednak warto odstawić na bok żelazną konsekwencję i pozwolić, żeby maluch postawił na swoim. Jeśli jest to niemożliwe (np. ze względu na bezpieczeństwo), to postaraj się skłonić dziecko do posłuszeństwa – ale nie krzycząc, szarpiąc albo dając klapsy. Spróbuj porozumieć się z dzieckiem, a jeśli konflikt jest drobny, poszukaj szybkiego rozwiązania i zapomnij o nim. Gdy kara dla dziecka jest konieczna, zawsze dostosuj ją do wieku dziecka i jego czynu. Na przykład gdy malec awanturuje się, rzuca zabawkami w brata lub męczy kota - stanowczo go upomnij. Jeśli nie przestaje, możesz go odizolować – posadzić na krzesełku w innym pokoju, by się uspokoił. Dla trzylatka taka kara nie powinna trwać dłużej niż trzy minuty.

Jak reagować na bunt trzylatka?

Trudno przyznać się – przed samą sobą i przed innymi – że dziecko złości albo denerwuje. Jednak dzieci skutecznie umieją wyprowadzić rodziców z równowagi. Oto jak możesz postępować, gdy emocje sięgają zenitu:

• jeśli czujesz, że jesteś w takim stanie, że możesz zrobić dziecku krzywdę, wyjdź do łazienki lub drugiego pokoju i policz do dziesięciu;
• poszukaj kontaktu z samą sobą. Zastanów się, co czujesz. Gdy dziecko płacze w sklepie, a ty się na nie wściekasz, postaraj się złapać swoje myśli. Może okaże się, że za złością na dziecko kryje się np. obawa, co pomyślą o tobie inni ludzie. Gniew często wynika też z poczucia bezradności, ale bywa sygnałem, że potrzebujesz odpoczynku. Kiedy zyskasz nowe siły, może okazać się, że o wiele lepiej wytrzymujesz płacz czy bunt trzylatka.

4 zasady postępowania ze zbuntowanym trzylatkiem

Dziecko musi zrozumieć, że nie wszystko może zrobić po swojemu. Jak możesz mu w tym pomóc?

1. Staraj się, by upominanie nie było celem samym w sobie. Stosuj je tylko wtedy, kiedy to ma sens (np. gdy natychmiast musisz dziecko przed czymś powstrzymać). Jeśli nie chcesz, by malec rzucał piłką w kuchni, wytłumacz: „Możesz trafić w garnek z gotującą się zupą”. Zaproponuj mu też inną zabawę.
2. Czasem ustąp. Jeśli np. odwiedzili was niespodziewanie kuzyni z innego miasta, pozwól dziecku pójść spać godzinę później, żeby mogło dokończyć zabawę z gośćmi.
3. Myśl o intencjach. Nie złość się, gdy dziecko upuści twój ulubiony kubek, ale stanowczo protestuj, gdy szarpie koleżankę za włosy.
4. Nie wymagaj bezwzględnego, ślepego posłuszeństwa. Trzylatki są skłonne do ciągłego przekraczania granic, ale staraj się unikać poważniejszych scysji z dzieckiem. Odwracaj uwagę, żartuj, szukaj drogi do kompromisu.

Zobacz także:

• Błędy wychowawcze zbyt troskliwych rodziców
• Ile trwa bunt dwulatka i... kiedy się wreszcie skończy?
• Ratunku! Czy da się poskromić zbuntowanego trzylatka?